انواع ایمپلنت دندان و اندازه آن‌ها

علیرغم پیشرفت در مراقبت های دندانی بسیاری از افراد از پوسیدگی شدید دندان رنج می برند. اگر پوسیدگی دندان در مراحل اولیه خود درمان نشود موجب از بین رفتن ریشه دندان می گردد. روش های درمانی متعددی وجود دارد که می توان به وسیله آنها دندان های از دست رفته را بازسازی کرد مانند بریج، پروتز دندان، ایمپلنت و … . ایمپلنت دندان یکی از جدیدترین و بهترین روش های ترمیم دندان های از دست رفته می باشد.

مزایای انواع ایمپلنت دندانی نسب با سایر روش ها

استفاده از روش ایمپلنت دندانی نسبت به روش های دیگر مانند بکارگیری پروتز ها دارای مزایای متعددی می باشد که عبارت اند از :

· راحت تر و طبیعی تر بودن ایمپلنت نسب به پروتز

· استحکام در نصب و موفقیت آمیز تر بودن

· عملکرد بهتر هنگام غذا خوردن و جویدن

· عدم آسیب به دندان های مجاور

· کاهش حساسیت در دهان و دندان های مجاور

· ثابت بودن

روکش ها و انواع اتصالات ایمپلنت ها

رایج ترین انواع ایمپلنت دندان و عبارت اند از:

1- آندوستال: این نوع از ایمپلنت های دندانی رایج ترین و ایمن ترین نوع ایمپلنت محسوب می شوند. بسیاری از بیماران از این نوع ایمپلنت دندانی استفاده می کنند. نکته مهم در مورد این نوع از انواع ایمپلنت این است که برای نصب آن در استخوان فک نیاز است که فرد دارای لثه و استخوان فک سالم باشد.

2- ساب پریوستال: ایمپلنت های زیر پریوستئال، یکی دیگر از انواع ایمپلنت های دندانی می باشند. این نوع از ایمپلنت برای افرادی مناسب است که نمی خواهند از ایمپلنت نوع اول استفاده کنند و یا نمی خواهند حفره ای درون استخوان فک آنها ایجاد شود. است.

3- زایگوماتیک : استفاده از ایمپلنت زیگوماتیک مانند دو مورد قبلی متداول نبوده زیرا از پیچیده ترین انواع ایمپلنت دندانی محسوب می شود. این مورد نیز فقط در صورتی استفاده می شود که فرد استخوان فک کافی برای استفاده از روش اول نداشته باشد. در این روش ایمپلنت به جای اینکه در استخوان فک قرار گیرد، در استخوان گونه جایگذاری می شود. بنابراین پیچیدگی و حساسیت کار بسیار افزایش می یابد. به همین دلیل فقط در زمانی استفاده می شود که دو نوع قبلی از انواع ایمپلنت مناسب فرد نباشد.

اندازه های انواع ایمپلنت

طرح درمان اولیه برای ایمپلنت دندانپزشکی باید شامل اندازه ایده آل ایمپلنت باشد که اساساً بر اساس ملاحظات بیومکانیک و زیبایی است. اندازه یک ایمپلنت در درجه اول با توجه به حجم استخوان موجود در فک تعیین می‌شد. به دلیل محدودیت کانال فک پایین و سینوس فک بالا، ایمپلنت‌های بلندتر را در نواحی جلویی دهان و ایمپلنت‌های کوتاه‌تر را در قسمت های انتهایی دهان استفاده می کنند.

فااکتور مهم در تعیین اندازه طول و عرض انواع ایمپلنت های دندانی، تراکم استخوان فک می باشد. علاوه بر بار بیومانیکی، توجه به زیبایی فک نیز از اهمیت برخوردار است. اندازه ایمپلنت نباید طوری باشد که زیبایی فک و چهره فرد را تحت تاثیر قرار دهد.