توی این سال ها، مخصوصا سال های اخیر یه سری اتفاقات ناخوشایند برای همه افتاد . برای من هم اتفاقاتی افتاد که ریاد خوب نبود . همیشه به این فکر میکردم که چرا اینطور اتفاقات برای من میفته و برای بقیه نیست ولی وقتی دور و بر خودم رو دیدم، فهمیدم که هرکسی به نوعی با مشکلی درگیر هستش و مشکل هر فردی برای خودش بزرگ هست و مشکل من خیلی خاص نیست! هنر زندگی این هستش که بتونی اتفاقات رو مدیریت بکنی و از زندگی همین حالا لذت ببری. این که زندگی الان رو آدم بیخیال بشه به امید یه فردا و زندگی بهتر، اشتباهیه که همیشه مرتکب میشیم و زندگی رو برای خودمون نابود میکنیم .
تجربه ای که من از این اتفاقات به دست آوردم این بود که زندگی همین حالاست! لحظه ای زندگی همین حالاست و مسیر زندگی خیلی جذابه وگرنه وقتی همه چی حل شده باشه که دیگه زندگی هیجانی نداره.
البته شاید برای خیلیا این سوال مطرح بشه که اگه ما هیجان دوست نداشته باشیم و همیشه آرامش بخوایم باید چی کار کنیم؟ اینم یه جواب بیشتر نداره و اونم اینه که آرامش از خودمون شروع میشه و تا موقعی که ما ذهن آرومی نداشته باشیم ، محیط زندگیمون هم آروم نخواهد بود. حتی توی سخت ترین شرایط هم میشه آرامش داشت اگه خودمون به دنبالش باشیم ولی خیلی از ما همیشه دوست داریم مشکلاتمون رو طوری نشون بدیم که خیلی خاص و غیر قابل حل شدن هستن و گاهی اوقات همین رو هم تنها توجیه و دلیل برای کم کاری ها و ایراد های خودمون میکنم. ولی اگه با خودمون صادق باشیم میفهمیم که همه چی از خودمون شروع میشه و به خودمون بستگی داره. درسته محیط خیلی تاثیر داره ولی خب توی شرایط نامناسب هم میشه کارایی انجام داد . میشه همیشه جوری بد بازی کرد که اگه دست بدی برامون افتاد اونقدری خوب بازی کنیم که وقتی کارت آخر رو انداختیم همه بگن دمش گرم عجب بازی خوبی کرد و باخت! مهم لذت بردن از بازیه.
خیلی سخته ها اینجوری فکر کردن ولی تنها راهی هستش که جواب میده. من خودم تلاش میکنم این طرز فکر رو داشته باشم ولی گاهی اوقات که آدم نمیتونه خودش رو کنترل کنه دوباره به همون حالت قبلی برمیگردم. اما وقتی برمیگردم و چندسال گذشته رو نگاه میکنم میبینم جاهایی یهترین نتیجه رو گرفتم که با همین طرز فکر رفتار کردم و جلو رفتم!
