بسیاری از مردم سه درمان ایمپلنت دندان، روکش دندان و لمینت دندان را با یکدیگر اشتباه می گیرند. اما این ها سه درمان کاملا متفاوت با کاربردهای متفاوت می باشند.
ایمپلنت جایگزین دندان از دست رفته است و در صورتی که یکی از دندان هایتان را کشیده اید یا افتاده است میتوانید از ایمپلنت به عنوان جایگزین دندانی که از دست داده اید استفاده کنید. ایمپلنتهای دندانی ریشه ها و تاج های مصنوعی دندان هستند. این ریشه های مصنوعی که عموما از جنس تایتانیوم هستند، به عنوان نگهدارنده و پایه پروتزی هستند که به عنوان جایگزین یک یا تعداد بیشتری دندان از دست رفته استفاده می شود. همچنین این ریشه های مصنوعی دندان به جلوگیری از تحلیل استخوان فک کمک می کنند. این درمان به عنوان پروتز جایگزین دندان شناخته می شود و یک درمان دائمی محسوب می شود. همچنین بر خلاف دندان مصنوعی متحرک نیست و کاملا در دهان ثابت است. اما از طرفی به عنوان شکلی از دندانپزشکی زیبایی نیز شناخته می شود.
روکش دندان که در زبان انگلیسی به آن کپ (cap) یا کراون (crown) می گویند به تاجی از جنس فلز، فلز متصل به سرامیک، سرامیک خالص و یا پلیمر گفته می شود که تمام نسج دندان را می پوشاند. هنگامی که دندانی روکش می شود عملا تمام قسمت های قابل رویت دندان زیر روکش پنهان می شود. علت استفاده از روکش عموما دو مورد است. یکی زمانی که می خواهیم جای خالی دندانی را با پروتز ثابت یا به اصطلاح بریج پر کنیم، در این موارد مجبوریم دندان های دو طرف فضای بی دندانی را تراشیده و روی آنها روکشی بگذاریم که متصل به چند دندان دیگر است. دومین مورد که امروزه بیشتر مورد استفاده است در دندان هایی است که روت کانال تراپی یا درمان ریشه شده‌اند یا به هر دلیلی تاج آنها دچار تخریب شدیدی شده که با ترمیم قابل اصلاح نیست. در چنین مواردی پوشش تمامی نسج دندان از شکستن آن جلوگیری کرده و به نوعی از نسج باقیمانده محافظت می کند.
لمینت دندان که به آن ونیر پرسلن یا لمینت سرامیکی هم می گویند، پوسته های نازک شکل داده شده و همرنگ دندان هستند که برای پوشش سطح جلوی دندان شما و بهبود ظاهر دندان و اصلاح طرح لبخند استفاده می شوند. این پوسته ها به سطح جلوی دندان چسبانده می شوند و رنگ، شکل، اندازه یا طول دندان را تغییر می دهند.
