? I Daniel Blake, 2016, UK
Director: Ken Loach
IMDB: 7.8
Rotten Tomatoes: 92%
دنیل بلیک، کارگر پا به سن گذاشته‌ای است که به دلیل مشکل قلبی دیگر نباید به کار کردن ادامه دهد و در تلاش است از دولت حقوق بیکاری دریافت کند، اما قوانین و روند کارهای اداری پیش رو، او را درمانده‌تر می‌کند. او در این راه با کیتی و دو فرزند کوچکش آشنا می‌شود که او هم در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلات مشابه است...
این فیلم برنده‌ی نخل طلای کن هم مثل سایر آثار کن لوچ، با همان ناتورالیستی همیشگی، سراغ دغدغه‌ای اجتماعی از قشر ضعیف جامعه‌ی انگلستان رفته و با وجود تلخ بودن، پر است از لحظات دلنشین
نگاه لوچ اینجا هم آمیخته است به نقد تند سیستم‌های ناکارآمد دولتی و نگاه تمام ماشینی چنین سیستم‌هایی به انسان
در این میان دنیل بلیک، یکی از دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌های سینمایی سال‌های اخیر، سعی دارد هر لحظه عزت نفسش را حفظ کند و در اوج استیصال، به همنوعانش کمک کند و به یک ابزار تبدیل نشود و انسان بماند، چیزی که در چنین جامعه‌ای یکی از سخت‌ترین کارهای ممکن به نظر می‌رسد
فیلم در لحظات خیلی کوتاهی به دام شعارزدگی خفیفی می‌افتد اما این ایرادی است که می‌توان به‌طور کامل نادیده اش گرفت. مگر چند تا فیلم می شود پیدا کرد که هم نقد اجتماعی‌شان را با دقت و ریزبینانه انجام دهند و هم شخصیت‌پردازی‌های فوق‌العاده ظریف و درخشانی داشته باشند؟
اگر دوست داشتین راجع به این فیلم و بقیه فیلم‌های این کارگردان بیشتر بدونید، می‌تونید از سایت barayeboodanha.ir شماره اول نشریه خانه رو دانلود کنید و پرونده‌ای که در بخش فیلمخانه‌ی این شماره درباره آثار کن لوچ آماده شده رو بخونید :)
یادتون باشه بی‌نهایت خوشحال میشم درامافیل رو توی ویرگول و اینستاگرام دنبال کنید :)
