بیانیه کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت به مناسبت روز جهانی کارگر
جنبش ضدتبعیض افراد دارای معلولیت، نمی‌تواند نسبت به روز جهانی کارگر و جنبش‌های کارگری در سراسر جهان بی‌تفاوت باشد. معلولیت از چند جهت پیوندی عمیق با «کارخانه» دارد. طبق آمار ارائه شده از سوی وزیر بهداشت ۴۰ درصد محیط‌های کار در ایران ایمنی لازم را ندارند و روزانه بالغ بر ۱۰۰ نفر در حوادث ناشی از کار دچار معلولیت می‌شوند. کارفرمایان بدون توجه به امنیت جانی کارگران، برای سودآوری بیشتر از رعایت موارد ایمنی و بهداشت در کارگاه‌ها خودداری می‌کنند چه کارگرانی که بدنشان لابه‌لای دستگاه‌های پرس ماند؛ از داربست‌ها سقوط کردند؛ صخره‌های معادن بر بدنشان افتاد و انواع حوادث شغلی دیگر را تجربه کردند و اکنون به دنیای سراسر تبعیض معلولیت پا گذاشته‌اند و از تامین معاش امروز خود درمانده‌اند.
در ایام کرونا معلولان بسیاری شغل خود را از دست داده و حمایتی از آنان صورت نگرفته است. بیکاری معلولان معضل حاد دیگری است که باعث شده تا در ایام کرونا که به کارِ ارزان کارگران بیشتر نیاز است، ما را به عنوان نیروی کار مفت و مجانی فرابخوانند و به محض عادی شدن شرایط بیکار و اخراج کنند.
بنابر اعلام سازمان بهزیستی بیش از ۱.۶ میلیون فرد معلول فقط تحت پوشش بهزیستی هستند و آمار دقیقی از افرادی که تحت پوشش نیستند در دسترس نیست،زیرا در آخرین سرشماری(۹۵) معلولان شمارش نشدند.
افراد دارای معلولیت، بعد از گرانی بنزین در سال گذشته بیشتر و بیشتر به خانه‌ها رانده شدند. آنهایی که شاغل بودند، توان رفت و آمد به محل کار از طریق حمل و نقل بسیار گران ماشین‌های شخصی یا آژانس‌های کرایه اتوموبیل را نداشتند. از سوی دیگر حمل‌ونقل عمومی نیز برای استفاده معلولان مناسب‌سازی نشده است.
برخی از ما تا دو سوم دستمزد خود را صرف رفت‌وآمد می‌کنیم. معلولان در محیط کار نیز به صورت مداوم مورد تحقیر و توهین قرار می‌گیرند و با اینحال به علت شرایط سخت معیشتی مجبور به ادامه اشتغال هستند.
معلولان در صورت بازنشستگی پیش از موعد(فقط در بخش دولتی)،مستمری بر اساس ۳۰ روز را دریافت نمی‌کنند. عملاً هیچگونه امتیازی به افراد دارای معلولیت برای بازنشستگی پیش از موعد داده نمی‌شود و مجبور هستند تا ۳۰ سال اشتغال داشته باشند.
با وجود اینکه بنابر تبصره ۲ ماده ۴۱ قانون کار، هر کارگری با هر شرایط جسمی باید حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار را دریافت کند، بسیاری از ما بنابر عرف بازار کار با دستمزدهای کمتر کار می‌کنیم.درحالیکه براساس ماده ۲۷ قانون معلولان افراد دارای معلولیت خیلی شدید باید حداقل مصوب شورای عالی کار را دریافت کنند، این قانون هرگز اجرا نشده است. قوانین اجرا نشده معلولان بیش از این حرف‌ها است و دولت حتی در حد پرداخت بودجه اجرای قوانین نیز سر باز زده است.
در سال گذشته کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت، بارها برای تحقق بودجه معلولان اعلام تجمع کرده است. بودجه‌ای که بخشی از مستمری، رفاهیات و اشتغال افراد دارای معلولیت به آن بستگی دارد. ما از طریق این تجمعات مسئولان را ملزم کردیم که بخشی از بودجه را پرداخت کنند و این جز با همت کسانی که در طول سال به حرکت‌های اعتراضی ما پیوستند، میسر نبود. از آنجا که اعتقاد داریم مطالباتی مثل آموزش، درمان و توانبخشی رایگان و زندگی کارگرانِ معلول در رفاه و آسایش حق است، باید هرچه بیشتر به جنبش ضدتبعیض معلولان وسعت و پر و بال بدهیم و از همه افرادی که یک چنین جامعه‌ای را حق خود می‌دانند، یاری می‌طلبیم تا برای پویایی و رساندن صدای جنبش معلولان به گوش همه جامعه و قدرت گرفتنمان، ما را یاری کنند.
کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت-روز جهانی کارگر سال ۹۹
