دکتر سید اسماعیل ابراهیمی (مدرس و مشاوره سازمان مدیریت صنعتی تهران، کرمان و یزد)(تامین مالی، سرمایه گذاری، رشد پایدار کسب و کار، ارزشگذاری سهام)
گردش موجودی کالا یک نسبت مالی است که نشان می دهد یک شرکت در یک دوره معین چند بار موجودی های کالای خود را نسبت به بهای تمام شده کالای فروخته شده خود (COGS) جایگزین نموده است، سپس شرکت می تواند روزهای دوره، معمولاً یک سال مالی را بر نسبت گردش موجودی کالا تقسیم کند تا محاسبه نماید که به طور متوسط چند روز طول می کشد تا این کسب و کار موجودی انبار خود را به فروش رساند.
نسبت گردش موجودی انبار می تواند به کسب و کارها در تصمیم گیری بهتر در مورد قیمت گذاری، تولید، بازاریابی و خرید کمک نماید. این یکی از نسبت‌های کارآمدی است که میزان استفاده مؤثر شرکت از این بخش از دارایی های خود را اندازه گیری می‌کند.
گردش موجودی کالا یا انبار اندازه گیری می نماید که یک شرکت هر چند وقت یکبار موجودی ها را نسبت به هزینه فروش خود جایگزین می کند، به طور کلی هر چه این نسبت بیشتر باشد بهتر است.البته اگر بر اساس روز بیان شود، هرچه کمتر باشد بهتر است، مثلا اگر این گردش نشان دهد که هر 10 روز یکبار کالاها گردش می نماید خیلی بهتر از گردش 20 روزه خواهد بود. این گردش متوسط 10 روزه به معنای گردش تقریبا 37 مرتبه در سال و گردش 20 روزه به معنای گردش تقریبا 18 مرتبه در سال است.
در این متن وقتی صحبت از نسبت گردش پایین می شود به معنای تعداد دفعات گردش در طی دوره است و بالعکس در مورد نسبت گردش بالا به معنای تعداد دفعات گردش بالای آن در طی دوره است.
نسبت گردش موجودی پایین ممکن است نشانه ای از فروش ضعیف یا موجودی بیش از حد کالا در انبار باشد که به نام مازاد موجودی نیز شناخته می شود، این موضوع می تواند نشان دهنده مشکلی در استراتژی تجاری زنجیره خرده فروشی یا بازاریابی ناکافی باشد.
از سوی دیگر، نسبت گردش موجودی بالا، فروش قوی را نشان می دهد؛ اما از طرف دیگر، می تواند نتیجه موجودی کالای ناکافی در کسب و کار باشد، همانطور که مشکلات پیش می روند، اطمینان از داشتن موجودی کافی برای پشتیبانی از فروش قوی، بهتر از کاهش موجودی ها است زیرا در این صورت کسب و کار عقب مانده است.
نسبت گردش موجودی پایین در دوره‌های تورم یا زمانی که صنعت با اختلالات زنجیره تامین مواجه است، می تواند مزیت محسوب شود، به عنوان مثال موجودی‌های صنعت خرده‌فروشی در سال اول همه‌گیری کووید-19 به شدت کاهش یافته بود.
سرعتی که یک شرکت با آن می تواند موجودی را برگرداند معیاری مهم برای عملکرد تجاری آن است.
خرده فروشانی که موجودی کالا را سریعتر به فروش تبدیل می کنند، در مقایسه با رقبا، بهتر عمل می کنند؛ هر چه یک کالا بیشتر در انبار بماند، هزینه نگهداری آن بیشتر شده و احتمال اقدام مشتریان برای خرید آن کالا نیز کمتر می شود.
کسب و کار مد و فشن یک مثال خوبی در این زمینه است، رقبا از جمله H&M و زارا معمولاً به سرعت موجودی خالی شده را با اقلام جدید جایگزین می کنند، اقلام کم فروش به معنای هزینه نگهداری بالاتر برای شرکت است، کالایی که مدت زیادی طول می کشد تا فروش رود، انبار کردن کالاهای جدیدی که ممکن است محبوبیت بیشتری پیدا کنند را به تاخیر می اندازد.
دکتر سید اسماعیل ابراهیمی (مشاور و مدرس مدیریت ثروت، سرمایه گذاری، تامین مالی، رشد پایدار شرکتها)
مدرس سازمان مدیریت صنعتی استان تهران، استان کرمان و استان یزد، شرکتهای ملی صنایع مس، معدنی گلگهر و معدنی چادرملو. فعالیت بیش از 25 ساله در بازار سرمایه کشور، عضو نهضت احیاء واحدهای اقتصادی کشور در معاونت ریاست جمهوری
راه های ارتباطی
www.ebrahimifinance.ir
02128420131
09126134153
