فیلم Rocket man، یک فیلم بیوگرافی_موزیکال درباره‌ی التون جان، یکی از بزرگترین هنرمندان موسیقی جهان در سبک پاپ و راک است. کارگردان فیلم دکستر فلچر و بازیگران فیلم تارون اگرتون، جیمی بل، برایس دالاس هاوارد و ریچارد مدن هستند. بودجه فیلم چهل میلیون دلار و فروش فیلم صد و نود و پنج میلیون دلار بوده و تارون اگرتون در گلدن گلوب جایزه بهترین بازیگر فیلم کمدی یا موزیکال رو از آن خودش کرد.
درمورد قصه گویی فیلم بخواهیم صحبت کنیم، بسیار عجله‌ای است و همان چیزی هست که انتظار داریم. یک بچه بااستعداد که در یک خانواده پر تنش زندگی می‌کند و بارها از طرف پدرش ضدحال می‌خورد و مدام توسط مادرش نادیده گرفته می‌شود. در اینکه در واقعیت همچین چیزی است صحیح اما در فیلم این موضوع به شکل کاملا کلیشه‌ای و قابل پیش بینی به تصویر کشیده شده است و نمی‌شود با این قسمت از فیلم ارتباط گرفت و دلمان به حال التون جان کودک بسوزد. خط روایی فیلم کاملا مشخص است که تقلید از Bohemian Rhapsody است که دکستر فلچر آمده با همان فرمولی که این فیلم دارد، داستان را نوشته است و اگر مخاطب آن فیلم را دیده باشد، در این بخش برایش خسته کننده می‌شود.
فیلم زوج التون جان و برنی را خوب به تصویر کشیده است و باعث شده شیمی که بین این دو شخصیت است لذت بخش باشد ولی شخصیت‌های دیگر صرفا تیپ هستند و تنها برای این هستند که باشند! قوس شخصیتی التون جان به خوبی نشان داده شده است و مخاطب متوجه می‌شود که چگونه این شخصیت خجالتی و متواضع، به یه شخصیت مغرور و اعصاب خورد کن تبدیل می‌شود. فیلم هم به خوبی تمام می‌شود و می‌شود گفت اگر پایان فیلم با شعار و کلیشه بود، می‌توانستیم فیلم را به طور کامل در بخش درام شکست خورده بنامیم.
در بخش موزیکال، دکستر فلچر چاشنی فانتزی هم به فیلم اضافه کرده که فیلم را لذت بخش می‌کند و کاری می‌کند که مخاطب به پای فیلم بشیند و از خوانندگی بازیگرها و اکت‌هایشان، لذت را ببرد و در این بخش، یک سر و گردن از Bohemian Rhapsody بالاتر است. خوانندگی تارون اگرتون واقعا معرکه است و حتی در جاهایی از التون جان هم بهتر می‌شود!
بازیگری فیلم به دلیل اینکه شخصیت پردازی ضعیف، آن چنان خوب نیست و بازی اکثر بازیگرها به جز تارون اگرتون و جیمی بل، بد است. تارون اگرتون در یک کلمه، منجی فیلم است. همه فیلم یه طرف تارون اگرتون یه طرف! او توانسته با یک بازی محشر، مخاطب را شیفته خود کند و حتی می‌توانیم بگوییم که بازی او یکی از بهترین بازی‌ها در بخش موزیکال بیوگرافی در تاریخ سینما است.
تدوین فیلم بسیار خوب است و فیلمبرداری فیلم هم عالی صورت گرفته است. رنگ‌بندی و نورپردازی فیلم چشم نواز است. طراحی لباس و صحنه عالی است و یکی از بهترین‌ها در چندسال اخیر است.
در کل، دکستر فلچر تمرکز بیشتری روی بخش موزیکال و فنی فیلم داشته است و می‌خواست یک فیلم موزیکال زیبا بسازد تا یک فیلم بیوگرافی-موزیکال زیبا؛ ولی آنقدر بخش بیوگرافی ضعیف صورت گرفته که گاهی اوقات تحمل فیلم برای مخاطب سخت می‌شود. اما تارون اگرتون و آهنگ‌های زیبای فیلم، منجی آن شده و باعث شده یک اکثر حال خوب کن را ببینیم اما در کل، فیلم را فقط یک بار می‌شود دید اما سکانس‌های موزیکالش را چندین بار!
نمره فیلم: 58/100
