به طور کلی بیماری آب سیاه را به دو گونه زاویه باز و زاویه بسته تقسیم بندی میکنند.
گلوکوم زاویه باز از آنجا به این نام خوانده میشود که زاویهای که مایع از آن خارج می شود “باز” است. با این حال، به دلایل نامشخص، تخلیه زلالیه به کندی صورت میگیرد. کندی حرکت زلالیه سبب تجمع آن و بالا رفتن فشار داخل چشم میشود.
در گلوکوم زاویه بسته؛ به دلیل تنگی شدید زاویه و یا مسدود شدن آن؛ مایع زلالیه نمیتواند از چشم خارج شود. در این بیماران یک افزایش ناگهانی و بسیار بالا در فشار چشم دیده میشود. این افزایش فشار میتواند در مدت بسیار کوتاه سبب آسیب دیدن عصب بینایی و کاهش دید شود.
در فرد مبتلا به گلوکوم، فشار مایع درون چشم افزایش مییابد و چشم آسیب میبیند. علائم این بیماری متفاوت است، اما میتواند شامل از دست دادن بینایی محیطی، تاری ناگهانی و درد چشم باشد.