یونیت های دندانی اغلب به اشتباه صندلی دندان نامیده می شوند، اما برای اهداف این راهنما ما بین این دو اصطلاح تمایز قائل می شویم. صندلی دندانپزشکی یکی از اجزای یک یونیت کامل است.
نصب تجهیزات ممکن است از یک واحد دندانپزشکی به دیگری متفاوت باشد، اما روندهای کلی وجود دارد. تقریباً همه واحدها شامل تجهیزات آسپیراسیون و نگهدارنده ابزار با ابزارهای لازم برای ارائه مراقبت از بیمار هستند. این شامل:
اینها شامل توربین ها، کنترا زاویه ها و میکروموتورها برای سوراخ کردن سریع دندان است.
تفنگ بادی برای خشک کردن یک ناحیه خاص در دهان
صندلی بیمار بخش مهمی از واحد است: اینجا جایی است که مشاوره انجام می شود. برای تمامی صندلی ها امکان تنظیم ارتفاع و شیب صندلی و همچنین موقعیت تکیه گاه وجود دارد.
چندین عنصر برای در نظر گرفتن وجود دارد:
تامین هوای فشرده: یونیت های دندانپزشکی معمولاً از سیستم هایی استفاده می کنند که به هوای فشرده نیاز دارند. برای انجام این کار، آنها به یک کمپرسور هوا یا یک شبکه متمرکز هوای فشرده متصل می شوند. یک کمپرسور معمولا بین 8 تا 10 بار فشار را در خروجی مخزن وارد می کند که برای تجهیزات دندانپزشکی بسیار زیاد است. بنابراین لازم است این تجهیزات را به فشار بین 4.5 تا 5.5 بار، طبق توصیه‌های سازنده، با قرار دادن مثلاً در خروجی کمپرسور، یک تنظیم کننده فشار با فیلتر پتانسیل، وصل کنید. عایق بندی خوب مطب دندانپزشکی بسیار مهم است.
تامین آب: واحدهای دندانپزشکی همچنین باید به منبع آب برای عملکردهای شستشو، تمیز کردن و خنک کننده متصل شوند. آب می تواند مشکلات زیادی را در واحدهای دندانی مانند رسوب آهک، ماسه، لجن، زنگ یا کلر ایجاد کند. بیوفیلم های باکتریایی نیز می توانند به سرعت در سطوح داخلی لوله ها و ظروف مرتبط ظاهر شوند. برای جلوگیری از چنین عوارضی، داشتن یک دستگاه قطع کننده آب عمومی به راحتی در دسترس، تمیز و کارآمد در مطب بسیار مهم است. از شیرهای قدیمی واقع در پشت مبلمان خودداری کنید. در حالت ایده آل، شما باید دریچه ای داشته باشید که به راحتی در دسترس باشد تا بتوانید هر روز عصر آب را ببندید. به منظور کنترل رسوب آهک در تاسیسات، کارتریج های سیلیکوفسفره وجود دارد که رسوبات را محدود می کند و تقریباً شش ماه دوام می آورد.
منبع تغذیه: برخی از اجزای یونیت دندانپزشکی و همچنین ابزار مورد استفاده در طول درمان نیاز به منبع تغذیه دارند. به عنوان مثال، میکرو موتورها یا برخی از صندلی های دندانپزشکی برای کار کردن باید به منبع تغذیه متصل شوند.
ارگونومی: نحوه حرکت اجزای دستگاه (مانند صندلی یا نگهدارنده ابزار) مهم است. مطالعات نشان می دهد که کار با یک سینی ابزار که روی بازوی مفصلی بالای سینه بیمار قرار داده شده است، بهترین راه برای داشتن یک وضعیت متعادل خوب است، در حالی که قادر به دیدن تمام سطوح دندان هستید. صندلی دندانپزشک یا دستیار نیز باید پایین تر از صندلی بیمار باشد. در این حالت، ستون فقرات دندانپزشک انحنای طبیعی خود را حفظ می کند که از فشار طولانی مدت بر دیسک های بین مهره ای جلوگیری می کند.
علاوه بر سیستم های تامین مورد نیاز برای عملکرد صحیح یونیت دندانپزشکی، سه عنصر مهم وجود دارد که باید در نظر گرفته شود:
فضای مورد نیاز: منطقه موجود برای نصب یونیت دندانپزشکی تعداد عناصر و همچنین پیکربندی (فشرده یا غیر فشرده) سیستم را تعیین می کند.
کاربردها: مراقبت های ارائه شده می تواند متفاوت باشد و طیفی از تخصص های دندانپزشکی مانند اندودنتیکس، پریودنتیکس، ایمپلنتولوژی و غیره را پوشش دهد. برخی از واحدها به طور خاص برای ارتودنسی طراحی شده اند. مهم است که این را در نظر داشته باشید، به خصوص برای پیکربندی نگهدارنده ابزار.
تحرک: ممکن است نیاز داشته باشید که یونیت دندان شما قابل حمل باشد. واحدهای قابل حمل مراقبت از دندان وجود دارد که در یک چمدان با وزن حدود ده کیلو قرار می گیرد. آنها را می توان به یک کمپرسور هوا یکپارچه برای عملکرد هندپیس های هوای فشرده مجهز کرد. این یونیت ها برای ماموریت های خاص یا کلینیک های سیار دندانپزشکی ایده آل هستند.
منبع: https://guide.medicalexpo.com/choosing-the-right-dental-unit/
