زندگی رو دوست دارم با اینکه میدونم ذات طبیعت گاهی خیلی بیرحمه...
زندگی رو دوست دارم نه بخاطر قشنگی غروب خورشید و آبی آسمون...
زندگی برای من دوست داشتنیه بخاطر ضربان قلب بعضی از آدمهاش، آهنگ نفسشون، اونجایی که چشمم توی چشمشون خیره میشه زندگی رو بیشتر دوست دارم ...
صدای گرمی ک با لرزش میگه مواظب خودت باش...
نگاهی ک با عشق دنبالم میکنه همیشه...
جراتی که تکیه گاهم میشه...
زندگی رو دوست دارم برای یه دنیا خاطره های مهربون و قشنگی که بعضی آدمهاش با احساساتی به رنگ خدا برام میسازن...