نگران آینده‌ فرزندان

امیرحسین همیشه به مسائل اطرافیانش با دقت نگاه می‌کرد.
او فقط به حال خودش فکر نمی‌کرد؛ نگاهش آینده‌نگر و دلسوزانه بود.
وقتی دید من صاحب فرزند شده‌ام، خودش را شریک در تربیت آن‌ها می‌دانست؛
به معنای واقعی، احساس مسئولیت می‌کرد.

گاهی برایم پیام می‌فرستاد و نکات تربیتی را یادآوری می‌کرد.
مثلاً یک‌بار فیلمی برایم فرستاد با عنوان:

📹 «چرا بچه‌های خوب بد می‌شوند؟ ➕ نکته‌ای برای خوشبخت شدن فرزندان»
از استاد پناهیان.

او می‌خواست مطمئن شود که بچه‌هایم در مسیر درست رشد کنند و آینده‌ای روشن داشته باشند.
رفتاری که نشان می‌داد امیرحسین فقط یک برادر نبود؛
بلکه معلمی دلسوز برای نسل بعد بود — حتی بدون آن‌که وظیفه‌ای بر دوش داشته باشد.

🌹 یادش گرامی؛ برادری که تربیت را تنها وظیفه‌ی پدر و مادر نمی‌دانست، بلکه مسئولیت دل‌سوزی برای همه‌ی فرزندان این سرزمین می‌دید.

راوی: برادر شهید