خود آزمایی پستان، یا معاینه منظم پستان توسط خودتان روش مهمی برای تشخیص زودهنگام سرطان پستان است و در صورت تشخص زودهنگام، احتمال درمان موفق این سرطان بیشتر است.
هیچ روشی به تنهایی نمی تواند همه موارد سرطان پستان را به طور زود هنگام تشخیص دهد اما با این حال، موسسه سرطان پستان معتقد است که انجام خودآزمایی پستان همراه با سایر روش های غربالگری، می تواند احتمال تشخیص زودرس را افزایش دهد.
در مورد میزان اهمیت خودآزمایی پستان در شناسایی زودهنگام سرطان پستان و افزایش احتمال بقاء بیماران مبتلا، سال ها بحث وجود داشته است. برای مثال یک مطالعه در سال ۲۰۰۸ که بر روی تقریبا چهارصد هزار زن در روسیه و چین انجام شد، نشان داد که خودآزمایی پستان، تاثیر معناداری بر میزان بقاء بیماران مبتلا سرطان پستان ندارد و حتی ممکن است به دلیل اینکه باعث نمونه برداری (برداشت و بررسی بافت مشکوک) غیر ضروری می شود، به بیماران آسیب بزند.
از آنجاییکه مطالعه مذکور و برخی مطالعات دیگر سبب ایجاد تردید در خودآزمایی پستان شده اند، انجمن سرطان آمریکا دیگر این روش را بعنوان یک ابزار غربالگری سرطان پستان برای زنان با خطر متوسط این بیماری، پیشنهاد نمی کند.
موسسه سرطان پستان هنوز بر این باور است که خودآزمایی پستان یک ابزار غربالگری سودمند و مهم است، به ویژه زمانی که در ترکیب با معاینه فیزیکی منظم توسط پزشک متخصص زنان، ماموگرافی و سونوگرافی و یا ام آر آی (در برخی از بیماران) انجام شود. هر یک از این ابزارهای غربالگری به روش متفاوتی کار می کنند و نقاط قوت و ضعفی دارند.
خودآزمایی پستان یک ابزار راحت و بدون هزینه است که شما می توانید در هر سنی به طور منظم آن را انجام دهید. ما پیشنهاد می کنیم که تمام خانم ها به طور معمول خودآزمایی پستان را بعنوان بخشی از برنامه غربالگری سرطان پستان خود انجام دهند.
پنج مرحله دارد.
مرحله ۱:
با نگاه کردن به پستان های خود در آینه شروع کنید در حالی که شانه های شما صاف است و ساعدهایتان روی باسن قرار دارد.
در این جا نکاتی ذکر می شود که شما باید به دنبال آن ها باشید:
چنانچه هر کدام از تغییرات زیر را دیدید، به پزشک خود اطلاع دهید:
مرحله ۲:
اکنون ساعدهایتان را بالا بیاورید و به دنبال تغییراتی که در بالا ذکر شد باشید.
مرحله ۳:
زمانی که روبروی آینه هستید، به دنبال نشانه های خروج مایع از یکی یا هر دو تا نوک پستان خود باشید (این مایع می تواند آبکی، شیری و یا به شکل زرد رنگ یا خونی باشد).
مرحله ۴:
سپس در حالی که دراز کشیده اید پستان های خود را لمس کنید. از دست راست خود برای لمس پستان چپ و از دست چپ خود برای لمس پستان راست استفاده کنید. با کف بندهای انگشتان دست به شکل یکنواخت و نسبتا محکم پستان های خود را لمس کنید و انگشتان دست را به شکل صاف و چسبیده به هم نگه دارید.در هر ربع پستان حرکات دایره ای انجام دهید. تمام قسمت های پستان را از بالا تا پایین و هم چنین از دو طرف _ از استخوان ترقوه تا بالای شکم و از زیر بغل تا شکاف بین پستان ها_ معاینه کنید.
معاینه را به روشی انجام دهید که مطمئن شوید تمام قسمت های پستان را بررسی کرده اید. می توانید از نوک پستان شروع کنید و حرکات دایره ای انجام دهید و شعاع دایره ها را به تدریج بزرگ تر کنید تا به لبه بیرونی پستان برسید. هم چنین می توانید انگشتان خود را به طور عمودی بالا و پایین ببرید؛ به شکل خطی همان گونه که با ماشین چمن زنی کار می کنید.
به نظر می رسد این روش معاینه به شکل بالا و پایین رفتن، برای بیشتر زنان بهترین روش است. مطمئن شوید که تمام بافت پستان را از جلو تا عقب لمس کنید. برای لمس پوست و بافتهای سطحی زیر پوست از فشار کمی استفاده کنید. برای بافت هایی که در قسمت میانی پستان قرار دارند از فشار متوسط و برای بافت های عمقی که در قسمت پشتی پستان قرار دارند از فشار قوی استفاده کنید. زمانی که به بافت های عمقی میرسید باید بتوانید دنده های خود را لمس کنید.
مرحله ۵:
در مرحله آخر، پستان های خود را در حالی که نشسته اید یا ایستاده اید، لمس کنید. بسیاری از خانم متوجه شده اند که زمانی که پوستشان مرطوب و لغزنده است، لمس پستان ها ساده تر است؛ بنابراین دوست دارند این مرحله را در حمام انجام دهند. با استفاده از حرکاتی که در مرحله ۴ گفته شد، در این مرحله نیز تمام قسمت های پستان خود را معاینه کنید.
بهترین موقع انجام تست خودآزمایی٬ سه تا هفت روز بعد از قاعدگی است.
اگه یائسه هستید و یا باردار٬ هر ماه یک روز رو انتخاب کنید و معاینه رو انجام بدید.
اگر حس کردید که در پستان خود یک توده لمس میکنید نترسید. بیشتر خانم ها به طور دایمی در پستان های خود توده هایی دارند یا حتی برخی نواحی پستان آن ها پر از توده است و بیشتر توده های پستانی خوش خیم (غیر سرطانی) هستند.
علل متعددی می توانند در ایجاد توده های غیر سرطانی پستان نقش داشته باشند از جمله تغییرات هورمونی طبیعی، وضعیت های خوش خیم پستان و یا یک ضربه. اگر متوجه یک توده یا هر نوع تغییر جدید و نگران کننده در پستان خود شده اید حتما به پزشک خود اطلاع دهید. به ویژه در مورد تغییراتی که بیش از یک دوره ماهیانه در پستان باقی می مانند و یا به نظر می رسد در حال بزرگ شدن هستند باید حتما به پزشک اطلاع رسانی شود.
در مقاله زیر با سرطان سینه آشنا شوید:
اگر در حال خونریزی ماهیانه هستید می توانید قبل از اینکه به دکتر اطلاع دهید صبر کنید تا پریود شما تمام شود چون ممکن است توده یا سایر تغییرات پستانی خود بخود رفع می شوند. بهترین فرد مراقب سلامتی که می توانید به او اطلاع رسانی کنید، کسی است که شما را می شناسد و قبلا برای شما معاینه پستان انجام داده است مثل متخصص زنان شما، پزشک عمومی شما یا پرستاری که با آن ها کار می کند.
اقداماتی که برایتان انجام خواهد شد را بشناسید. در ویزیتی که برای بررسی توده پستانی انجام می شود، پزشک شرح حالی در مورد وضعیت سلامتی شما می پرسد، معاینه فیزیکی پستان انجام می دهد و احتمالا برای شما بررسی های تصویربرداری درخواست می کند. سونوگرافی معمولا اولین یا تنها روش تصویربرداری برای بررسی توده پستان در زنان زیر ۳۰ سال، حامله یا شیرده، است.
در زنان بالای ۳۰ سال یا کسانی که حامله و شیرده نیستند، به طور معمول سونوگرافی همراه با ماموگرافی برای بررسی توده پستان توصیه می شود. اگر نیاز به بررسی های بیشتری باشد، ممکن است پزشک شما پیشنهاد انجام ام آر آی (تصویر برداری با رزونانس مغناطیسی)، ام- بی آی (تصویر برداری مولکولی پستان) و یا نمونه برداری را نیز بدهد. هم چنین ممکن است پزشکتان شما را برای بررسی های بیشتر به یک متخصص پستان (معمولا یک جراح پستان) ارجاع دهد.
مطمئن شوید که به سوالاتتان پاسخ داده شود. مهم است که پزشک در مورد علت ایجاد توده یا سایر تغییرات پستان و درصورت ضرورت، برنامه پیگیری و درمان آن به شما توضیح دهد. اگر مشورت با اولین پزشکی که به وی مراجعه می کنید به شما احساس آرامش نداد، حتما نظر یک پزشک دیگر را جویا شوید.
خود آزمایی پستان را به یک کار معمول تبدیل کنید. هر چه بیشتر خودتان پستان هایتان را معاینه کنید، اطلاعات بیشتری در مورد آن ها به دست می آورید و این سبب می شود که راحت تر بتوانید تغییرات آن ها را بفهمید. سعی کنید که انجام خود آزمایی پستان را ماهی یک بار برای خود به یک عادت تبدیل کنید تا با شکل و حس طبیعی پستان خود آشنا شوید. چند روز پس از اینکه پریودتان تمام شد، پستان هایتان را معاینه کنید زیرا در این زمان التهاب و درد پستان ها کمتر است. اگر دیگر پریود نمی شوید، روزی را انتخاب کنید که در خاطرتان بماند مثل روز اول یا آخر هر ماه.
مناطق مختلف پستانتان را بشناسید. منطقه بالایی و بیرونی _ نزدیک زیر بغل _ دارای واضح ترین توده ها و برجستگی ها است. نیمه پایینی پستان شما می تواند به شکل یک ساحل شنی یا پر از سنگریزه حس شود. ناحیه ای که در زیر نوک پستان قرار دارد ممکن است به شکل منطقه ای پر از دانه های بزرگ حبوبات حس شود. قسمت های دیگر ممکن است در لمس ناهموار و شبیه کاسه ای از آش جو باشد.
برای خود یک دفترچه یادداشت درست کنید تا در آن یافته های معاینات پستان تان را ثبت کنید. مثلا می توانید نقشه ای کوچک از پستان هایتان بکشید و در آن یادداشت هایی بگذارید که در کجا توده یا ناهمواری لمس کرده اید. این کار، به ویژه در مراحل شروع خودآزمایی پستان، به شما کمک می کند که در فاصله یک ماه (از یک معاینه تا معاینه بعدی) به خاطر بیاورید که وضعیت طبیعی پستان شما چگونه است. اینکه توده هایی در زمان خاصی از ماه در پستان ایجاد شده و سپس ناپدید شوند، موضوعی غیر طبیعی نیست زیرا بدن شما در طول یک چرخه قاعدگی تغییر می کند (البته اگر هنوز عادت ماهیانه می شوید).
بزرگترین تصور غلط در مورد ماموگرافی این است که هر سرطان پستانی را پیدا می کند. در واقع، ماموگرافی ۱۰ درصد از سرطان های پستان را پیدا نمی کند. بنابراین اگر شما توده ای را حس می کنید که در تصویر ماموگرافی دیده نمی شود، به پزشک خود اطلاع دهید تا آن را بررسی کند.
دکتر سوزان گرین اشتین اورل، پزشک
منبع: سایت دکتر اسدی
https://drasadi-clinic.com
