همانطور که می دانید یکی از شایع ترین آسیب های زانو پارگی مینیسک می باشد از این رو ما این مطلب را در خصوص ترمیم مینیسک و رباط صلیبی برای شما آماده کرده ایم تا از موارد مرتبط با آن آشنا شوید.
جالب است بدانید هر کسی با هر سنی می تواند دچار این آسیب شود اما این آسیب بیشتر برای ورزشکارانی که ورزش آنها به طوری است که احتمال برخورد افراد با یکدیگر وجود دارد دیده می شود.
همچننی برخی از پارگی های مینیسک را می توان با بخیه زدن ترمیم کرد اما این مورد بستگی به میزان پارگی و میزان آسیب مینیسک دارد درضمن می توان گفت زمان بهبودی در ترمیم مینیسک اصولا طولانی تر از برداشتن خود مینیسک می باشد.
مینیسک از دو غضروف کوچک C مانند ساخته شده است که نقش ضربه گیر را ایفا می‌کنند و به حفظ پایداری مفصل زانو می‌پردازند. پارگی مینیسک می‌تواند باعث بروز درد و محدود شدن دامنه حرکات زانو شود. پارگی مینیسک شایع ترین نوع آسیب دیدگی زانو است. این ساختار غضروفی نقش ضربه گیر را بین استخوان ران و ساق ایفا می‌کند. در هر دو زانو دو عدد مینیسک وجود دارد.
مینیسک قسمت داخلی زانو تحت عنوان مینیسک میانی شناخته میشود و به مینیسکی که در قسمت خارجی زانو قرار دارد مینیسک جانبی می‌گویند. چرخش شدید زانو یا انجام دادن یک فعالیت جسمانی سنگین باعث پارگی مینیسک خواهد شد. در صورتی که مینیسک پاره شود زانو انعطاف پذیری خود را برای پایداری و عملکرد بهتر از دست خواهد داد.
اگرچه احتمال پارگی مینیسک در همه افراد وجود دارد، معمولا فعالیت‌های ورزشی یا ضربه تروماتیک به زانو باعث آسیب دیدگی مفصل و مینیسک خواهد شد. پارگی مینیسک در میان ورزشکاران بسیار شایع است اما در برخی موارد افراد مسن نیز به علت تحلیل رفتگی زانو دچار این اختلال خواهند شد. پارگی مینیسک در هنگام فعالیت‌های ورزشی به همراه آسیب دیدگی زانو از قبیل پارگی رباط صلیبی جلویی به وجود می‌آید.
زائده‌های مینیسکی شایع‌ترین آسیب درون مفصلی زانو هستند و شایع‌ترین علت جراحی‌هایی است که توسط جراحان ارتوپدی انجام میشود. متوسط بروز سالانه زائده‌های مینیسکی ۰٫۰۶۶٪ است. تعداد بیماران مردی (۵۹٫۵٪) که تحت عمل ترمیم مینیسک قرار می‌گیرند بیشتر از زنان (۴۰٫۵٪) است. این میزان با میزان بیماران مردی (۶۰٪) که تحت ترمیم هم‌زمان مینیسک و رباط صلیبی قدامی قرار دارند، یکسان است؛ بنابراین اکثر بیمارانی که تحت عمل ترمیم مینیسک قرار دارند، مرد هستند.
به طور کلی، پارگی مینیسک اغلب در بیماران میان‌سال و سالخورده رخ می‌دهد و در اثر دژنراسیون طولانی مدت ایجاد میشود.
یک سوم این عارضه‌ها در بیماران جوان به دلیل صدمات ناشی از ورزش ایجاد میشود، به دلیل حرکات برشی یا پیچشی، کشیدگی بیش از حد یا اعمالی با فشار زیاد. در بیش از ۸۰٪ از موارد، پارگی مینیسک با آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL) همراه است.
عارضه های مینیسکی در کودکان متفاوت از بیماران بزرگسال است. در کودکان، بیش از ۷۰ درصد از موارد، زائده های مینیسکی ایزوله هستند که بیشتر اوقات با پیچ‌خوردگی زانو در ورزش ایجاد می‌شوند.
برای آشنایی بیشتر با پارگی مینیسک زانو و ترمیم آن اینجا کلیک کنید.
در صدمات غیر برخوردی، معمولاً فرد به سرعت جهت بدن خود را تغییر می‌دهد، به‌طور خیلی ناگهانی می‌ایستد یا بعد از یک پرش، با ضربه فرود می‌آید. درحالی‌که کف پا کامل روی زمین است ، زانوی آسیب‌دیده بیش‌ازحد کشیده میشود (بیش از حد صاف میشود) و هم‌زمان می‌چرخد و رباط صلیبی را تحت‌فشار قرار داده و باعث کشش و پارگی آن می‌شوند. در ورزش‌های تماسی معمولاً کف پا محکم و کاملاً روی زمین قرار می‌گیرد و ضربه باعث کشیده شدن بیش از حد زانو میشود. ورزش‌های پرخطر شامل فوتبال ، بسکتبال ، راگبی و اسکی است. استفاده از کفش‌های ورزشی گل میخ دار همچنین خطر صدمه به رباط صلیبی و مینیسک را افزایش می‌دهد.
جراحی ACL برای اصلاح پارگی بافت آسیب دیده با جایگزین کردن آن با پیوند بافت تاندون که می‌تواند از قسمت دیگری از بدن بیمار (مانند همسترینگ یا عضله چهارسر) برداشته شود انجام می‌گیرد.
تقریبا در تمامی مواردی که شخص دچار پارگی کامل رباطی صلیبی جلوی زانو شده باشد، عمل جراحی توصیه میشود، اما در مورد پارگی‌های جزئی ACL ، همیشه انجام جراحی ضروری نیست. انجام جراحی در مواردی که هم زمان چندین صدمه برای زانو رخ داده باشد، مانند پارگی ACL، به علاوه آسیب‌دیدگی استخوان یا غضروف زانو معمول است .
