در سال‌های92 و 93 بر حسب اتفاق این فرصت را داشتم که مدیریت یک شرکت حمل و نقل درون شهری خصوصی را بر عهده بگیرم. شرکت ما حدوداً 1400 دستگاه تاکسی و 220 دستگاه اتوبوس را مدیریت می‌کرد. در حالی که من با تشکیل تیمی از متخصصین مهندسی صنایع و نرم‌افزار در حال بازمهندسی فرایندها و مکانیزه کردن آن‌ها بودم، چندین بار نامه‌ای از مجموعه‌ای به نام تاکسی‌یاب دریافت کردم که برای همکاری، ابراز تمایل کردند.
در آن زمان فرصت نشد با آن‌ها جلسهای برگزار کنم؛ به این دلیل که قوانین اصلی حاکم بر شرکت ما از سوی سازمان‌های بالادستی که خود زیرمجموعه شهرداری تهران بودند، تعیین و ابلاغ می‌شد و تقریباً ابتکار عملی وجود نداشت و این با مدل کسب‌وکاری که تاکسی‌یاب معرفی می‌کرد، سازگاری نداشت.
دقیقاً نمی‌دانم چه اتفاقاتی افتاد و طی چه فرایندی تاکسی‌یاب تبدیل شد به اسنپ، اما اسنپ به تنهایی به اندازه یک کتاب حرف برای گفتن دارد که سعی می‌کنم در این نوشتار، به اختصار به بخش کوچکی از آن اشاره کنم.
بررسی آمار و ارقام:
1- اسنپ:
حوزه فعالیت: جابجایی مسافر به وسیله خودروهای سواری، جابجایی بار به وسیله موتور و وانت، جابجایی مسافر به وسیله موتور، سفارش غذا، سفارش مواد غذایی و محصولات سوپرمارکتی، تهیه بلیت هواپیما، اتوبوس و قطار، مشاوره پزشکی، رزرو هتل و اقامتگاه و...
تعداد کارکنان: 1546 نفر
تعداد رانندگان/سفیران: 2 میلیون نفر
تعداد شهرهای تحت پوشش: 144 شهر
میانگین رضایت مشتری: 4.7 از 5
2- سازمان تاکسیرانی شهر تهران و 21 شرکت خصوصی تابعه:
حوزه فعالیت: جابجایی مسافر به وسیله تاکسی‌های شهر تهران
تعداد کارکنان به صورت تخمینی:510 نفر
تعداد رانندگان: 80 هزار نفر
3- پیک بادپا و 220 نمایندگی تابعه:
حوزه فعالیت: جابجایی بار به وسیله موتور و وانت
تعداد کارکنان به صورت تخمینی: 490 نفر
تعداد سفیران: 3500 نفر
لطفا برای مطالعه متن کامل نوشته به لینک زیر مراجعه کنید:
https://armani.zone/d6ip
