با گسترش فناوری بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال، کیفپولها به‌عنوان ابزاری برای نگهداری ارزهای دیجیتال و انجام تراکنش‌ها بسیار اهمیت یافته‌‌‌‌‌‌‌اند. در این حوزه، دو نوع کیفپول غیرحضانتی و کیفپول حضانتی وجود دارد که هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. این مقاله به مقایسه کیف‌پول‌های حضانتی و غیرحضانتی در بلاک‌چین می‌پردازد و نکات مثبت و منفی هر کدام را بررسی می‌کند. در کیف‌پول‌های حضانتی، مالکیت رمزارزها به شکل کامل در اختیار کاربر نیست و شخص ثالثی مدیریت و کنترل آن را در دست دارد.
در این نوع کیفپول، کلید خصوصی کاربر در دسترس او نیست و تنها کلید عمومی قابل‌دسترسی است. این نوع کیفپول به‌ویژه برای افرادی که می‌خواهند ارزها را به‌عنوان پس‌‌‌‌‌‌‌انداز و نه ابزار تراکنش استفاده کنند، مناسب است. بیشتر صرافی‌‌‌‌‌‌‌های رمزارز مثل بایننس و کوکوین شامل این کیفپولها می‌شوند و صرافی به شکل مستقیم به دارایی‌ها دسترسی دارد، به‌همین‌دلیل با توجه به قوانین می‌تواند برای نگهداری یا عدم‌نگهداری دارایی‌ها تصمیم‌گیری کند. به‌عنوان مثال، هنگام شروع تحریم‌ها، این صرافی‌‌‌‌‌‌‌ها از حضور ایرانیان جلوگیری کردند و دارایی بسیاری از افراد بلوکه شد. مزایا و معایب کیف‌پول‌های حضانتی عبارتند از:
امنیت بالا: بدون دسترسی به کلید خصوصی، حمل کیفپول حضانتی از لحاظ امنیتی بسیار ایمن‌‌‌‌‌‌‌تر است، زیرا خطرات سرقت یا هک آن به حداقل می‌رسد.
آسانی نگهداری: عدم‌نیاز به نگرانی در مورد‌استفاده از کلمات عبور یا نگهداری کلید خصوصی باعث ساده‌‌‌‌‌‌‌تر‌شدن فرآیند نگهداری می‌شود.
حفظ حریم خصوصی: با انتقال مالکیت به کیفپول حضانتی، هویت و معاملات کاربر محافظت می‌شود و اطلاعات شخصی او قابل‌مشاهده نیست.
عدم‌دسترسی به ارزها: کاربر در صورت از دست‌دادن کلید خصوصی، دسترسی به ارزهای خود را از دست می‌دهد و دیگر قادر به انجام تراکنش‌ها نیست.
پیچیدگی استفاده: برای انجام تراکنش‌ها و استفاده از ارزها، کاربر باید ابتدا کلید خصوصی را بازیابی کند که به‌مراتب پیچیده‌‌‌‌‌‌‌تر از استفاده از کیفپول غیرحضانتی است.
اما در کیف‌پول‌های غیرحضانتی، تنها مالک کیفپول کاربر است و تنها او به دارایی‌های موجود دسترسی دارد. در این نوع کیفپول، کلید خصوصی به‌کاربر داده می‌شود و او مسوول امنیت و نگهداری آن است. این نوع کیفپول برای افرادی که فعالیت‌های تجاری یا تراکنش‌های روزانه دارند، مخصوصا برای کسانی که در بازارهای متاورسی و NFTها نیز فعالیت دارند، مناسب‌‌‌‌‌‌‌تر است. با توجه به اینکه هیچ شخص ثالثی، مثل صرافی‌‌‌‌‌‌‌ها، مالک این پلتفرم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها نیست و فعالیت آنها به‌صورت غیرمتمرکز است، برای فرار از تحریم‌ها و استفاده ایرانیان راحت‌تر است اما این کیفپولها نیز مزایا و معایبی دارند که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
کنترل کامل: کاربر دارای کنترل کامل بر ارزهای خود است و می‌تواند به آسانی تراکنش‌ها را انجام دهد و از دارایی‌ها خود استفاده کند.
انعطاف‌‌‌‌‌‌‌پذیری: کیف‌پول‌های غیرحضانتی به‌کاربر امکان انعطاف بیشتری برای استفاده از ارزها در صنایع و تجارت‌های مختلف را می‌دهند.
راه‌‌‌‌‌‌‌اندازی سریع: استفاده از این نوع کیفپول بسیار ساده‌‌‌‌‌‌‌تر است و کاربر می‌تواند به‌سرعت ارزها را نگهداری و تراکنش‌ها را انجام دهد.
آسیب‌‌‌‌‌‌‌پذیری امنیتی: با در اختیار داشتن کلید خصوصی، کاربر می‌تواند در معرض خطرات سرقت یا هک قرار گیرد، اگر از امنیت کافی برخوردار نباشد.
مشکلات حفظ حریم خصوصی: در صورت انتقال مالکیت به کیفپول غیرحضانتی، هویت کاربر و معاملات او در بلاک‌چین قابل‌مشاهده است که می‌تواند به مشکلات حفظ حریم خصوصی منجر شود.
استفاده از کیف‌پول‌های حضانتی و غیرحضانتی در بلاک‌چین دارای مزایا و معایب خاص خود است. انتخاب نوع کیفپول مناسب باید به ویژگی‌‌‌‌‌‌‌ها و نیازهای کاربر وابسته باشد.کیفپول حضانتی امنیت بیشتری را به‌کاربران ارائه می‌دهد، اما دسترسی به ارزها را محدود می‌کند، درحالی‌که کیف‌پول‌های غیرحضانتی انعطاف‌‌‌‌‌‌‌پذیری بیشتری دارند، اما به خطرات امنیتی بیشتری نیز دچار هستند، بنابراین انتخاب میان این دو باید با دقت و شناخت ویژگی‌های هرکدام انجام شود.
