هشدار: این بلاگ حاوی اسپویل هست! پس حتما بعد این که سری جان ویک رو دیدید زمان برای خوندنش بذارید.
زمانی که این بلاگ رو دارم مینویسم فقط ۳ قسمت از جان ویک منتشر شده.
سری جان ویک یه جورایی برای من خاص‌ترین فیلم اکشنی بوده که دیدم. فیلمی که شاید به نظر خیلیا داستان خیلی عجیبی نداشته باشه، اما توی ذهن من متفاوته. نوع انتقامی که جان ویک توی داستان میگیره، شروع فوق‌العاده‌ی قسمت اول و کلاسی که کارگردان برای کارش ایجاد کرده (صدا، فیلمبرداری، فضاسازی‌های جذاب و ...) جزو جذاب‌ترین بخشای این سری برای من بودن. یه نکته‌ای هم که جالبه اینه که توی ۱۵ دقیقه اول قسمت اول فیلم هیچ اتفاق اکشنی نمیبینیم.
از طرفی به نظر من یه قانون کلی توی هر سریال یا سری فیلم‌های سینمایی وجود داره. این که هرچی به قسمت‌های آخر نزدیک میشیم جذابیت داستانی کمتر میشه. این مورد در مورد سری جان ویک و مینی سریال چرنوبیل و Queen's Gambit هم صادق بوده اما خیلی خیلی کمتر به نظر میاد، شاید چون کارگردان‌ها از اول Big Picture واضح‌تری از کاری که میخواستن انجام بدن داشتن.
توی این بلاگ میخوام راجع به چندتا نکته‌ای که توی این سری باید بهش توجه کنید بنویسم.
چیزی که بعد از نیم ساعت از شروع این سری متوجهش میشید، دنیایی متفاوت از خلافکارا با دو تا قانون مشخصه:
1. No business on Continental grounds
به این معنی که توی هتل‌هایی که زیر نظر High Table یا همون شورای ۱۲ نفره منتخب خلافکارا از کل دنیا هست نباید خون کسی ریخته بشه و هر کشت و کشتاری خارج این زمین‌هاست.
2. Every marker must be honored
به این معنی که اگر توی گذشته برای نجات جونت یا هر موضوع دیگه‌ای از به یه نفر مدیون شدی و یه مارکی رو با خونت بهش دادی، باید بهش احترام بذاری و زمانی که با اون مارک پیشت اومد، هر کاری نیاز داشت و در توانت بود براش انجام بدی.
یه نکته خیلی جالب توی این سری تا اینجا اینه که تا توی کل ۳ قسمت فقط ۲ تا سکانس پلیس رو میبینید، و اونجا هم جایی که میاد دم خونه‌ی جان ویک و میپرسه:
یه نکته جالب دیگه توی این سری اینه که کلا توی ۲ تا بخش بچه‌ها یا نوجوونا رو میبینیم. (توی قسمت اول و دوم هیچ اثری از بچه‌ها نیست.) غیر اون توی هیچ کدوم از سکانسایی که توی محیطهای پابلیک فیلمبرداری شده اثری از بچه‌ها نیست.
۲. شخصیت و سبک متفاوت شکار
شخصیت‌های مختلف، جان ویک رو با چندتا چیز توی این سری توصیف میکنن. اولیش اینه:
دومیش هم این:
جنتلمن بودن شخصیت جان ویک، پایبند بودنش به عشق و اصول اخلاقی و کم حرف بودنش هم جزو ویژگی‌های خاصش محسوب میشه. از طرفی سبکی که توی شکار (کشتن آدم‌هایی که توی کارتل‌ها هستن) به کار میگیره، واقعا جالب و متفاوته. چون توی موقعیت‌های مختلف از پس تعداد آدم‌های زیادی باید بر بیاد، کاری که به صورت کلی انجام میده اینه که هر نفری میاد سمتش رو با یه وسیله‌ای که عموما تفنگ و تیر اولش هست، از کار میندازه. یعنی تیر اول رو به شکم یا پای طرف میزنه. و در همین حین که نگهش داشته این روش رو روی بقیه کسایی که دارن میان سمتش پیاده میکنه و وقتی چند نفرشون افتادن روی زمین و داشتن به خودشون میپیچیدن، برای مطمئن شدن تیر دوم یا سوم رو توی مغزشون خالی میکنه.
قسمت اول جان ویک توی IMDB نمره ۷.۴ داره. قسمت دوم نمره ۷.۵ و قسمت سوم نمره ۷.۴. البته که به نظر من IMDB بهترین جا برای انتخاب بهترین فیلما نیست ولی خب این نمراتم نمرات بالاییه.
امیدوارم براتون جالب بوده باشه و دوست دارم نظرات شما رو هم راجع به فیلم بخونم.
