?
اوایل دهه شصت به مهد کودک می‌رفتم که آن زمان کودکستان می‌گفتیم. آنجا بازی‌های زیادی انجام می‌دادیم که به طور عجیبی در ذهنم باقی مانده است.
یکی از این بازی‌ها این بود که من رفتم پشت در کلاس که اولی دست راست در ورودی کودکستان بود و مربی یک اسباب بازی را داخل اتاق قایم کرد. من وارد اتاق شدم و باید آن را پیدا می‌کردم. نشانه این بود که مربی با خودکار به روی میز می‌زد و وقتی دور می‌شدم صدا کمتر و وقتی نزدیک می‌شدم صدا بیشت می‌شد. کشف محل آن از طریق این سیستم راداری و مسیریابی ساده حتما آنقدر برایم جالب بوده که بعد از نزدیک چهل سال یادم مانده است!
یادگیری از طریق بازی یکی از مهمترین منابع یادگیری در دوره کودکی است و آموخته‌های دوره کودکی ماندگارترین ورودی‌های ذهنی و سیستم ناخودآگاهی ما در طول زندگی است.
اولین مساله‌هایی که در زندگی با آن مواجه می‌شویم ممکن است باز و بسته کردن یک اسباب‌بازی یا پیدا کردن مسیر بهتر برای مقصد و چیزهایی از این دست است. بعدا هم در مدرسه با حل مساله ریاضی و علوم آشنا می‌شویم و بزرگتر می‌شویم توضیح المسایل می‌خوانیم تا مسایل شرعی را بدانیم یا در یک مصاحبه قبول شویم!
اما در همه اینها «مساله» آن چیزی است که یک پاسخ مشخص و از قبل معلوم دارد و کار ما در حل مساله پیدا کردن آن است.
اما در زندگی واقعی ما با مساله‌هایی مواجه هستیم که یا یک طیف از پاسخ دارند یا اصلا پاسخی برای آن از قبل وجود ندارد و باید آن پاسخ را خودمان کشف کنیم و گاهی هم پاسخی وجود ندارد و لازم است آن را «خلق» کنیم.
از سویی این نوع حل مساله را ما به اندازه کافی نه در بازی‌ها و نه در درس‌ها نه در کودکی و نه در بزرگسالی تمرین نمی‌کنیم. مساله‌هایی که در روابط شخصی ما به وجود می‌اید و مساله‌هایی که بر سر انتخاب‌های ما سبز می‌شوند و در واقع زندگی ما یک پازل از این دست مساله‌هاست.
مهارت حل مساله در واقع تمرین شیوه مواجهه با این نوع مسایل است.
? آموزه رفتاری
بازی یک روش موثر در یادگیری است. بازی‌هایمان را تغییر دهیم تا شیوه مواجهه با مسایل واقعی را تمرین کنیم و مهارت بهتری در حل مسایل واقعی در زندگی پیدا کنیم.
پ ن؛ چه بازی هایی بر مهارتهای حل مساله شما بیشتر تاثیر گذار بوده؟
بچه‌های شما بیشتر چه بازی‌هایی می‌کنند؟
✍️ دکتر رفتاری
