اگر فرزند شما به شکل خاصی حرکت کند که در سن او عادی نیست ، ممکن است نگران باشید که او ممکن است بیماری مانند فلج مغزی داشته باشد. فلج مغزی (CP) نوعی اختلال است که بر نحوه کنترل عضلات و حرکات تأثیر می گذارد. که بعلت مشکلاتی در مغز است که بر کیفیت تون و حرکت عضلات تأثیر می گذارد. گاهی اوقات مغز کودک در بعضی از مناطق شکل نگرفته است که می تواند منجر به این مشکلات شود.
نوزادانی که زودرس به دنیا می آیند در معرض خطر بیشتری برای CP هستند ، زیرا ممکن است مغز آنها زمان لازم برای رشد کامل را نداشته باشد. در سایر موارد آسیب به مغز در هنگام تولد یا بعد از آن رخ می دهد. بیشتر اوقات علت آن ناشناخته است.
علائم
از آنجا که اشکال خفیف و شدید فلج مغزی وجود دارد ، طیف گسترده ای از علائم می تواند نشان دهنده این بیماری باشد. اغلب تاخیر در مراحل رشدی کودک که با عضلات مرتبط است ممکن است نشانه ای از CP باشد. با این حال ، همه تأخیرها در مراحل رشدی کودک به این معنی نیست که کودک شما فلج مغزی دارد. برخی از علائم ممکن است در بدو تولد ظاهر شوند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است در سنین بالاتر ظاهر شوند. خیلی از نوزادان بلافاصله پس از تولد به CP مبتلا می شوند. دیگر موارد تا سالها بعد تشخیص داده نمی شوند. یک پزشک ممکن است ابتدا در حین ویزیت مشکلات مربوط به حرکات و تنوسیته عضلانی کودک شما را متوجه شود. اگر در خانه متوجه مشكلاتي از قبيل اين موارد شده ايد ، با پزشك مشورت كنيد. فلج مغزی با گذشت زمان بدتر نمی شود ، اما اغلب علائم بلافاصله مشاهده نمی شوند. به عنوان مثال ، شما نمی دانید که یک کودک 3 ماهه نمی تواند راه برود ، بنابراین معمولاً علائم بعداً تشخیص داده می شوند.
تشخیص
در هر ویزیت ، پزشک بررسی می کند که آیا کودک شما از نظر مراحل رشد حرکتی با سن خود مطابقت دارد یا تأخیر دارد. او تماشا خواهد کرد که کودک شما چگونه حرکت می کند تا ببیند که این حد طبیعی است. و در مورد نگرانی های شما در این رابطه سوال خواهد کرد. پزشک شما می تواند با دقت تغییرات را با گذشت زمان اندازه گیری کند.تشخیص تاخیر در یک کودک ۹ ماهه نسبت به ۳۰ ماهه برای پزشک بسیار دشوارتر است زیرا تشخیص تاخیرها در سنین پایین تر نسبت به سنین بالاتر سخت تر می باشد به همین دلیل بعضی از کودکان تا سن بزرگتر تشخیص داده نمی شوند. بیشتر کودکان مبتلا به فلج مغزی در زمان 2 سالگی تشخیص داده می شوند. اما اگر علائم کودک شما خفیف است ، ممکن است قبل از 4 یا 5 سالگی تشخیص داده نشود.
تست ها
هنگامی که پزشک مشکوک است که فرزند شما مبتلا به CP است ، ممکن است به شما توصیه کند که یک متخصص مغز و اعصاب فرزند شما را ویزیت کند که متخصصین مغز و اعصاب در رشد کودک آموزش ویژه ای دارد. پزشک معاینه بدنی را انجام می دهد و حرکات کودک شما را تماشا می کند. او در مورد تاریخچه فرزند شما سؤال خواهد کرد ، و می خواهد نگرانی هایی را که درباره نحوه حرکت فرزندتان دارید بشنوید. او ممکن است نیاز به آزمایش داشته باشد تا مشکلات را بررسی کند. که شامل:
آزمایش خون: سایر مشکلات بهداشتی ممکن است باعث ایجاد علائمی شود که شبیه علائم فلج مغزی است . پزشک ممکن است آزمایش خون را برای رد شرایط دیگر ارائه دهد.
سی تی اسکن: اگرچه به ندرت از آن استفاده می شود ، سی تی اسکن از فناوری اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از مغز استفاده می کند. اسکن CT تنها برای تصویربرداری از مغز در موارد اضطراری مانند تروما استفاده می شود.
ام آر آی: از یک آهنربای قوی استفاده می کند و اشعه ایکس نیست. بدون تابش استفاده می شود و می تواند تصاویر با کیفیت بالاتر از اسکن CT را تولید کند.برای تشخیص صدمات سخت می تواند مفید باشد ، اما ممکن است همیشه لازم نباشد.
سونوگرافی: از امواج صوتی استفاده می کند تا تصویری از مغز کودک شما تولید شود. ممکن است برای یافتن مشکلات جزئی در مغز به اندازه MRI مفید نباشد ، اما این یک آزمایش آسانتر برای کودک شما است. قبل از اینکه لکه خیلی کوچک شود ، فقط در نوزادان بسیار جوان قابل انجام است.
الکتروانسفالوگرام:برای این آزمایش ، الکترودهای کوچک به سر کودک شما وصل می کنند تا امواج مغزی وی را اندازه بگیرند. بعضی اوقات این امتحان می تواند به تشخیص صرع (اختلال تشنج) که تا حدودی در کودکان مبتلا به فلج مغزی شایع است ، کمک کند.
تشخیص
برای تشخیص اینکه کودک شما فلج مغزی دارد یا خیر ، پزشک تصاویر مغز و نتایج آزمایش دیگر را بررسی می کند.پزشک همچنین در طول زمان آزمایشات کودک و هرگونه تاخیر در مراحل رشد حرکتی کودک را به علاوه آنچه در خانه مشاهده کرده اید را بررسی می کند.
هنگامی که فرزند شما مبتلا به CP است ، می تواند شروع به معالجه کند.
