پروژه بورگن یک سازمان غیرانتفاعی باورنکردنی است که به فقر و گرسنگی می پردازد و برای پایان دادن به آنها تلاش می کند. - هافینگتون پست
فقر در عمان
عمان کشوری در شبه جزیره عربستان است که با عربستان سعودی، یمن و امارات متحده عربی هم مرز است که آن را در سواحل جنوب شرقی منطقه قرار می دهد. مناطق ساحلی کشور از خاک حاصلخیز و چشم انداز زیبا با کوه های چشمگیر بهره می برند. با وجود کشاورزی قوی و نفت این کشور، اخیراً به دنبال سرمایه گذاری های کلان خود در رفاه اجتماعی با رکود اقتصادی مواجه شده است که باعث کاهش قیمت نفت و کاهش بودجه شده است.
بحران اقتصادی
رکود اقتصادی فوق الذکر کشور به دلیل اعتراضات در جریان بهار عربی در سال 2011 بود. شهروندان خواستار فرصت های شغلی بیشتر، مزایای اقتصادی و سرکوب فساد دولتی بودند که یک سلطنت مطلقه تحت رهبری سلطان عمان است. در حالی که دولت با ارائه مزایای رفاه اجتماعی به اعتراض پاسخ داد، نتیجه آن بودجه غیرقابل مدیریتی بود که به فقر در عمان کمک کرد. بزرگترین نگرانی در اقتصاد عمان مربوط به تغییر قیمت نفت است، زیرا این کشور برای درآمدزایی به شدت به نفت وابسته است. در واقع، نفت می تواند چیزی بین 68 تا 85 درصد از کل درآمد تولید شده کشور در یک سال را تشکیل دهد. به همین دلیل است که عمان در سال 2016 با کسری بودجه 13.8 میلیارد دلاری مواجه شد، همان سالی که قیمت جهانی نفت کاهش یافت.
دستمزدها و نابرابری مهاجران
در حالی که آمارها نشان دهنده میزان بالای اتباع این کشور در زیر خط فقر نیستند، فقر در عمان در درجه اول بر کارگران مهاجر تأثیر می گذارد. اتباع عمانی از حداقل دستمزد 592 دلار در ماه علاوه بر 263 دلار کمک هزینه بهره مند می شوند. کارگران مهاجر در عمان به این مزایا دسترسی ندارند و با دستمزدهای پایین غرامت دریافت می کنند.
بسیاری از کشورهای خاورمیانه، از جمله عمان، زنان مهاجر را برای کار در خانه استخدام می کنند. آنها وظیفه مراقبت از کودکان، آشپزی و انجام کارهای روزانه را دارند. عمان حداقل 130000 نفر از این کارگران مهاجر زن دارد و آنها با شرایط کاری بدی روبرو هستند. این شامل دستمزدهای کمتر از وعده اولیه، ساعات کاری بیش از حد طولانی و بر اساس مصاحبه با حدود 59 نفر از کارگران، حتی موارد سوء استفاده فیزیکی و جنسی از سوی کارفرمایان نیز وجود دارد.
برنامه ای رو به جلو
دولت در شرایطی که قیمت نفت کاهش می‌یابد، مانند سال 2016، در معرض کسری‌های عمده‌ای در بودجه خود قرار دارد. برای حل این مشکل، سلطان به دنبال راه‌های جایگزین برای درآمدزایی بوده است تا از خطر دیگری بکاهد. رکود اقتصادی. این کشور در حال حاضر با برنامه ریزی توسعه در سال 2016 برای کاهش وابستگی به نفت پیشرفت کرده است. این طرح به دنبال باز کردن درهای صنعتی و خصوصی سازی و تنوع بخشیدن به منابع درآمد آن است.
به گفته سیا، "مولفه های کلیدی استراتژی تنوع بخشی دولت عبارتند از گردشگری، کشتیرانی و لجستیک، معدن، تولید و آبزی پروری." علیرغم اینکه اتباع عمانی به دلیل دستمزدهای پایین کارگران مهاجر در سال‌های قبل برای یافتن فرصت‌های شغلی تلاش می‌کنند، اخیراً این کشور شاهد افزایش تعداد شهروندانی بوده است که وارد بازار کار شده‌اند. برای برجسته کردن برخی از پیشرفت‌هایی که عمان در سال‌های گذشته داشته است، صنعت گردشگری این کشور باز شده و به تولید ناخالص داخلی این کشور کمک کرده است. 32 هتل جدید در سال 2018 افتتاح شد تا بیش از 3000 اتاق برای پذیرایی از گردشگران اضافه کند که این کشور را با نرخ رشد گردشگری مورد انتظار حدود 13 درصد بین سال‌های 2018 و 2019 قرار می‌دهد.
تأثیر COVID-19
گزارش‌ها در ماه‌های اخیر نشان‌دهنده افزایش موارد کووید-19 در میان کارگران مهاجر در کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله عمان است. شرایط زندگی این کارگران معمولاً تنگ است و آنها به تجهیزات لازم و مراقبت برای محافظت در برابر ویروس دسترسی ندارند. در ماه آوریل، 16 سازمان غیردولتی نامه‌هایی به کشورهای حاشیه خلیج فارس ارسال کردند که در آن توصیه‌هایی برای محافظت از کارگران مهاجر در میان همه‌گیری همه‌گیری شد. این توصیه‌ها شامل ارائه آزمایش‌های برابر، دسترسی پزشکی و ادامه دستمزد برای کارگرانی است که دیگر قادر به کار در این شرایط نیستند.
در حالی که عمان هنوز به نامه ها پاسخ نداده است، در هفته گذشته موارد روزانه کووید-19 کاهش یافته است. در 13 ژوئیه با 2164 مورد جدید به اوج خود رسید، اما رو به کاهش است. در مقایسه، در 15 جولای، 1157 مورد جدید تخمین زده شده است.
علیرغم مواجهه با رکود اقتصادی در سال 2016، این کشور با تنوع بخشیدن به منابع درآمد و کاهش وابستگی خود به نفت، پیشرفت استراتژیک داشته است. این تغییرات می تواند تا حد زیادی فقر را در عمان کاهش دهد.
