- سلام رفیق، حالت چطوره؟
- خوبم اما فکرم مشفوله
- به چی فکر می کنی؟
- به این زندگی
- این زندگی؟! کجای زندگی؟
- راستش دارم فکر می کنم، تو این زندگیِ کوتاه به هر جایی که برسی، هر موفقیتی که به دست بیاری، به هر ثروت بزرگی که برسی، به هر درجه و مقامی که برسی؛ آخرش به هیچ کجا نرسیدی.... به هیچ کجا... راستش من نمی تونم خودمو گول بزنم که چون زندگی کوتاهه، دیگه بی خیال همه چی بشم و فقط ازش لذت ببرم...
- خوب باید پذیرفت که زندگی کوتاهه و ازش لذت برد، زندگی زود تموم میشه، اگه همش بخوای به این چیزا فکر کنی لذتی از زندگی نمی بری، زندگی اینقدر کوتاهه که حتی نمیشه فهمید که چی درسته و چی غلط، کی میدونه که درستترین راه کدومه؟؟ تو میدونی؟
- من؟؟ گمان می کنم که نمیدونم، یا لااقل الان نمیدونم، شاید هم میدونم، کلا نمی دونم!!!
- خوب منم همینو میگم، کی میتونه مطمئن باشه که میدونه؟؟ دانش ما در حدیه که چیزای خیلی معمولی رو بفهمیم، اونقدر چیزهای کشف نشده وجود داره که شاید قرن های بعد بشر بتونه بفهمتشون، من مطمئنم ما هنوز هیچی نمی دونیم
- آهان، تو هم پس قبول داری که آخرش میرسیم به هیچ؟ الان داری میگی که ما هیچی نمی فهمیم، وقتی هیچی نفهمی آخرش هم به جایی نمیرسی
- ما قرار نیست به جایی برسیم، رسیدنی در کار نیست.... اما قصه، قصه ی رفتنه، تو فقط باید بری، وگرنه میشه قید دنیا رو زد و نشست با این باور که چون قرار نیست به جایی برسیم پس بشینیم و کاری نکنیم
- خوب نمیشه که بگی فقط باید رفت، خوب که چی؟؟ فقط بریم؟ که چی بشه؟؟ یعنی از هر جهتی که شد بریم؟؟ من مطمئنم باید یه راهی باشه که از بقیه راه ها بهتره، من نمیتونم این حرفتو بپذیرم که باید فقط رفت، بدون امیدِ رسیدن.... از دو حال خارج نیست، یا باید یه چیزی تهش باشه یا همه چی پوچه
- منظورت اینه که باید راهی باشه که ما نمیتونیم پیداش کنیم و باید کس دیگه ای به ما بگه؟ اگه میخوای مذهبی بازی در بیاری و از دایره منطق خارج بشی آبمون تو یه جوب نمیره
- نه اتفاقا حرفم کاملا منطقیه، تو میگی بریم برای نرسیدن، خوب باشه، بریم برای نرسیدن، منم میگم بریم برای نرسیدن، اون نرسیدنه چیه؟ یه چیز لایتنهاهیه دیگه، چون پایان نداره
- آفرین، اون چیزی که باید بهش برسی یه چیز لایتنهایه و تو هر چقدر که به سمتش بری ، همون قدر بهش رسیدی، گرچه نمیرسی ولی رسیدی
- ای بابا، ما رو گرفتی؟ خوب همون چیز لایتناهی که میگی چی هست؟ کی هست؟ کجاست؟ اسم نداره؟؟
- اسم نداره، شاید بهش بشه گفت مسیر رسیدن به کمال
- باز که اومدیم سر نقطه اول ، کمال برای چی؟ برای کی؟ چرا خوب اصلا باید کامل بشیم؟ که چی بشه؟؟ که چه اتفاقی بیفته؟ بدویم برای چی؟ برویم برای چی؟ آقا قبول کن زندگی پوچه
- زندگی پوچ نیست ، زندگی پر از زیبایی هاست، پر از چیزهای خوبه، تو میخوای به هر راهی که شده بگی چیزی ته این مسیر نیست، زندگی شاید برای من و تو تموم بشه ولی برای دیگری آغاز میشه، مثل دوی امدادی که چوب رو میرسونی به بعدی و بعدی راه رو ادامه میده....
- بعدی قراره به کجا برسه؟ اون کسی که چوب رو از تو گرفت قراره به کجا برسه؟ اونم حتماً قراره بده به بعدی که اون برسه؟؟ میبینی وقتی رسیدنی در کار نباشه، کلاً همه چیز پوچ و بی معنی میشه
- تو دنبال رسیدنی؟ به رسیدن به یه چیز لایتنهایی چی میشه گفت؟؟ شاید تو میخوای بهش بگی خدا، یه چیزی که هر چی میری هنوز راه خیلی زیاده تا رسیدن بهش هست، و البته هر میزانی که بهش برسی خودش نوعی رسیدنه، باشه بریم به سوی خدا، هم تو میرسی و هم من نمی رسم.
...............................
...............................
...............................
لطفا به پیج من در اینستاگرام سر بزنید، اونجا سعی کردیم هر هفته دو کتاب خوب رو خلاصه کنیم و بخونیمش، و حرفهایی بزنیم که حالمون واقعا بهتر باشه
اگر عبارت dr.dehghani.coaching رو لطفا سرچ کنید، پیج من رو پیدا خواهید کرد، لینک پیج رو ندادم چون با قوانین ویرگول مغایرت داره...
