افسردگی گاهی در مقابل درمان مقاوم می شود. درمان افسردگی شدید نیاز به رویکردهای درمانی مشخصی دارد.
اگر تحت درمان افسردگی قرار گرفته اید اما علائم شما بهبود نیافته است، ممکن است به درمان افسردگی شدید نیاز داشته باشید. مراجعه به یک روانشناس (روان درمانی) یا مصرف داروی ضد افسردگی علائم را برای اکثر افراد کاهش می دهد. اما برای افسردگی مقاوم در برابر درمان، درمان های استاندارد کافی نیستند. درمان های رایج ممکن است به هیچ وجه کمک نکنند. یا علائم شما به طور موقت بهبود یابند.
اگر درمانگر برای شما داروهای ضد افسردگی تجویز کرده و علیرغم درمان علائم، افسردگی شما همچنان ادامه دارد، از او بخواهید که شما را به یک متخصص روانشناسی برای تشخیص و رواندرمانی ارجاع دهد.
اگر قبلا داروی مصرف کرده اید و موثر نبوده است، امید خود را از دست ندهید. دارو یا ترکیبی از داروها حتی اگر علائم را کاهش دهند مسبب عوارض جانبی می شوند. در بسیاری مواقع مشکلات زیربنایی نیز باقی می مانند. در اینجا برخی اطلاعات در مورد مصرف دارو ارائه می شود:
در صورت کاهش نیافتن علائم ممکن است میزان داروهای شما را افزایش دهند. این روند می تواند تا بستری شدن در بیمارستان و دریافت داروهای مشخص و یا الکتروشوک ادامه یابد.
ممکن است داروهای ضد افسردگی را برای شما تغییر دهند. برای برخی از افراد، اولین داروها موثر نیستند. ممکن است لازم باشد قبل از یافتن دارویی که برای شما مناسب است چندین مورد توسط روانشناس آزمایش شود.
ممکن است همزمان دو کلاس مختلف دارو ضد افسردگی بای شما تجویز شود. به این ترتیب داروها روی طیف وسیعی از مواد شیمیایی مغز مرتبط با خلق و خو تأثیر می گذارند. این مواد شیمیایی انتقال دهنده های عصبی هستند که شامل دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین می شوند.
درمان افسردگی شدید (روان درمانی) توسط دکتر روانشناس، روانپزشک یا سایر متخصصان بهداشت روان می تواند بسیار موثر باشد. برای بسیاری از افراد، روان درمانی های طولانی مدت بهترین نتیجه را دارد. این رویکرد می تواند به شما کمک کند نگرانی های خود را درباره درمان افسردگی کاهش دهید. در رواندرمانی، شما می توانید رفتارها و استراتژی های خاصی را برای درمان افسردگی شدید یاد بگیرید. به عنوان مثال، روان درمانی می تواند به شما کمک کند:
رواندرمانی شامل رویکردهای کوتاه مدت و بلند مدت است. بهتر است که برای درمان افسردگی شدید از رویکردهای بلند مدت استفاده کنید. روان درمانی برای افسردگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
یک روانکاو آموزش دیده بر این باور است که انسانها تا حد زیادی از عوامل سبب ساز رفتار یا احساس خود بی اطلاع هستند. روانکاو از درمان برای کشف الگوهای فکری، واکنش ها و احساسات ناخودآگاه استفاده می کند. هنگامی که تعارض های ناخودآگاه توسط خود بیمار آشکار شوند، کنترل بهتری بر احساسات و رفتارهای خود خواهد داشت.
روانکاوی از نظر زمان و تعهد مالی یکی از روشهای درمانی دشوار است. معمولاً سالها طول می کشد تا شما و تحلیلگر به نقطه ای برسید که الگوها قابل شناسایی و مشاهده باشد. در روانکاوی سنتی، فرد سه تا پنج بار در هفته و به طور متوسط 45 دقیقه در هر بار با روانکاو دیدار می کند.
این نوع رایج از رواندرمانی به افکار، احساسات و رفتارهایی حاصل از آنها می پردازد. این درمان به شما کمک می کند الگوهای تفکر تحریف شده یا منفی را شناسایی و تغییر دهید. به شما مهارت هایی را آموزش می دهد تا به شیوه ای مثبت به چالش های زندگی پاسخ دهید. درمان شناختی، یک درمان کوتاه مدت است. بنابراین ممکن است در درمان افسردگی شدید به میزان لازم موثر نباشد.
روان درمانی بین فردی. روان درمانی بین فردی بر حل مسائل مربوط به روابط متمرکز است. برخی پژوهش ها از موفقیت این رویکرد در درمان افسردگی شدید گزارش کرده اند.
