ژیاردیا یک انگل تک سلولی است که در روده پستانداران، پرندگان و دوزیستان زندگی می کند.چرخه زندگی ژیاردیا از دو مرحله تشکیل شده است. انگل های بالغ یا تروفوزوئیت ها در روده کوچک زندگی می کنند که در آنجا تکثیر می شوند و در نهایت تبدیل به کیست می شوند. کیست ها بوسیله مدفوع حیوان آلوده در محیط قرار گرفته و می توانند چندین هفته در محیط به صورت کیست زنده بمانند و هنگامی که توسط یک میزبان دیگر بلعیده می شوند، به تروفوزوئیت تبدیل می شوند و چرخه زندگی را تکرار می کنند.
ژیاردیا در سگ ها از طریق آب، غذا یا خاک آلوده به مدفوع پخش می شود. این امکان برای شما وجود دارد که ژیاردیا را از سگ آلوده خود بگیرید، بنابراین باید عادات بهداشتی ایمن را هنگام مراقبت از حیوان خانگی آلوده انجام دهید، مانند شستن دست ها به مدت ۲۰ ثانیه با آب و صابون، ضد عفونی کردن خانه و تمام مناطقی که سگ شما به آنها دسترسی دارد و….
حیوانات خانگی جوان مانند توله سگ ها و بچه گربه ها نسبت به سگ ها و گربه های بالغ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری هستند.
نشانه های آلودگی به ژیاردیا در سگ ها چیست ؟
ژیاردیازیس در سگ ها بیماری است که باعث اسهال آبکی زیادی می شود. علاوه بر اسهال، نشانه های ژیاردیا در سگ‌ها می‌تواند شامل استفراغ، گازهای بدبو بیش از حد، کاهش اشتها، کاهش انرژی و میل مکرر به دفع مدفوع باشد.
همچنین شایان ذکر است که سگ ها (و حیوانات دیگر) می توانند ژیاردیا را در روده خود داشته باشند و تحت بالینی باشند، به این معنی که آنها بدون علامت هستند. از آنجایی که آزمایش ژیاردیا به طور معمول در سگ‌های سالم انجام نمی‌شود، انجام آزمایش باتوجه به نشانه های دیگر، اهمیت دارد.
احتمال اینکه سگ های سالم حامل ژیاردیا باشند، وجود دارد . این موضوع دلیل دیگری است که چرا رعایت بهداشت در اطراف مدفوع حیوانات بسیار مهم است.
علل ژیاردیا در سگ ها
کیست های ژیاردیا (شکلی از مراحل تکاملی انگل که به آن اجازه می دهد خارج از میزبان زندگی کند) که در هر گوشه ای از سراسر جهان یافت می شود، باید برای ایجاد عفونت، بلعیده شوند.
سگ ها با خوردن غذا یا نوشیدن آب حامل کیست ها یا از طریق بلع مستقیم مدفوع آلوده، آلوده می شوند.
خوردن مدفوع همیشه به معنای خوردن مدفوع از روی زمین نیست. بلعیدن همچنین ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که سگ شما انتهای عقب سگ های دیگر را بو می کند (متداول ترین احوالپرسی بین سگ ها) و سپس بینی آنها را می لیسد.
آب آشامیدنی از نهر، حوض یا سایر آب های آلوده نیز می تواند زمینه ساز آلودگی به این انگل گردد.
خاک و گیاهان آلوده یکی دیگر از منابع عفونت سگ ها هستند.
سگ ها همچنین ممکن است طعمه های آلوده به این انگل را شکار کرده و بکشند و به این روش آلوده شوند.
چگونه دامپزشکان، ژیاردیا را در سگ ها تشخیص می دهند؟
دامپزشک شما یک تاریخچه کامل جمع آوری می کند و یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی سلامت کلی و هیدراتاسیون سگ شما انجام می دهد و همچنین درد روده، گاز و قرار گرفتن در معرض احتمالی ژیاردیا را بررسی می کند.
برای بررسی شواهد عفونت توسط ژیاردیا، به نام ژیاردیازیس، دامپزشک شما احتمالاً توصیه می کند:
داروهای رها شدن از شر ژیاردیا به راحتی در دسترس و مقرون به صرفه هستند. مترونیدازول، یک آنتی بیوتیک که اغلب جهت درمان ژیاردیازیس تجویز می شود. فنبندازول داروی دیگری است که برای ژیاردیا نیز استفاده می شود.
این بیماری ممکن است چندین دوره درمان طول بکشد، زیرا حذف کامل آن از خانه و جلوگیری از عفونت مجدد ممکن است سخت باشد، اما بسیاری از اوقات، عفونت پس از یک دوره از بین می‌رود.
بسته به شدت عفونت و وضعیت سگ شما ممکن است داروهای دیگری نیز تجویز شود.
سگ‌ها و توله‌های که دچار کم آبی شده اند، ممکن است از مایع درمانی زیر جلدی (مایعات تزریق شده زیر پوست)، تزریق الکترولیت‌ها و ویتامین‌های تزریقی بهره ببرند.
اگر سگ شما کم آبی متوسط تا شدید دارد، ممکن است برای درمان مایعات داخل وریدی نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.
بازیابی و مدیریت ژیاردیا در سگ ها
چیزی به نام مصونیت در برابر عفونت های ژیاردیا در آینده، برای سگ های آلوده وجود ندارد. در واقع، سگ هایی که به تازگی از عفونت توسط ژیاردیا رها یافته اند، می توانند به راحتی مجدداً آلوده شوند.
به همین دلیل، شما باید تمام مناطق زندگی که سگ شما به آن دسترسی دارد را ضد عفونی کنید. آمونیاک، محلول سفید کننده رقیق شده یا تمیز کردن با بخار می تواند در برابر کیست موثر باشد. فوراً تمام مدفوع سگ خود را بردارید و آن را دور بریزید (چه سگ شما در پیاده روی یا در حیاط خانه شما مدفوع کند).
عامل عفونت، می تواند ماه ها در خاک زنده بماند، در نتیجه به خوبی محیط باید ضد عفونی شود.
اگر حیوانات خانگی دیگری در خانه دارید، لطفاً به دامپزشک خود اطلاع دهید تا بتوانید در مورد اینکه آیا داروها باید برای سایر حیوانات به عنوان یک اقدام پیشگیرانه تجویز شوند یا خیر، مشورت کنید.
از آنجایی که ژیاردیا بسیار مسری است، مطمئن شوید که چندین بار پاسخ آزمایش منفی باشد.
اگر خانواده شما شامل نوزادی است که چیزهایی را از روی زمین می خورد، یا یک فرد دچار نقص ایمنی در خانه شما وجود دارد، دامپزشک احتمالاً برای اطمینان از ریشه کنی انگل به چندین آزمایش منفی ژیاردیا نیاز دارد.
در اینجا چند نکته اضافی برای مدیریت زیست محیطی و پیشگیری از ژیاردیا آورده شده است:
سگ های مبتلا به ژیاردیازیس شناخته شده یا مشکوک (عفونت ژیاردیا) نباید به پانسیون بروند. این امر، سگ های دیگر را در معرض خطر قرار می دهد زیرا عفونت بسیار مسری است. همچنین سگ شما را در معرض خطر عفونت مجدد قرار می دهد.
با دارو و دوز مناسب، اغلب موارد ژیاردیا از بین می رود. با این حال، عفونت ها نیاز به ضد عفونی محیطی و آزمایش مجدد دارند تا اطمینان حاصل شود که انگل واقعاً از بین رفته است. معمولاً حداقل دو هفته درمان و مدیریت دقیق محیطی طول می کشد تا بیماری پاک شود.
ژیاردیا می تواند باعث استفراغ و از دست دادن اشتها در سگ شود، اگرچه اسهال شایع ترین علامت بیماری است.
ژیاردیا می تواند چندین ماه در آب سرد یا خاک زنده بماند. ژیاردیا در محیط های مرطوب و خنک بسیار بیشتر از محیط های خشک و گرم که نور مستقیم خورشید دارند زنده می ماند.
اقلام بالقوه آلوده (به عنوان مثال، اسباب بازی ها، کاسه های آب و کاسه های غذا، رختخواب حیوانات خانگی، کف، جعبه های سگ، ملحفه ها، حوله ها، جعبه زباله) را به طور منظم تا زمانی که حیوان خانگی شما بیمار است، تمیز و ضدعفونی کنید.
بقای ژیاردیا به عوامل زیادی بستگی دارد، بنابراین توصیه می کنیم برای مشاوره بیشتر با دامپزشک خود مشورت کنید.
دکتر حمید حاجی | دامپزشک
گردآوری توسط وبسایت دکتر کاسکو
جهت مطالعه مقالات آموزشی به وبسایت دکتر کاسکو مراجعه نمایید.
