پلی داکتیلی وضعیتی است که در آن کودک با انگشتان دست یا پا اضافی متولد می شود. به گفته دکتر علیرضا غزنوی این عارضه، شایع تر از آن چیزی است که فکر می کنید. اما قابل رفع است. اگر فرزندتان با آن متولد شد، باید بدانید که خیلی جای نگرانی نیست.
اکثریت قریب به اتفاق موارد انگشت اضافه در پا هیچ دلیل آشکاری ندارند.
با این حال، Polydactyly می تواند با ژن های خاصی مرتبط باشد که به راحتی از طریق خانواده ها منتقل می شود. اگر هر دو والدین ارقام اضافی داشته باشند، فرزندان آنها نیز 75 درصد شانس بهتری در شمارش دارند.
جدای از دویدن در خانواده ها، ممکن است نقایص ژنی خاصی وجود داشته باشد که شکل دست ها یا پاها را تعیین می کند، یا ارتباطی با سندرم های جهانی مانند تریزومی 13 ، پلی داکتیلی خانوادگی، سندرم کارپنتر یا سندرم لارنس-مون-بیدل. خوشبختانه این شرایط نادر هستند.
در حالی که وجود بافت اضافی یا یک انگشت کاملاً کارآمد واضح است، همه بچه‌ها نیاز به ارزیابی کامل توسط پزشک دارند تا بررسی شود که آیا آنها یک بیماری ژنتیکی یا سندرم دارند یا خیر. ابتدا به پزشک عمومی خود مراجعه کنید، با این حال، احتمالاً یک متخصص اطفال در این کار مشارکت خواهد داشت.
برای ارزیابی خود انگشت اضافی، به عکس برداری با اشعه ایکس نیاز است تا ببیند آیا در انگشت اضافی استخوان وجود دارد یا خیر، و ببینیم که چگونه این رقم اضافی به بقیه دست یا پا متصل می شود.
پزشک شما معمولاً زمانی که کودک شما بین 1 تا 2 سال دارد، جراحی پلی داکتیلی را برای برداشتن انگشتان یا انگشتان اضافی توصیه می‌کند. هدف از جراحی این است که دست‌ها و پاهایی را برای کودکتان فراهم کند که ظاهری طبیعی داشته باشند و عملکرد طبیعی داشته باشند. انجام عمل جراحی در حالی که کودک شما هنوز جوان است به اطمینان از اینکه او هیچ نقطه عطفی را از دست نمی دهد کمک می کند مربوط به استفاده از دست ها یا پاهای خود را از دست نمی دهد.
پزشک کودک شما را معاینه می کند تا مشخص کند که آیا مفصل یا استخوانی در انگشتان اضافی وجود دارد یا خیر. آنها ممکن است نیاز به عکسبرداری با اشعه ایکس داشته باشند تا بفهمند چگونه رقم اضافی متصل شده است. این به پزشک شما کمک می کند تا نوع روش مورد نیاز را تعیین کند. که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
برخی از کودکان تنها به یک روش برای اصلاح یک رقم اضافی نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بعداً برای بهبود عملکرد دست یا پای خود به روش‌های اضافی نیاز داشته باشند. پزشک شما در مورد اینکه چه چیزی به کودک شما در بهبودی کمک می کند و هر روشی که ممکن است در آینده نیاز داشته باشد با شما صحبت خواهد کرد.
به طور کلی، هر جراحی احتمالاً ساده، سریع و آسان است. برای ناهنجاری های پیچیده تر ممکن است جراحی پیچیده لازم باشد، اما این امر نادر است. پس از جراحی، کودک شما ممکن است نیاز به استفاده از گچ یا آتل روی دست یا پای خود در حین بهبودی داشته باشد. ممکن است پس از دوره نقاهت مقداری توانبخشی با کاردرمانگر یا فیزیوتراپیست مورد نیاز باشد.
