اگون شیله از مشهورترین قربانیان همه‌گیری آنفلونزای اسپانیایی در جهان است. او در تابلوی «خانواده» -یکی از آخرین آثارش که اثری ناتمام است- یا «زوج چمباتمه‌زده»، خود و خانواده‌اش را در دوران ناخوشی نشان می‌دهد. در این اثر ما نقاش را در کنار همسرش ادیث و کودک متولد نشده‌اشان می‌بینیم. شیله در آخرین نامه‌ای که خطاب به مادرش نوشته دل‌نگرانی غریبی را به نمایش گذاشته است: «مادر عزیزم، ادیث هشت روز پیش به آنفلونزای اسپانیایی مبتلاء شد و اکنون ذات‌الریه دارد. او شش ماهه باردار است. این بیماری بسیار جدی و تهدیدکننده‌ی زندگی‌ست؛ من خود را برای بدترین‌ها آماده کرده‌ام.»
ادیث دو هفته بعد بر اثر آنفولانزای اسپانیایی -در حالی‌که باردار بود- درگذشت و سه روز پس از مرگش، اگون شیله نیز به او پیوست.
اِگون شیله" در تاریخ ١٢ ژوئن ١٨٩٠ در شهر "تولن" در نزدیکی وین پایتخت اتریش به دنیا آمد، طراحی را از سنین پایین آغاز کرد و تا سال ١٩٠٦ صاحب سبکی منحصر به فرد بود. شیله که بسیار متأثر از جنبش سمبولیسم بود از سال ١٩٠٦ تا ١٩٠٩ در آکادمی هنرهای تجسمی وین (آکادمی ویینا) به تحصیل پرداخت و در سال ١٩٠٧ با گوستاو کلیمت (" (1918-1862) از نقاشان بنام اتریشی است و از اعضای برجسته هنر نوی وین") یکی از پایه گذاران اصلی جنبش نمادگرایی (سمبولیسم) آشنا شد و بسیار از او تأثیر گرفت و آموخت.
از وی به عنوان یکی از نقاشان مهم فیگوراتیو اوایل قرن بیستم یاد می‌کنند ، بدن‌های پیچان یکی از مهمترین مشخصه‌های نقاشی او می باشند که از وی هنرمندی اکسپرسیونیست می‌سازند
او در سال ١٩٠٩، نقاشی چهره را آغاز کرد ، این چهره‌نگاری‌ها، که شیله در آنها از رنگ‌هایی غیر ناتورالیستی و زوایایی نامعمول استفاده کرده‌است، بینش منحصر به فرد شیله را آشکار می کند. با آغاز جنگ جهانی اول، "شیله" به خدمت در ارتش اتریش فراخوانده شد و تا زمانی که در ارتش بود نتوانست به نقاشی ادامه دهد.
بخشی از شهرت "شیله" به سبب فیگورهای عریان آثار اوست که موجب شد در سال ١٩١٢ به جرم پُورنوُگرافی، اِروُتیسم ، مدت کوتاهی را در زندان گذراند .
پیکرهای آثار شیله معمولاً برهنه هستند و بیش از آنکه القا کنندۀ کشش جنسی باشند ، این برهنگی فیگورها بیان کنندۀ حسی از درد، عذاب درونی، مرگ و نابودی است ، از آثار او حسی از هراس و اضطراب به بیرون می تراود ، خطوط ناآرام و سرشار در پرتره ها، خودنگاره ها و فیگورهای عریان همه در عین حال پرده از روان خسته، بیمارگون، عصبی و مضطرب پیکره ها بر می دارند و استفادۀ او از رنگ های خیره کننده در خلق این حس افسردگی و تشویش، بسیار مؤثر بوده است.
"اِگون شیله"از نمایندگان اصلی اکسپرسیونیسم در اتریش به شمار می رفت ، او در آستانۀ ٢٠ سالگی سبکی اصیل و مستقل آفرید و موفق شد به دردها و اضطراب های زندگی خود فرم هنری بدهد.
او برای قلمرو آفرینش هنری، هیچ مرز و مانعی را به رسمیت نمی شناخت و آشکارا بر این باور بود که جلوگیری از هنر، جنایت است.
چند اثر از اگون شیله
