آنچه در این مقاله می خوانید :
عمل جراحی نعوظاگر در یک اتاق و در جمعی از آقایان که از سال‌ها قبل آن‌ها را می‌شناسید از اختلال نعوظ صحبت کنید، با یک سکوت مواجه خواهید شد.
هر چند که در مردان بالای ۶۰ سال از هر ۴ نفر یک نفر از مشکل ED یا اختلال نعوظ رنج می‌برند اما همچنان حاضر به گفتگو در مورد این مشکل با شخصی نیستند.
یکی از دلایلی که بسیاری از مردان در مورد تلاش خود برای درمان ناتوانی جنسی پنهان کاری می‌کنند این است که اختلال نعوظ بخشی از فرآیند پیر شدن طبیعی است. در واقعیت هم چیزی غیر از آن نمی‌تواند باشد.
افزایش سن ممکن است به معنای مقابله با کمر درد و مشکلات شنوایی باشد، اما هیچ دلیلی وجود ندارد که نیاز به ادامه مبارزه با ناتوانی جنسی داشته باشید.
بررسی دقیق مشکل نعوظ، چه زمانی به عمل جراحی نیاز داریم؟
۸۰% موارد نعوظ شبانه آلت تناسلی در مرحله REM خواب (حرکات سریع چشم‌ها) رخ می‌دهد. حداکثر زمان نعوظ حین خواب در حوالی سن بلوغ قرار دارد که آلت تناسلی در حدود ۲۰% مدت زمان خواب در حالت نعوظ قرار دارد. در دهه دوم زندگی میانگین این میزان به حدود ۳۸ دقیقه می‌رسد و در بزرگ‌سالی این عدد به ۲۷ دقیقه کاهش می‌یابد. در کسانی که با شکایت ناتوانی جنسی مراجعه می‌نمایند.
بررسی این فرآیند با روش‌های مختلفی انجام می‌گردد که در آن‌ها تعداد دفعات سفت شدن آلت تناسلی و مدت زمان و شدت سفتی در هر بار اندازه گیری می‌شود. تعداد دفعات سفتی آلت معمولاً ۳ تا ۶ بار در ۸ ساعت و میانگین زمان آن‌ها حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه است و در هر بار نیز شدت سفتی آلت باید بیش از ۷۰% باشد.
تجویز قرص غالباً اولین روش برای درمان اختلال نعوظ است. از جمله داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ به کار می‌روند:
آوانافیل (استندرا)
سیلدنافیل (ویاگرا)
تادالافیل (سیاسیل)
وردنافیل (لویترا، استاکسین)
آلپروستادیل (به صورت تزریقی یا شیاف در آلت تناسلی)
تستوسترون (در صورتی که سطح تستسترون فرد کم باشد)
را می‌توان ذکر کرد. در دوره دارو درمانی به هیچ عنوان دوز داروها را کم یا زیاد نکنید، طول درمان خود را کامل کنید. از مصرف خود سرانه داروها پرهیز کنید تا بهبودی کامل حاصل گردد.
در صورتی که با مصرف دارو پیشرفتی در بهبود اختلال نعوظ دیده نشود و در نهایت این مشکل با موفقیت درمان نشود، پزشک شما ممکن است جراحی یا استفاده از دستگاه‌های وکیوم آلت تناسلی را به شما پیشنهاد کند.
همچنین پروتز آلت تناسلی یکی از پیشنهادهایی است که غالباً از سوی پزشک به بیمار می‌شود.
جراحی می‌تواند برای آقایانی که دارای اختلال نعوظ شدید ناشی از آسیب دیدگی جسمی، جراحی لگن یا شرایط پزشکی مانند سرطان هستند، تنها گزینه درمانی باشد. با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین روش یا ابزار مناسب خود را بیابید.
عامل ایجاد نعوظ یا ارکشن، پمپ شدن شدید خون به درون اجسام غاری آلت و ممانعت از خروج آن توسط بسته شدن مسیر سیاهرگ‌ها می‌باشد؛ بنابراین در دو حالت کلی اختلال نعوظ ایجاد می‌شود:
بسته نشدن مسیرهای سیاهرگی و نشت خون وارد شده به آلت.
کاهش یا قطع جریان سرخرگی که در آن خون به خوبی وارد آلت نمی‌شود.
نوع عمل جراحی نعوظ بسته به مشکل و شرایط جسمی شما، توسط دکتر متخصص اورولوژی تعیین می‌شود، اما در ادامه روش‌های عمل جراحی نعوظ را بررسی می‌کنیم.
عمل جراحی نعوظ برای با پیوند عروق، بیشتر مناسب افرادی است که دچار خون رسانی ناقص به آلت تناسلی است که ممکن است با تنگی عروقی این مشکل به وجود آمده باشد.
عملکرد طبیعی وریدهای آلت تناسلی در ایجاد یک نعوظ طبیعی اهمیت خیلی زیادی دارند. اگر خونی که توسط شریان به آلت تناسلی آورده می‌شود، در داخل آن باقی نماند، نعوظ ایجاد نمی‌شود که به آن اصطلاحاً نشت وریدی گفته می‌شود. اختلال نعوظ به علت نشت وریدی یکی از بدترین انواع اختلال نعوظ است و دارو درمانی در آن بی فایده است، در این نوع اختلال نعوظ باید با عمل جراحی عروقی را که خون را از آلت تناسلی خارج می‌کنند، بست تا نشت وریدی از بین برود، این نوع عمل برای همه بیماران مناسب نیست.
جراحی ترمیمی شریانی، گزینه‌ای ست که تنها در موارد بسیار خاص اختلال نعوظ انجام می‌گیرد. انجمن اورولوژی آمریکا، آن را به عنوان یک گزینه، تنها برای مردان سالمی که به تازگی دچار اختلال نعوظ به علت انسداد شریانی کانونی (عروق مسدود در یک نقطه خاص) شده‌اند و فاقد هرگونه شواهد بیماری عروقی دیگر هستند، قرار داده است.
گذاشتن پروتز در آلت تناسلی، به عنوان آخرین راه درمان پیشنهاد می‌شود و شامل مزایا و معایبی است.
تحقیقات نشان می‌دهد که بیشتر مردانی که جراحی پروتز آلت تناسلی را اعمال کرده‌اند، از انتخاب خود راضی هستند. شریک جنسی آن‌ها هم همین‌طور. این خبر خوبی برای مردانی است که جراحی پروتز آلت تناسلی گزینه مستدلی برای آن‌هاست.
این ایمپلنت می‌تواند تفاوت زیادی در عملکرد و رضایت جنسی فرد ایجاد کند. با این حال، این به این معنی نیست که ایمپلنت، بهترین انتخاب برای همه مردان دچار اختلال نعوظ است. چرا که این عمل، بسیار تهاجمی است. گذشته از این، درصد قابل توجه افرادی که ایمپلنت می‌کنند در برخی موارد، نیاز به تعویض یا تجدید نظر دارند.
درمان اختلال نعوظ بعد از عمل پروستات (رادیکال پروستاتکتومی)
دو عارضه شایع که بعد از عمل پروستات در مردان بروز می کند، بی اختیاری ادرار و اختلال نعوظ بعد از عمل پروستات است که این بسیاری از مردان مبتلا به سرطان را از درمان می‌ترساند.
برای درمان اختلال نعوظ بعد از عمل پروستات تزریق آلپروستادیل هر چه سریع‌تر بعد از عمل باید صورت گیرد و بهتر است که درمان در پایان ماه اول بعد از عمل باشد. شروع درمان باید ۲ تا ۳ بار تزریق در هفته باشد.
تزریق آلپروستادیل به داخل آلت بلافاصله بعد از عمل ممکن است نقش مهم روانی نیز را به همراه داشته باشد. با برگشت آهسته نعوظ های خود به خودی ممکن است اختلال جنسی در زوجین بهبود یابد. به دلیل ترس از قادر نبودن و یادآوری بیماری، بیمار ممکن است از انجام عمل جنسی خودداری کند.
با گذشت زمان بعد از عمل جراحی پاسخ درمانی به دارو دیده می‌شود ولی بهترین زمان ۲ سال بعد از عمل جراحی است.
امیدواریم از این مطلب که در سایت دکتر حجت سلیمی متخصص اورولوژی منتشر شده است اطلاعات کافی را به دست آورده باشید. اگر درخصوص مطلب عمل جراحی نعوظ سوالی دارید، در قسمت دیدگاه ها برای بنویسید و سوال خود را بپرسید. دکتر حجت سلیمی در کمترین زمان ممکن شخصا به آن پاسخ می‌دهد.
