در پست های قبلی راجع به تاریخچه پر رمز و راز موسیقی مختصرا صحبت کردیم، موسیقی یک زبان بین المللی است که مردم دنیا را دور هم جمع می کند. موسیقی یک زبان مشترک بین تمامی مردم دنیاست آلات موسیقی وسایلی هستند که این راه ارتباطی بین فرهنگ ها مختلف را آسان تر می کنند دسته بندی آلات موسیقی بوسیله دانش سازشناسی یا ارگانولوژی انجام می شود. معمول ترین دسته بندی سازها سازهای زهی، سازهای بادی، سازهای کوبه ای، سازها صفحه کلیددار، سازهای الکترونیک و صدای انسان است. در مطلب زیر به شرح هر یک از این دسته بندی ها می پردازیم.
در این نوع ساز، صدا با لرزش و ارتعاش زه تولید می شود که این ارتعاش با ضربه زدن، زخمه زدن، کشیدن کمان و آرشه بوجود می آید. سازهای زهی از اهمیت خاصی در ارکسترها برخوردار هستند و به نوعی هسته ارکستر را تشکیل می دهند. برای مشاهده و شنیدن انواع صدای ساز زهی می توانید به منوی نمایشگاه ساز زهی وارد شوید. همچنین سازهای زهی نیز به دسته بندی های کوچکتر مشخص می شوند:
ارتعاش سیم این ساز بوسیله زخمه زدن با انگشت یا مضراب انجام می شود که انواع مختلفی دارد. مانند ساز زخمه ی ناخنی، زخمه ی شلاقی، زخمه دست چپ و سرش زخمه ای...
از نمونه های ساز زهی می توان به تار، سه تار، رباب، بربط، چنگ، ماندولین و ... را نام برد.
در ساز آرشه ای صدا به وسیله ی کشیدن آرشه روی سیم تولید می شود. از سازهای زهی آرشه ای می توان کمانچه، قیچک، ویولون و ... را مثال زد.
تولید صدا در این ساز با کوبیدن وسیله ای چکش مانند روی سیم انجام می گیرد. سازهایی مانند سنتور، زیلفون، گلوکن اشپیل، ویبرافون نمونه های از سازهای زهی کوبشی هستند.
ساز شستی دار سازی است که برای نواختن آن از صفحه کلید استفاده می شود. مانند پیانو، هارمونیکای شستی دار و کلاوسن می باشد.
قدیمی ترین ساز کشف شده مربوط به نوعی ساز بادی است که بوسیله سوراخ کردن استخوان ساخته شده است. بنابراین این دسته از ساز را می توان اولین نوع ساز دانست. در این ساز، صدا از طریق دمیده شدن هوا در آن تولید می گردد. ساز بادی از نظر ساختمان و چگونگی تولید صدا به سه دسته ی زیر تقسیم بندی می شود:
ساز هایی مانند نی، سُرنا، فلوت، هوبوا، باسون و .. که از چوب (آبنوس) یا نی خیزران برای ساختن آن استفاده می گردد. منظور از چوبی و یا برنجی به معنی آن نیست که ساز از چه جنسی ساخته شده است، بلکه این دسته بندی بر اساس چگونگی تولید صدا در دهنی آن ها است.
بطور مثال فلوت در دسته های ساز بادی چوبی قرار می گیرد، هرچند که بدنه آن از فلز باشد.
دسته ای از سازهای بادی ارکستر سمفونیک، از دسته شیپورها است که سابقاً از مس ساخته می شد و امروزه از برنج ساخته می شود. در این دسته از سازها تولید صدا از طریق ارتعاش لب های نوازنده در درون کاسه دهنی حاصل می شود انواع شیپور، ترومپت، ترومبون، ساکسیفون، کُر و …
ساز هایی مانند اُرگ، آکوردئون، سازدهنی، نی انبان و …که دارای شستی هستند و تولید صدا یا دمش هوا به وسیله ی نیروی مکانیکی یا الکتریکی انجام میگیرد ساز شستی دار بادی نامیده می شوند.
در ساز کوبه ای از طریق ضربه، تکان، سایش، خراش بوسیله دست و یا آلت دیگر تولید صدا صورت می گیرد. وظیفه ی اصلی این ساز اجرای ضرب و ریتم در آهنگ است اما توانایی اجرای ملودی را نیزدارد. ساز کوبه ای در کل به دو دسته سازهای کوبه ای با کوک معین و سازهای کوبه ای با کوک نامعین تقسیم بندی می شود.
وظیفه اصلی سازهای کوبه ای معمولاً اجرای ضرب (ریتم) در متن آهنگ است ولی توانائی اجرای ملودی را هم دارد. این ساز احتمالاً پس از صدای انسانی قدیمی ترین نوع ساز است. دسته بندی اولیه این نوع ساز براساس سازهای کوبه ای با کوک معین مثل زیلوفون و سازهای کوبه ای با کوک نا معین مشخص می شود.
وارد آوردن ضربه به وسیله ی دست به طور مستقیم (مثل دف و تنبک) و چه به وسیله ی آلتی دیگه (مثل دهل و نقاره) حاصل می شود. تقسیم بندی دیگری از سازهای کوبه ای به صورت زیر است:
سازهایی که بر روی آنها پوست کشیده شده و با دست یا چوب بر روی پوست کوبیده می شود مانند: دف، تنبک، دایره، نقاره، تیمپانی و … .
سازهایی که در هر دو سطح آن پوست کشیده شده و شکل ساز به صورت استوانه ای است که با دست یا چوب به یک یا هر دو طرف آن کوبیده می شود. مانند: دهل، طبل بزرگ، طبل کوچک، سایترام و …
سازهایی که از دو تکه چوب یا فلز ساخته شده و هر دو به هم کوبیده می شوند. مانند: سنج، قاشقک، بشقابک و …
در دسته بندی آخر صدا ها بخصوص و زنگوار بوسیله ی کوبیدن چکش روی تیغه های فلزی، زنگوله و غیره ایجاد می گردد. مانند: ناقوس لوله ای.
