ادبیات منسوخ سازمان آموزش و پرورش استثنائی صدای ناشنوایان را درآورد

شبکه ملی سازمانهای مردم نهاد ناشنوایان ایران طی نامه‌ای خطاب به رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنائی ضمن اعتراض به واژه «آسیب دیده شنوایی» خواستار استفاده واژه «ناشنوا» توسط این سازمان شد

در بخشی از این نامه با تاکید بر منفی نبودن «ناشنوایی» چنین آمده؛

امروز هیچگاه هیچ فرد ناشنوایی خود را "آسیب دیده شنوایی" معرفی نمی کند و به طور کلی این اصطلاح از نظر بسیاری از افراد جامعه ناشنوا قابل قبول نیست. برای افراد این جامعه واژه های «ناشنوا»، «کم شنوا» و «نیمه شنوا» قابل قبول و بدون مشکل است و نیازی نمی بیند که اصطلاح دیگری ابداع یا استفاده شود. زیرا این افراد وضعیت ناشنوایی را منفی نمی دانند. بلکه آن را یک تفاوت زیستی در نظر می گیرند.

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

بسمه تعالی

جناب آقای دکتر حسینی رئیس محترم سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور

موضوع: درخواست بازنگری در اصطلاح «آسیب دیده شنوایی» و تغییر آن به ناشنوا

با سلام و احترام

اصطلاح «آسيب ديده شنوایی» که ترجمه hearing impaired از زبان انگلیسی است، در قرن های گذشته اصطلاحی محترمانه دانسته شده و به جای Deaf استفاده می شد. در آن زمان گمان می کردند بهتر است به جای ناشنوا، نابینا و معلول حرکتی اصطلاح های آسیب دیده شنوایی، آسیب دیده بینایی و آسیب دیده حرکتی به کار ببریم. زیرا ناشنوایی، نابینایی و سایر معلولیت ها به مثابة نقص و امری منفی انگاشته می شد. اما امروز هیچگاه هیچ فرد ناشنوایی خود را آسیب دیده شنوایی معرفی نمی کند و به طور کلی این اصطلاح از نظر بسیاری از افراد جامعه ناشنوا قابل قبول نیست. برای افراد این جامعه واژه های «ناشنوا»، «کم شنوا» و «نیمه شنوا» قابل قبول و بدون مشکل است و نیازی نمی بیند که اصطلاح دیگری ابداع یا استفاده شود. زیرا این افراد وضعیت ناشنوایی را منفی نمی دانند. بلکه آن را یک تفاوت زیستی در نظر می گیرند.

برعکس آنچه در ابتدا گمان می شد، اصطلاح «آسیب دیده شنوایی» با دربرداشتن واژة «آسیب» یک بار معنایی منفی ایجاد می کند. گویا اصل را بر شنوا بودن انسان گرفته و افراد ناشنوا را انحراف از اصل درنظر میگیرد. در حالیکه در رویکردهای امروزی به موضوع ناشنوایی همانطور که گفته شد گروههای ناشنوا، نابینا و سایر معلولیت ها خود را «انحرافی از اصل» نمی دانند بلکه صرفا تنوع انسانی قلمداد می شوند. بعضی انسانها شنوا و بعضی دیگر ناشنوا هستند. نکته مهم دیگر که سازمان ها و افراد شنوای فعال در حوزه ناشنوایان باید به آن آگاه باشند و رویه قبلی را تغییر دهند، آن است که در هیچ نوع تصمیم گیری و در هیچ زمینه ای و به خصوص در زمینه ای مثل ابداع نام و اصطلاح تازه برای ناشنوایان نباید بدون مشورت با خود ناشنوایان و نظرسنجی و بحث و گفتگو با آنان اقدامی صورت گیرد. هر نوع نام جدید، اصطلاح جدید یا شیوه جدید برخورد با ناشنوایان و مسائل آنان قبل از تصویب شدن باید به اطلاع کلیه ناشنوایان برسد و زمان لازم برای بحث و نظرخواهی در اختیار آنان قرار گیرد.

با این توضیحات و با توجه به اینکه نام های استفاده شده در مکاتبات و سخنرانیها و گفتگوهای رسمی در کشور اثرات مهمی بر زندگی ناشنوایان دارد و بیشتر افراد این جامعه از اصطلاح آسیب دیده شنوایی» ناراضی هستند و هرگز خود را اینگونه معرفی نمی کنند، خواهشمندیم نسبت به تغییر رویه نامگذاری اقدام فرمایید و واژه مورد قبول ناشنوا را جایگزین کنید.

سازمانهای مردم نهاد ناشنوایان ایران