باسمه تعالی
این جنگی که بر سرزمین و مردم ایران گذشت، بیشتر از هر زمانی نشان داد که چه فرهنگ و تمدن قدرتمندی داریم. از هزینههایی که دادیم و سختیهایی که کشیدیم که بگذریم، باید افتخار کنیم که یک تنه و با توان بومی خودمان و البته با پشتوانهی قوی مردمی، در برابر قدرتهای متجاوز جهانی ایستادیم و مجبورشان کردیم که دستهایشان را به تسلیم بلند کنند و با التماس، آتشبس بخواهند.
ما اینها را از فرهنگ عاشورایی خودمان داریم و صد البته از تاریخ و تمدن چند هزار سالهمان. این دو تا با هم ترکیب شدهاند و از ما کشوری قدرتمند ساختهاند.
امام حسین(ع) در پاسخ ملامتگران که او را از رفتن به کوفه و کربلا باز میداشتند، گفت؛ در این راه برای ما دو پیروزی نهفته است. اگر که در این راه کشته بشویم، شهید خواهیم شد و پیروزیم. اگر هم که بر ستمگران پیروز شویم و آنها را از تخت قدرت به زیر بکشیم، باز هم پیروز خواهیم داد.
چنین فرهنگی، شکست نمیشناسد. حتی تسلیم هم نمیشود حتی اگر همهی هستی خودش را در این راه از دست بدهد. رئیسجمهور احمق آمریکا در هیاهوی جنگ، از ما ایرانیها میخواست که تسلیم شویم. چقدر احمقانه تصور میکرد که ما مثل بقیه هستیم. به گمانم سیلیهای جانانهای که به آمریکا و سگ نگهبانش نواختیم، حساب کار را دستشان داد. همین چند روز پیش بود که جانکری، سیاست مدار سابق آمریکایی در مصاحبهاش تاکید کرد که ایرانیها خیلی خیلی مغرور هستند و با آنها نمیشود با زبان زور صحبت کرد. یک کارشناس دیگرشان هم میگفت این فرهنگ شیعی ایرانیهاست که اجازه نمیدهد در مقابل زور تسلیم شوند و حتی حاضر باشند تا پای جان برای آزادی و ارزشهایشان بجنگند.
باز دوباره محرم از راه رسیده و ما در حال و هوای کربلا و شهادت نفس خواهیم کشید. دوباره غبار خواب و غفلت و گناه را از خودمان دور کنیم و دوباره شور حسینی تمام وجودمان را پر میکند. ما دوباره با قهرمانهای این قصهی آسمانی، تجدید پیمان خواهیم کرد. با حسین(ع)، با عباس(ع)، با زینب(ع)، با حُر و خیلیهای دیگر که هر کدام بر خود، قصهای پر معنا و زیبا دارند. ما دوباره برای یک سال دیگر، جانی تازه خواهیم کرد.
