انسانِ نخستین، برای ایجاد ارتباط با گونه خود و حفظ بقا، نیاز به نبوغ و خلاقیت داشت تا بتواند از پس خطرات محیط برآید و از طرفی کلیدورود به دروازه نبوغ وخلاقیت، از جاده پرسشگری و کنجکاوی میگذشت.
اما چه طور میتوانست پرسشگر بهتری باشد وقتی که مهارت شنیدن عمیق و کافی نداشت و داده ای دریافت نکرده بود؟!
با کمی دقت در آفرینش متوجه خواهیم شد که به چه علت در خلقت انسان دو گوش و یک دهان تعبیه شده است؛ مادامی که انسان شنونده خوبینباشد، نمیتواند پرسشگر بهتری باشد زیرا ایجاد ابهام و سوال، از بانک داده های قبلی شکل میگیرد و بخش عمده ای از داده ها با شنیدنبدست می آیند.
پس میتوان به این نتیجه رسید که ما همواره از ابتدای آفرینش خود تا به امروز نیازمند به مهارت شنیدن بوده و هستیم.
برای تقویت عظمت در دیگران، هیچ راهی بهتر از این نیست که صادقانه و بدون قضاوت صحبت های آنها را با گوش جان بشنویم.
با گوش جان شنیدن یعنی پیش زمینه های ذهنی خود را حذف کردن، زبان بدن و احساس مخاطب را شنیدن، پچ پچ های ذهن خود را خاموشکردن و تماما متوجه مخاطب شدن؛ و این گونه است که ما میتوانیم به قلب مخاطب نفوذ کنیم و حضور موثرتری داشته باشیم.
میدانیم که مبنای جلسات کوچینگ بر یک رابطه دوطرفه است و انرژی خود را از کوچ و کوچی بدست می آورد؛ مادامی که کوچی با تمام وجود بهما اعتماد کرده و از حس و دغدغه خود با ما سخن میگوید، ما با گوش دادن مشتاق و همدلانه میتوانیم به عمق وجود او پی ببریم و چه ارتباطیقدرتمندتر و موثرتر از این رابطه وجود خواهد داشت؟!
درجهانی که دائما در آن درحال قطع و وصل شدن حواس خود به اتفاقات و انرژی های متفاوت هستیم چه چیز به اندازه یک شنونده واقعیمیتواند ما را از مسیر پیش رو آگاه و به رسیدن به آنچه میخواهیم نزدیکتر کند؟!
از طرفی جنبه مهم دیگری در شنونده خوب بودن وجود دارد و آن تاثیر گوش دادن ما بر سایرین است؛گوش سپردن منفعلانه نیست؛ وقتی باآگاهی از اثر خودمان بر جلسه و کوچی گوش می دهیم، دیگر به این فکر نمیکنیم که در ادامه باید چه کنیم بلکه همه چیز در لحظه اتفاق می افتدگویی که کوچ و کوچی در یک حباب جدا از جهان و اتفاقاتش قرار دارند.انرژی و اطلاعات از کوچی فوران میکند، توسط کوچ دریافت و پردازشمیشود و دوباره به کوچی تحویل داده میشود.
گویی که کوچ مثل یک آیینه مقابل کوچی قرار میگیرد و تنها همدلی، روشنی و همکاری بین آنها جریان دارد
و از یک سطحی به بعد، اطلاعاتی از کوچی توسط کوچ درک میشود که به صورت مستقیم قابل مشاهده نیست و این نقطه طلایی گوش دادنعمیق و همه جانبه است و تغییر از همین جا آغاز میشود؛ جایی که آتش درون کوچی بر پوسته سخت وسنگی موانع بیرونی و درونی وی که حالابا کمک کوچ تَرَک برداشته فائق می آید، شعله ور میشود و کوچی، ققنوس وار دوباره از خاکستر برمی خیزد.
