اگر آنقدری که من از عملکرد مغز سر در می آورم، سر در می آوردید، هر روز به خودتان پاداش می دادید. احتمالاً برایتان سوال پیش می آید که چگونه به خودمان پاداش بدهیم.
قبل از آنکه بیشتر توضیح دهم باید این توضیح را بدهم که همه ما در درون خودمان یک کودک داریم که نیاز به تشویق دارد، و اگر تشویق نشود سرخورده می شود و دیگر قهر می کند. فرقی نمی کند در حال انجام چه کاری هستید، برای آنکه بتوانید به آن کار ادامه دهید باید کودک درون خود را با یک شکلات هم که شده تشویق کنید ( منظورم از شکلات یک نوع تشویق است)
فرض کنید، دارید روی نوشتن یک کتاب کار می کنید، اگر من جای شما باشم، هر صفحه ای که می نویسم، برای خودم با صدای بلند دست می زنم. همین دست زدن می تواند شما را برای نوشتن صفحه بعدی تشویق کند. یا اینکه می خواهید یک مقاله انگلیسی خیلی پیچیده بنویسید، این کار احتمالاً زمان بر خواهد بود و حوصله زیادی لازم دارد، چطور است که بعد از هر صفحه خودتان برای دیدن یک موزه دعوت کنید، احتمالا بعد از دیدن 10 موزه آن کار سخت تمام خواهد شد.
نمی توانم بگویم که چه پاداشی برای کارهایی که می کنید در نظر بگیرید، ولی من با پیتزا، دوچرخه سواری در پارک، قدم زدن در کوچه باغهای شیراز، خریدن ساعت، خریدن پیراهن آبی و ... خیلی حال می کنم. لیستی از تشویق ها برای خودتان تهیه کنید و وعده آنها را در صورت انجام کارها به خود بدهید.
حال پاداش چه می کند... اولاً وعده پاداش شما را برای شروع کار مشتاق می کند و خودِ پاداش شما را معتاد می کند!!! آری شما به گرفتن پاداش معتاد می شوید، و باید بگویم که چه اعتیاد خوبی!!! شما به اینکه کاری را انجام دهید و جایزه بگیرید معتاد می شوید. این پروسه که در مغز به نام پروسه reward یا پاداش است توسط هورمونی به نام دپامین کار می کند. جالب آنکه بدانید واژه "دوپینگ" و دوپامین ریشه های مشترکی دارند!!! جالبه، نه؟؟
بروید و خودتان را تشویق کنید. چقدر معلوماتتان را زیاد کنم :))
مایه خرسندی است اگر به پیج من در اینستا با سرچ dr.dehghani.coaching سر بزنید، اونجا هر هفته دو کتاب خوب خلاصه و خوانش می شود و حرفهایی می زنیم که حالمان خوب شود. لینک رو نگذاشتم چون با قوانین ویرگول مغایرت داره
