
کانفورمیسم نوعی همرنگی اجتماعی است که در آن فرد، به دلایل روانی یا اجتماعی، خود را با ارزشها و باورهای جمع منطبق میسازد. این ویژگی، گرچه گاه به حفظ نظم اجتماعی میانجامد، اما در صورت افراط، به تکرار کور، سانسور خودخواسته و رکود فکری منتهی میشود.
در سطحی عامیانهتر، رفتار کانفورمیستی در قالب «حزب باد» ظاهر میشود؛ افرادی که نه از سر نیاز، بلکه به قصد سود و مصلحت، مسیر خود را با جریان غالب تنظیم میکنند. اینگونه اشخاص فاقد ثبات ارزشیاند و جامعهی متشکل از آنان، بستری برای استبداد، انفعال و بیهویتی خواهد بود.
کانفورمیسم، اگرچه بخشی از زندگی اجتماعی است، اما بدون نقد و مرزبندی، به مانعی در برابر حقیقت و تحول تبدیل میشود.