افزایش روند بزهکاری در ابعاد گوناگون در میان نوجوانان و جوانان، توجه کارشناسان رشته های علوم انسانی را به خود جلب کرده است.
اگر خانواده به عنوان اولین محیطی که فرد در آن نشو و نموّ مییابد مورد کنکاش قرار گیرد عواملی متعددی میتوانند در بزهکاری فرزندان نقش موثر داشته باشند از جمله این عوامل اعمال تبعیض میان فرزندان است .
تبعیض در خانواده و توجه بیشتر والدین به برخی فرزندان و توجه کمتر نسبت به برخی دیگر، موجب ایجاد حس نفرت و بدبینی در فرزندان میشود.
چشم هم چشمی و رقابت موجود در خانواده تأثیر مخرّب فراوانی در روحیه کودکان به جا میگذارد و موجب میشود کودک خود را با برادران و خواهران دیگر مقایسه کرده و بر اثر محبت بیشتر والدین در حق آنان احساس کوچکی وخردی نماید.
تبعیض در خانه با روحیه حساس و عزّت نفس فرزندان منافات دارد و خسارات جبران ناپذیری را بر روح و روان آنان وارد میکند و با ایجاد بحرانهای روحی و سرخوردگی، آنان را به سوی عکس العملهای منفی نظیر سرقت، اعتیاد فرار و جدائی از خانه سوق میدهد.
بنابراین، ایجاد تبعیض میان فرزندان میتواند زمینه گرایش آنان به بزهکاری باشد.
