اگر در گوگل این دو واژه را جستجو نمایید ما ایرانیها خیلی از حاجی فیروز یا خواجه پیروز تعریف کرده آیم صورت سیاه بازگشت از سیاهی است و پیراهن سرخ نماد خون سیاوش ؟!واقعا اینطوری است ؟از دید یک نفر غیر ایرانی این نماد سنتی چه چیزی را در ذهن آنها ترسیم می کند. اشعاری مانند ارباب خودم سرتو بالا کن ارباب خودم بزبزقندی ... ارباب خودم چرا نمی خندی؟ ارباب خودم من سیاه چهره؟ نمایش روحوضی یا رو تختی یا سیاه بازی داستان یک غلام سیاه شیطون است و ارباب خسیس و یا ... آیا این سنت ها قابل مباهات هستند؟! نماد سنتی ما سر چهار راهها با گرفتن شاباش می رقصند و با تنبک به پیشواز ما می آیند ؟ به راستی هر چه در گذشته بوده قابل مباهات است؟ جشن گوجه فرنگی. گاو بازی در اسپانیا . چهار شنبه سوری از نوع پرتاب نارنجک نه از نوع پریدن از روی یک آتش کوچک ؟ واقعا قابل دفاع است ؟ آیا حاجی فیروز ما نماد نژاد پرستی و برده داری نیست نمایش سیاه بازی
چطور. آیا به صرف اینکه مثلاً هزار سال قدمت دارد باید به آن ادامه داد. مثل جشن پوریم صهیونیست ها در قبال کشتار ایرانیها. اگر جشن پوریم برای ما ایرانیها بسیار زننده است نظر سیاهپوستان در باره حاجی فیروز ما چه هست. به چند نفر می قبولانیم که منظور ما خون سیاوش است اصلا خود سیاوش است با ترجمه سیاه چهره . اصلا سیاوش اساطیری ما مگر سیاه پوست بود؟ بگذریم و بیشتر در باره سنت‌ها و فرهنگ خودمان تفکر کنیم
