همه چیز در مورد رمز ارز ها یا همان ارز دیجیتال

با همه گیر شدن روز افزون ارز های دیجیتال یکی از متداول ترین سوالاتی که در دنیای امروز ممکن هست ذهن افراد را درگیر کند این است که رمز ارزها دقیقا چی هستند. آگاهی افراد در مورد رمز ارزها متفاوت هست و بسیاری از جمعیت جهان در حال استفاده از این ارز ها هستند و بعضی افراد نیز اطلاعاتی سطی در مورد این ارزها دارند به همین دلیل در این پست با ایگرد همراه باشید تا به طور مختصر با ارزهای دیجیتال یا همان رمز ارز ها آشنا شوید.

قبلتر مختصرا در مورد بیت کوین ها یکی از انواع ارزهای دیجیتال هست توضیح دادیم که در پست های قبلی می توانید مطالعه کنید.

رمز ارز یا کریپتو کارنسی چیست؟

کریپتوکارنسی یا رمزارز به دسته ای از پول و ارزهای دیجیتال یا مجازی گفته می شود که در آن ها از رمزنگاری (کریپتوگرافی) برای تراکنش های مالی استفاده شده است؛ به طوری که رمزگشایی آن ها بسیار دشوار و بعضا غیرممکن است. این نوع ارزها عموما توسط مرکز خاصی کنترل نمی شوند، سریع و مقرون به صرفه اند و محدودیت جغرافیایی را از میان برداشته اند؛ و از همه مهم تر با دغدغه ی حفظ حریم خصوصی ایجاد شده اند.

ویژگی های رمز ارزها:

· دیجیتالی بودن: رمز ارز ها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست. هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانک های مختلف مثل بانک مرکزی برای رمز ارز ها وجود ندارد.

· غیر متمرکز: رمز ارز ها سرور مرکزی ندارند. آن ها معمولاً در میان شبکه ای از هزاران کامپیوتر توزیع شده اند. شبکه هایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکه های غیر متمرکز نامیده می شوند.

· همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل می شوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پی پال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند. آن ها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند. در دنیای پول فیات، بانک ها، پی پال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته می شوند. اما در دنیای رمز ارز ها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد.

· نام مستعار: این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا به تملک درآوردن آن ها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما می توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.

· بدون نیاز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند.

· رمزنگاری شده: هر کاربر کد ویژه ای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری می کند. به این عمل رمزنگاری گفته می شود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. این جاست که بخش Cryptoاز اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی می شود Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است. وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی می شود، اصطلاحاً می گویند اطلاعات رمزنگاری شده است.

· جهانی: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فیات می گویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارز ها را به راحتی می توان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری شده به ارزهای بدون مرز موسوم اند.

تاریخچه رمز ارزها

ارز‎های دیجیتال مدت ها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل فعلی مبادلات و پول های رایج بشود. در اوایل دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمز گذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته می شود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم می کرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده می شد. در اواخر دهه ۸۰ Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی blinded money داشت و شرکتی با نام DigiCash را در آنجا تاسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار می گرفت.

برخلاف بیت کوین و اکثر ارز های دیجیتال امروزی، blinding money و این کمپانی کنترل غیر متمرکز نداشتند و درست مثل بانک ها عمل می کردند. شاید این یکی از دلایلی بود که در حال حاضر چیزی از این موضوع و این کمپانی نمی شنویم. بعد از فشار های بانک مرکزی هلند برای محدود کردن معامله DigiCash تنها با بانک های رسمی و همکاری ناموفق با مایکروسافت برای پرداخت های درون ویندوز با استفاده از این پول الکترونیکی، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود میلادی رو به ورشکستگی و فراموشی حرکت کرد. در همان زمان یکی از دستیاران Chaum با نام Nick Szabo پولی با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سیستم بلاک چین استفاده می کرد و پایه و پدر رمز ارزهای امروزی بود، ولی درست مثل DigiCash هیچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

بعد از DigiCash مطالعات در زمینه این نوع از پول گسترش یافت و یکی از مهم ترین و قابل توجه ترین پول های اینترنتی رایج آن زمان که در آمریکا استفاده می شد، e-gold نام داشت e-gold توسط یک شرکت تکنولوژی واقع در فلوریدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتی برای خریداران طلای الکترونیکی ارائه می داد. کاربران می توانستند این پول را خرید و فروش کنند و در ازای آن طلای واقعی و یا دلار دریافت کنند. gold در دوران اوج خودش در سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلیون ها اکانت فعال داشت و همین موضوع باعث شد که هکرها یک مکان فوق العاده برای به دست آوردن و دزدیدن پول را پیدا کنند. از بین رفتن میلیون ها سرمایه و مشکلات قانونی که هر ثانیه بر سر این کمپانی سرا زیر می شد در نهایت باعث شد که فشار بیش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و این پول مجازی نهایتا در سال ۲۰۰۹ به طور کامل بسته شد.

بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال مدرن شناخته می شود که دارای کنترل غیرمتمرکز بود و برای تبادلات مالی مورد استفاده قرار می گرفت. بیت کوین برای اولین بار در یک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنیا وارد شد. در اوایل سال ۲۰۰۹ Nakamoto بیت کوین را وارد بازار کرد و گروهی از افراد مشتاق و توسعه دهندگان شروع به تبادل و استخراج بیت کوین کردند. در اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی تعداد دیگری از رمز ارزها مانند Litecoin نیز وارد کار شده بودند. در اواخر سال ۲۰۱۲ وردپرس اولین کمپانی بزرگی بود که پرداخت هزینه ها با بیتکوین را به رسمیت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه کمپانی های دیگر مثل مایکروسافت، Expedia و… بیت کوین را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صد ها کمپانی بزرگ و کوچک از مهم ترین و معتبر ترین رمز ارز دنیا برای پرداخت های خود استفاده می کنند. بعد از ظهور بیت کوین تعداد زیادی ارزهای دیجیتال دیگر وارد بازار جهانی شدند.

در پست های بعدی با ایگرد همراه باشید تا به شما در مورد کیف پول های ارز دیجیتال مختصرا توضیح دهیم