شاید کمتر کسی را بتوانید پیدا کنید که از مزایا و ویژگی های مثبت آموزش مجازی اطلاعی نداشته باشد. صرفه جویی در زمان و هزینه، دسترسی گسترده،عدم نیاز به حضور فیزیکی و...
اما...!
اما سوالی که مطرح می شود این است که چرا با وجود این مزیت ها، سطح دانش و یادگیری دانش آموزان و دانشجویان کاهش یافته است؟ علت و سبب نارضایتی ها نسبت به آموزش از راه دور ریشه در چه چیزی دارد؟
نا شاد!!
احتمالا برای شما هم پیش آمده در مواجهه با پدر و مادر هایی که فرزندانشان مجبور به استفاده از اپلیکیشن شاد هستند؛ از مصائب و نقص های آموزش مجازی برایتان ساعت ها بگویند و گلایه کنند.
اخیرا هم صوت های منتشر شده از سوتی های دانش آموزان و معلمان دستمایه شوخی کاربران شبکه های مجازی شده است.
خرید گوشی هوشمند چالش دیگری است که برخی خانواده ها با آن مواجه هستند و خبر خودکشی پسر بچه خوزستانی به خاطر عدم توان مالی خانواده در خرید گوشی شوک عجیب و ناراحت کننده ای بود که واکنش های زیادی به همراه داشت.
دانشجو و یک معضل دیگر...!
اما این داستان به اینجا ختم نمی شود و آموزش مجازی برای دانشجویان نیز مشکلاتی را به همراه داشته است. عدم دسترسی برخی دانشجویان ساکن مناطق روستایی و محروم، به اینترنت آن ها را مجبور به طی مسافت طولانی می کند.در حالی که معاون آموزش وزارت علوم از عدم تاثیر حضور و غیاب در نمره پایانی دانشجویان تاکید کرده است اما شاهد تاثیر دادن به سزای این مورد در نمره دادن برخی اساتید هستیم.
کیفیت بد کمیت خوب
کیفیت تدریس اساتید محترم هم در بیشتر موارد چنگی به دل نمی زند.بعضی از اساتید که کلا به روش تدریس آنلاین اعتقادی ندارند و شیوه تدریس آفلاین را در پیش گرفته اند و دانشجوی بیچاره باید چند صد صفحه جزوه استاد محترم را مطالعه کند و اگر سوالی هم براش ایجاد شد باید با درد خود بسازد و بسوزد و خون دل بخورد که آن مبحث سوال امتحان نشود. ایمیل جواب دادن به موقع اساتید هم یکی از آرزو های دانشجوست که احتمالا باید با خود به گور ببرد.
اما از حق نگذریم کمیت آموزش مجازی خیلی هم عالیست.به بهانه عقب بودن تا می توانند کلاس جبرانی برگزار می کنند طوریکه شما به جای سه واحد درس، در حد شش واحد باید سرکلاس بشینید.از منظر بعضی اساتید هم دانشجو کلا کار و زندگی ندارد.
زیرساختش نیست!
اینکه زیر ساخت های آموزش مجازی در کشور نیاز به ارتقا بیشتر دارد و زمان می برد تا آموزش به این شیوه در بین دانشجویان، دانش آموزان و اساتید جا بیفتد کامل سخن درست و منطقی است. اما مسئله مهمی که باعث کاهش کیفیت تدریس شده است؛ بهره گیری از همان روش های متداول آموزش حضوری در آموزش مجازی است.
باید قبول کنیم که آموزش مجازی باید موجب صرفه جویی در وقت باشد نه اینکه به بهانه غیر حضوری بودن دانشجو را پای کلاس مجازی بکشانیم و تا هر چقدر که دلمان می خواهد به او مطلب بخورانیم و در آخر هم او را با انبوهی از مطالب ریز و درشت او را به حال خود رها کنیم.و در آخرهم یک امتحان سخت بگیریم و بر سر او منت بگذاریم که امتحان کتاب باز بوده و از ارفاق و دست باز تصحیح کردن خبری نیست.
چاره چیست؟
در رابطه با شیوه میکرولرنینگ و ویژگی های آن در مقاله قبل کامل صحبت کردیم.میکرولرنینگ جزو متد های آموزشی به روز و جدید به حساب میاد و خیلی ها از این روش و مزایای اون غافل هستند. استفاده از متد آموزش میکرولرنینگ بدون شک یکی از روش های موثر در افزایش بازدهی آموزش آنلاین خواهد بود.و اگر به خوبی اجرا شود می تواند مشکلات ناشی از افت کیفیت یادگیری در دانشجویان و دانشجویان را بهبود ببخشد.
استارت آپ لینــــوم برای اولین بار در ایران با بهره گیری از روش میکرولرنینگ در ارائه دروس دانشگاهی این خلا را برای دانشجویان پر کرده است.حتما برو یه سر به سایتش بزن و سرعت یادگیریتو بیشتر کن.
