ماده ۸ قانون حمایت از حقوق معلولان صراحتا استفاده افراد دارای معلولیت از مراکز، تأسیسات و خدمات ورزشی دستگاه‌های دولتی ، شهرداریها و دهیاری های کشور را رایگان اعلام کرده است اما شورای شهر تهران در بودجه سال ۱۴۰۰ شهرداری تهران، استفاده افراد دارای معلولیت از این امکانات را منوط به شدت و نوع معلولیت و در برخی موارد با تخفیف لحاظ نموده است.برای مثال ام‌اس،اتیسم و سندرون داون را از سایر معلولیت‌ها جدا نموده و برای آنان تخفیف در نظر گرفته و یا برای معلولان متوسط و خفیف تنها به تخفیف اکتفا نموده است که تمام این موارد با نص صریح قانون در تقابل و تضاد آشکار است و اجحاف در حق افراد دارای معلولیت می‌باشد.
این شورا همچنین برای امور شهری معلولان از جمله مناسب‌سازی،دسترس‌پذیری و تجهیز سامانه حمل و نقل و... در سال‌جاری، حدودا ۶۰ میلیارد تومان کمتر از سال گذشته بودجه اختصاص داده و در این میان تنها ۲۵ میلیارد و پانصد میلیون تومان برای خرید ون مناسب‌سازی شده جهت تجهیز سامانه حمل و نقل جانبازان و معلولان در نظر گرفته که با این بودجه در حال حاضر امکان خرید حدودا ۲۰ دستگاه ون و یا کمتر میسر خواهد شد.طبق مصوبه سال ۹۵ شورای چهارم، شهرداری می‌بایست تاکنون ۶۰ دستگاه ون به سامانه اضافه می‌کرده اما هنوز ۱ ون هم به این سامانه اضافه نکرده و از اجرای این مصوبه سرپیچی می‌کند.
چندین پرسش
۱.چرا شورای شهر تهران،ماده ۸ قانون حمایت از حقوق معلولان را که برای اولین بار قصد اجرای آن را دارد همچون خدمات و حمایت‌های بهزیستی به شدت و نوع معلولیت محدود کرده در حالی که در قانون چنین شرطی وجود ندارد؟
۲.چرا شورای شهر در طی چهار سال گذشته شهرداری را ملزم به اجرای مصوبه خرید ۶۰ دستگاه ون نکرده و اکنون هم که قصد اجرای مصوبه را دارد بودجه کاملی برای اجرای آن در نظر نگرفته است؟
۳.نقش ستاد هماهنگی و مناسب‌سازی کشور در موارد نقض قانون و مصوبات مرتبط با مناسب‌سازی و دسترس‌پذیری و نظارت بر پروژه‌ها و هزینه‌کرد بودجه‌های این حوزه چیست؟
