تبخال تناسلی در دوران بارداری چه مشکلاتی دارد؟ ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) بارور است. سویه ای که معمولاً باعث ایجاد تبخال می شود. HSV1 ، حدود 67٪ افراد زیر 50 سال را در سطح جهان آلوده می کند. در همین حال، HSV2 ، معمولاً مسئول تبخال تناسلی، حدود 11 درصد از این جمعیت را مبتلا می کند، اما اکثریت افراد هیچ علامتی ندارند.
شایعترین عارضه HSV شیوع مکرر ضایعات دهانی یا دستگاه تناسلی است که می تواند برای مبتلایان ناراحت کننده و شرم آور باشد.با این وجود، در برخی شرایط عفونت می تواند خطرناک باشد. به عنوان مثال ، اگر از مادر به نوزاد متولد شده منتقل شود، HSV می تواند کشنده باشد. همچنین تبخال دستگاه تناسلی 40٪ خطر ابتلا به عفونت HIV را افزایش می دهد.
متاسفانه در حال حاضر، عفونت HSV مادام العمر است و داروهای روزانه می توانند کمک کننده باشند. ضد ویروس ها فقط حدود 50٪ در کاهش انتقال موثر هستند، اما خوشبختانه ، فناوری در حال یافتن راه های جدید برای ریشه کن کردن ویروس در داخل بدن است.
تبخال دهانی (HSV-1) می تواند از طریق بزاق دهان، بوسیدن و تماس پوست با پوست پخش شود. اگر نواحی دستگاه تناسلی در معرض تاول های تب یا زخم های دهان یا صورت یا از طریق رابطه دهانی قرار بگیرند، HSV-1 همچنین می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود. حتی اگر HSV-1 نیز هرگز به طور کامل از بین نرود، این ویروس باعث شیوع کمتر در طول زمان در نواحی دستگاه تناسلی می شود .
تبخال دستگاه تناسلی (HSV-2) از طریق تماس پوست به پوست و یا مقاربت جنسی از هر نوع (دهان ، واژن و مقعد) قابل انتقال است. اکثر مردم نمی دانند که زخم های ناشی از تبخال دستگاه تناسلی می توانند در صورت و همچنین در ناحیه تناسلی ظاهر شوند. از آنجا که ویروس می تواند در هر زمان تماس با، تاول یا زخم ایجاد شود، کاندوم همیشه محافظت کافی ندارد.
در حالی که تبخال دستگاه تناسلی به ندرت باعث مشکلات جدی بهداشتی در مردان و زنان سالم می شود، HSV-2 می تواند برای زنان باردار و نوزادان، به ویژه در سه ماهه آخر بارداری خطرناک باشد. این ویروس ممکن است باعث زایمان زودرس شود و نوزادان می توانند ویروس را در رحم یا هنگام عبور از کانال زایمان منقبض کنند.
ارائه دهنده شما می تواند یک معاینه بصری انجام دهد تا مشخص شود که آیا زخم و تاول وجود دارد. برخی از شیوع های تبخال دستگاه تناسلی همراه با تب است، بنابراین علائم حیاتی شما نیز بررسی می شود. در بسیاری از موارد، ممکن است معاینه بالینی برای تشخیص کافی باشد. با این حال، در مواردی که علائم خفیف هستند، ممکن است بهتر باشد یک آزمایش تشخیصی دقیق تر انجام شود. در صورت مشکوک بودن به تبخال دستگاه تناسلی، متخصص زنان شما یک نمونه برای آزمایشگاه جمع آوری می کند.
قبل از پیشرفت در فن آوری آزمایش، پزشکان و بیماران مجبور بودند یک هفته یا بیشتر صبر کنند تا نتایج HSV-1 و HSV-2 تفسیر شود. امروزه می توان در کوتاه ترین زمان ممکن نتایج آزمایش را تشخیص داد.
فردی که نگران قرار گرفتن در معرض تبخال دستگاه تناسلی است می تواند آزمایش خون انجام دهد که وجود آنتی بادی های ویروسی خاص HSV-1 و HSV-2 را تشخیص دهد، صرف نظر از علائم یا عفونت فعال.
