عفونت رحم، به معنای عفونت اندام‌های تناسلی زنانه است. اغلب زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌های مقاربتی از واژن به رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدان‌ها پخش می‌شوند.
علائم و نشانه‌های عفونت رحم می‌تواند شدید یا خفیف باشد. برخی از زنان هیچ علامت یا نشانه‌ای از وجود این بیماری را تجربه نمی‌کنند. در نتیجه، ممکن است تا زمانی که برای باردار شدن مشکلی نداشته باشید یا دچار درد مزمن لگنی نشوید متوجه ابتلا به آن نشوند.
فهرست مطالب:
عفونت رحم زمانی رخ می‌دهد که اندام‌های تناسلی زنانه عفونی می‌شوند. دستگاه تناسلی بخشی از بدن است که در باردار شدن و بچه‌دار شدن نقش دارد.
اندام‌های تناسلی تحت تاثیر این بیماری، شامل رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ می‌باشد. هنگامی که عفونت رحم دارید، ممکن است در ناحیه زیر شکم احساس درد کنید. همچنین ممکن است ترشحات غیرمعمول از واژن داشته باشید.
اکثر افراد معمولاً از طریق رابطه جنسی محافظت نشده به این بیماری مبتلا می‌شوند، اما 15 درصد از این عفونت‌ها از طریق جنسی منتقل نمی‌شوند. رابطه جنسی ممکن است به باکتری‌ها اجازه ورود به سیستم تولید مثل را بدهد، جایی که می‌تواند عفونت، اندام‌ها را آلوده کند.
عفونت رحم می‌تواند به بخش‌هایی از دستگاه تناسلی شما، از جمله رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ آسیب برساند. این بیماری می‌تواند دردناک باشد و باردار شدن را در آینده دشوار کند. همچنین می‌تواند منجر به عفونت در لگن به نام آبسه لوله تخمدان (TOA) شود که در صورت عدم درمان می‌تواند افراد را بسیار بیمار کند و بسیار دردناک باشد.
ممکن است در خطر ابتلا به عفونت رحم باشید، اگر:
· مبتلا به عفونت مقاربتی (STIs)، به ویژه سوزاک یا کلامیدیا هستید.
· شریک جنسی زیادی داشته باشید یا شریکی داشته باشید که چندین شریک داشته باشد.
· در گذشته عفونت‌هایی در ناحیه تناسلی داشته‌اید.
هر سال بیش از 1 میلیون زن در ایالات متحده به عفونت رحم مبتلا می‌شوند. و بیش از 100000 زن به دلیل آن نابارور می شوند، یعنی نمی‌توانند بچه دار شوند. بسیاری از موارد حاملگی خارج از رحم نیز نتیجه ایت مشکل است. حاملگی خارج از رحم زمانی است که کودک در خارج از رحم، معمولاً در لوله فالوپ شروع به رشد می‌کند. بارداری خارج رحمی درمان نشده نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
موارد عفونت رحم در سال‌های اخیر کاهش یافته است. دلیل ممکن است این باشد که تعداد بیشتری از زنان آزمایش‌های منظم برای کلامیدیا و سوزاک، عفونت‌های اصلی که منجر به این بیماری می‌شوند، انجام می‌دهند.
باکتری‌هایی که وارد دستگاه تناسلی می‌شوند اغلب باعث عفونت رحم می‌شوند. این باکتری‌ها از واژن، از طریق دهانه رحم، به رحم، لوله های فالوپ و تخمدان‌ها و به لگن منتقل می‌شوند.
به طور معمول، زمانی که باکتری‌ها وارد واژن می‌شوند، دهانه رحم مانع از گسترش آنها به سایر اندام‌های تناسلی می‌شود. اما گاهی اوقات دهانه رحم از یک بیماری مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا عفونی می‌شود. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، کمتر قادر به جلوگیری از باکتری‌ها است.
سوزاک و کلامیدیا درمان نشده باعث حدود 90 درصد موارد عفئنت رحمی می‌شود. علل دیگر عبارتند از:
· سقط جنین
· زایمان.
· قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD)، مسی یا هورمونی. این خطر در چند هفته پس از قرار دادن دستگاه، بیشتر است. بسیاری از اوقات این نوع عفونت با آزمایش STI در زمان قرار دادن IUD قابل پیشگیری است.
ممکن است متوجه نشوید که این بیماری را دارید. علائم ممکن است خفیف یا غیر قابل توجه باشد. اما علائم این عفونت همچنین می‌تواند به طور ناگهانی و سریع شروع شود. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
· درد یا حساسیت در معده یا پایین شکم، شایع ترین علامت است.
· ترشحات غیر طبیعی واژن، معمولاً زرد یا سبز با بوی غیرعادی.
· لرز یا تب.
· تهوع و استفراغ.
· درد هنگام رابطه جنسی
· سوزش هنگام ادرار کردن
· پریودهای نامنظم یا لکه بینی در طول ماه.
· درد در سمت راست بالای شکم.
اگر علائم عفونت رحم را احساس کردید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. هر چه زودتر مراقبت شوید، شانس درمان موفقیت آمیز شما بیشتر می‌شود.
معمولا، پزشک شما می‌تواند این بیماری را از طریق موارد زیر تشخیص دهد:
· سابقه پزشکی، از جمله پرسش در مورد سلامت عمومی، فعالیت جنسی و علائم.
· معاینه لگن برای بررسی اندام‌های تناسلی و جستجوی علائم عفونت.
· کشت واژینال برای نمونه برداری از هرگونه باکتری.
پزشک شما همچنین برای شناسایی بیماری ممکن است تجویز کند:
· آزمایشات خون
· آزمایش ادرار برای رد عفونت دستگاه ادراری که باعث درد لگنی مشابه می شود.
· سونوگرافی برای دریافت تصاویر واضح تر از دستگاه تناسلی.برای آگاهی از همه آنچه درباره سونوگرافی رحم و تخمدان ها وجود دارد روی لینک بزنید.
در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آزمایش‌های زیر را نیز توصیه کند:
· بیوپسی آندومتر برای برداشتن و آزمایش یک نمونه بافت کوچک از آندومتر، پوشش داخلی رحم.
· لاپاراسکوپی، جراحی با استفاده از برش‌های کوچک برای بررسی دقیق اندام‌های تولید مثل.
· کولدوسنتز، با یک سوزن در پشت واژن برای خارج کردن مایع برای معاینه. این روش بسیار نادرتر از روش‌های قبل است، اما گاهی اوقات مفید است.
پزشک شما آنتی بیوتیک‌هایی را که از طریق دهان مصرف می کنید تجویز می‌کند. مطمئن شوید که تمام داروهای خود را مصرف کنید، حتی اگر احساس بهتری نسبت به قبل دارید. اغلب، قبل از از بین رفتن عفونت، علائم شما بهبود می‌یابد. ممکن است پزشک شما چند روز پس از شروع دارو به شما توصیه کند که مجدد شما را ویزیت کند. پزشک با ویزیت مجدد می‌تواند بررسی کند که درمان شما موثر است یا خیر.
برخی از افراد آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند و هنوز علائم دارند. اگر این اتفاق افتاد، ممکن است لازم باشد برای دریافت دارو از طریق وریدی به بیمارستان بروید. همچنین ممکن است به داروهای وریدی نیاز داشته باشید اگر:
· حامله هستند
· دچار عفونت شدید و احساس بیماری شدید هستید.
· آبسه (مجموعه چرک) در لوله فالوپ یا تخمدان خود داشته باشید.
جراحی برای عفونت رحم نادر است اما در برخی موارد می‌تواند کمک کند. اگر پس از مصرف آنتی بیوتیک‌ها همچنان علائم یا آبسه دارید، با پزشک خود در مورد جراحی صحبت کنید.
اگر بیماری التهابی لگن دارید، به شریک جنسی خود بگویید. آنها همچنین باید به خاطر خود و شما تحت درمان قرار گیرند. در غیر این صورت، با از سرگیری رابطه جنسی، ممکن است دوباره عفونت رحم عود کند.
گاهی اوقات، عفونت رحم به دلیل یک عفونت مقاربتی نیست. این بیماری می‌تواند از باکتری‌های طبیعی واژن باشد که به اندام‌های تناسلی شما دخول می‌کنند.
با این حال، اغلب اوقات عفونت رحم به دلیل رابطه جنسی محافظت نشده اتفاق می‌افتد. اقداماتی را برای انجام رابطه جنسی ایمن انجام دهید.
1- از خود در برابر عفونت‌های مقاربتی که می‌تواند باعث عفونت رحم شود محافظت کنید.
2- شرکای جنسی را محدود کنید: اگر چندین شریک داشته باشید، خطر بیمار شدن شما افزایش می‌یابد.
3- روش‌های جلوگیری از بارداری را انتخاب کنید: این نوع پیشگیری از بارداری شامل کاندوم و دیافراگم است.
4- در صورت مشاهده علائم به دنبال درمان باشید: اگر متوجه علائم عفونت رحم یا سایر بیماری‌های مقاربتی شدید هستید، فورا درمان را انجام دهید. علائم شامل ترشح غیرمعمول واژن، درد لگن یا خونریزی بین قاعدگی است.
5- معاینات منظم را انجام دهید: معاینات و غربالگری‌های زنان را به طور منظم انجام دهید. اغلب، ارائه دهندگان می‌توانند عفونت‌های دهانه رحم را قبل از انتشار به اندام‌های تناسلی شناسایی و درمان کنند.
اگر از نظر جنسی فعال هستید، با پزشک خود در مورد آزمایش سالانه عفونت‌های مقاربتی صحبت کنید. پزشکان اغلب آزمایش کلامیدیا را برای کمک به ایمن نگه داشتن شما توصیه می‌کنند. همچنین انجام آزمایش قبل از رابطه جنسی با یک شریک جدید مفید است.
اگر تشخیص و درمان سریع عفونت را دریافت کنید، آنتی بیوتیک ها می‌توانند عفونت رحم را درمان کنند. اما درمان نمی‌تواند آسیبی را که قبلاً به اندام‌های تناسلی شما وارد شده است، معکوس کند. منتظر درمان نباشید فوراً با پزشک خود مراجعه کنید تا بتوانید کمکی را که برای سالم ماندن نیاز دارید دریافت کنید.
اگر چندین بار به PID مبتلا شوید، ممکن است بر روی لوله‌های فالوپ زخم ایجاد شود. جای زخم می‌تواند منجر به مشکلات متعددی شود، از جمله:
· درد مزمن لگن.
· حاملگی خارج رحمی.
· ناباروری.
اگر بیماری عفونت رحم داشته باشم، آیا برای باردار شدن با مشکل مواجه می‌شوم؟
عفونت رحم می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد. از میان زنانی که عفونت رحم داشتند، مطالعات نشان داد که از هر 8 نفر 1 نفر برای باردار شدن مشکل دارند. افرادی که عفونت‌های مکرر داشتند، باردار شدنشان دشوارتر بود.
یک تخمک باید از تخمدان شما، به لوله فالوپ و داخل رحم حرکت کند. سپس اسپرم می‌تواند آن را بارور کند. اما باکتری‌های عفونت رحم می‌توانند باعث ایجاد زخم در لوله‌های فالوپ شوند. بافت اسکار باعث می‌شود مسیر تخمک برای رسیدن به جایی که باید برود، سخت‌تر شود.
بله، ممکن است دوباره آلوده شوید. یک بار گرفتن عفونت رحم شما را از دریافت مجدد آن محافظت نمی‌کند.
برای شروع مجدد رابطه جنسی، شما و همسرتان باید یک هفته پس از اتمام آنتی بیوتیک‌ها و داروهای تجویز شده توسط صبر کنید و سپس با اجازه پزشک شروع بع رابطه کنید. انجام این کار به جلوگیری از عفونت مجدد کمک می‌کند.
اگر علائم عفونت رحم را احساس کردید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. و اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشتید، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید، حتی اگر علائمی را احساس نمی‌کنید. هر چه زودتر تحت درمان قرار بگیرید، احتمال تاثیرگذاری درمان بیشتر می‌شود. درمان سریع همچنین خطر عوارض جدی را کاهش می‌دهد.
نکات دیگر برای مراقبت از خود:
برای جلوگیری از هل دادن باکتری‌ها به سمت بالا از واژن به داخل رحم و لوله‌های فالوپ، از دوش خودداری کنید.
چند روز پس از شروع دارو به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که داروها تاثیرگذار است.
تمام داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
برای محافظت از خود در برابر عفونت، هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم استفاده کنید.
یک هفته بعد از اینکه شما (و همسرتان) دارو را تمام کردید صبر کنید تا زندگی جنسی خود را از سر بگیرید.
در صورت مشاهده علائم عفونت رحم به پزشک خود مراجعه کنید. در صورت داشتن موارد زیر به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید:
· درد شدید زیر شکم.
· استفراغ شدید.
· تب بالا (بالاتر از 38 درجه).
· غش کردن.
اگر عفونت رحم دارید، از پزشک خود بپرسید:
به چه درمانی نیاز خواهم داشت؟
آیا نیاز به بررسی مجدد دارم؟
آیا عفونت رحم بر توانایی من برای باردار شدن تأثیر می‌گذارد؟
عوارض احتمالی عفونت رحم چیست؟
چه زمانی می توانم رابطه جنسی را از سر بگیرم؟
برای جلوگیری از عفونت رحم چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
عفونت رحم، عفونت اندام تناسلی شماست. معمولاً در اثر یک عفونت مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می‌شود. اگر متوجه علائم عفونت رحم ، مانند درد در زیر شکم خود شدید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک می‌تواند عفونت رحم را تشخیص دهد و برای درمان آن آنتی بیوتیک به شما بدهد. درمان زودهنگام برای جلوگیری از عوارض عفونت رحم مانند ناباروری ضروری است. در صورت نیاز همسر شما نیز باید تحت درمان قرار گیرند. شما می‌توانید با استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی از عفونت رحم جلوگیری کنید.
به منظور تشخیص این عارضه در کنار معاینات تشخیصی توسط پزشک، از سونوگرافی رحم استفاده می شود. برای انجام سونوگرافی رحم می توانید با مرکز سونوگرافی و رادیولوژی دکتر وهاب آقایی تماس بگیرید. در این مرکز انواع آزمایشات تشخیصی در رابطه با ناهنجاری های رحم و تخمدان با استفاده از آخرین دستگاه ها و متد های روز دنیا انجام می شود.https://www.drvahabaghai.com/
