دوزینگ پمپ های دیافراگمی در مقابل دوزینگ پمپ های پریستالتیک... هر دو سبک مزایا و معایب متمایز نسبت به دیگری دارند. با تجربه های خود در صنعت می خواهم اطلاعاتی را از این دو دوزینگ پمپ با شما به اشتراک بگذارم.
اگر در حال حاضر ازدوزینگ پمپهای دیافراگمی در کار خود استفاده میکنید و به موفقیت میرسید، شانس خوبی دارد، در مورد اصول نگهداری از پمپ دیافراگمی خود آموزش دیدهاید. من همچنین مطمئن هستم که هر چه بیشتر یاد بگیرید، پمپ های شما موفق تر بودند... درست است؟ اگرچه پمپهای دیافراگمی امروزی پیچیدهتر هستند، با دریچهها، دیافراگمها، مکانیزمهای محرک و غیره بهتر از سالهای پیش. آنها هنوز برای یک برنامه موفق به درک اولیه نیاز دارند. از طرف دیگر پمپ های پریستالتیک در ابتدا ساده تر هستند و برای کار در شرایط نامطلوب به تجربه کمتری نیاز دارند. از اینجا شروع می کنیم:
دوزینگ پمپ پیستونی یک روش جابجایی مثبت است که در آن پیستون سیال را در محفظه مخزن جابجا می کند اغلب پمپ های پیستونی دو سوپاپ در ورودی و خروجی دارند. با عقب نشینی پیستون در محفظه پمپاژ، فشار یا خلاء منفی ایجاد می شود که شیر برگشتی ورودی را باز می کند و سیال را به سمت محفظه پمپاژ می کشد. هنگامی که سیال مخزن را پر کرد و پمپ حرکت تخلیه را آغاز کرد، پیستون سیال را از طریق خروجی و از طریق شیر چک خروجی به بیرون از محفظه سیال می راند. پمپ پیستونی جابجایی مثبت از یک پیستون سرامیکی دقیق دوار و رفت و برگشتی بدون سوپاپ استفاده می کند. روی پیستون یک تخت قرار دارد که به عنوان یک سوپاپ عمل می کند. مزیت دوزینگ پمپ پیستونی بدون سوپاپ این است که دریچه ای برای مسدود شدن وجود ندارد. دوزینگ پمپ پیستونی بدون سوپاپ برای کاربردهایی با ویسکوزیته بالا و همچنین سیالات با سیستم های ذرات یا کلوئیدی ایده آل است.
دوزینگ پمپ های دیافراگمی از دیافراگمی استفاده می کنند که به طور مکرر فشرده و از حالت فشرده خارج می شود. مشابه پمپ پیستونی، حرکت پمپ دیافراگمی باعث ایجاد حرکت مکش و تخلیه می شود که باعث حرکت مایع می شود. اغلب پمپهای دیافراگمی با شیر ورودی و خروجی ترکیب میشوند که جریان را در همان جهت ادامه میدهد. دوزینگ پمپ دیافراگمی اغلب به صورت هیدرولیکی هدایت می شوند.
دوزنگ پمپهای پریستالتیک از یک غلتک موتوری استفاده میکنند که در امتداد لولههای انعطافپذیر میغلتد و مایع را از طریق لوله به جلو میبرد.دوزینگ پمپهای پریستالتیک را میتوان برای اندازهگیری در فشارهای پایینتر استفاده کرد، اما نمیتوانند فشارهای بالاتر را تحمل کنند. معایب شامل فشار محدود، دقت، تکرارپذیری و تعویض لوله است. در حالی که پمپ های پریستالتیک برای بسیاری از کاربردها مفید هستند، اما می توانند اثرات قابل توجهی داشته باشند.
پمپ های دنده ای از مش بندی چرخ دنده ها برای جابجایی سیال استفاده می کنند. همانطور که چرخ دنده ها می چرخند، ورودی را جدا می کنند و یک خلاء یا مکش ایجاد می کنند که توسط مایع پر می شود، سیال است.
سپس از ورودی و خروجی حمل می شود. آنها بیشتر برای کاربردهای برق سیال هیدرولیک رایج هستند. اغلب پمپ های دنده ای برای کاربردهای سیال با ویسکوزیته بالا استفاده می شوند زیرا می توانند فشار زیادی را تحمل کنند. معایب پمپ های دنده ای عبارتند از: سر و صدا و به خوبی با ساینده ها کار نمی کند. اگر مشخصات نادرست باشد، نگهداری پمپ های دنده ای ممکن است پرهزینه باشد.
برای انتخاب یک دوزینگ پمپ مناسب، این داده ها باید در نظر گرفته شوند:
دوز لازم درL / ساعت.
فشار برگشتی را تعیین کنید (این فشار باید بیشتر از فشار خط یا تجهیزاتی باشد که می خواهید به آن دوز کنید).
با استفاده از نمودار عملکرد پمپ (فشار در مقابل جریان)، یک تقاطع بین دو مقدار پیدا کنید.
برای انتخاب دوزینگ پمپ، باید سازگاری شیمیایی مواد پمپ با ماده مورد نظر در نظر گرفته شود، زیرا اگر به درستی انجام نشود، طول عمر یا عملکرد صحیح تجهیزات ما تحت تأثیر قرار می گیرد.
همچنین انتخاب نوع پمپ مناسب با توجه به شرایط کاری و حجم مورد نظر مهم است، باید در نظر داشت که همیشه حداکثر خطا در دوز وجود دارد (این اتفاق در همه پمپ ها و در همه اندازه گیری تجهیزات رخ می دهد. بنابراین اگر برای فرآیند ما مهم است که دوز دقیق باشد، برای جلوگیری از انحراف در آن، لازم است پمپی با درصد خطای پایین انتخاب شود.
در بازار امکان اتصال دوزینگ پمپ ها به سیستم های کنترل وجود دارد تا بتوانیم متغیر مورد نظر خود را به روشی دقیق تر و خودکارتر کنترل کنیم که در آن سنسور سیگنالی را به سیستم کنترل ما ارسال می کند و با افزایش و کاهش دوز عمل می کند.