درستایش هنرسینما
نویسنده : احسان خوشخو

فیلم کات ساخته امیرنادری که در سال ۲۰۱۱ در جشنواره ونیز حضور داشت مورد تحسین منتقدان و سینمادوستان قرارگرفت همچون آثاردیگر این فیلمساز ایرانی،با تم و مضمون های در رثای امید ،استقامت و پایداری در برابر رنج ها و غم هاو مشکلات بزرگ زندگی،پیروز شدن برآنها ست، فیلم روایتگر داستان فیلمساز جوان و عاشق سینماس،که برای رسیدن به هدفش ازهیچ کاری فرو گذار نمی کند، دربرابر جامعه سرمایه داری و مصرف گرا می ایستد و تمام قد از سینمای ناب و هنری دفاع می کند و حتی برای این هنر مهم می خواهد جانش را نیز فدا کند تا این سینما زنده و پابرجا ماند.

ین سینه فیل که برای تامین مالی ساخت فیلم هایش در بن بست و خفقان قراردارد، با اکران خصوصی فیلم های برتر تاریخ سینما در فضای روباز آپارتمانش،در کلانشهر توکیو،ژاپن، زندگی اش را میگذراند . تا اینکه متوجه میشود برادرش توسط یاکوزا (گروه مافیا)، کشته شده و بدهی مالی سنگینی را بردوش او گذاشته، که باید در مدت زمان محدودی آن را بپردازد. او برای جبران و دادن بدهی برادر ازدست رفته، با مشت خوردن،کیسه بوکس شدن برای افراد میخواد این مبلغ سنگین را تامین کند، با نیرو وقدرتی که از جادوی هنر سینما و فیلم های هنری ارزشمند می گیرد این مهم و سفر پرخشونت و طاقت فرسا را طی میکند و به سر منزل مقصود دل خود می رسد.

امیرنادری که خود از سینه فیلیا،و عشاق واقعی سینماس در این فیلم اتو بیوگرافیک، ،ادای دین ویژه ی به هنر هفتم داشته است .او در فیلمش سعی کرده به تمام بزرگان تاریخ سینما و فیلم های ماندگار و سترگی که ازآنها آموخته و الگو گرفته ادای دین کند و یادی ازآنها نماید ،همچون فیلمسازان بزرگی چون ازو،میزوگوچی،کوراساوا، فورد،برسون،تارکوفسکی، آنتونیونی،فلینی،.....

.فیلمساز با انتخاب نماهای ثابت و فضاهای داخلی بسته و تنگ، و فشرده ساختن بازیگر اصلی در قاب و قراردادن او در لبه قاب در اکثر سکانس های فیلم این فشار و رورنج روانی را بر اورا نشان میدهد، نادری با هوشمندی تمام به خوبی ازلحظات سکوت و ری اکشن های کاراکترهای فرعی و نگاه ها معنی دار آنها استفاده می کند و با چیدمان درست بازیگران در مکان های بسته، فیلمی با خوش ریتم ودرگیرکننده ،، خاطره انگیز چون سینما که هنر خاطره سازی ست ،می سازد.

وازطرفی مانیفست زیبایی هم در دفاع از فیلم های هنری و نوستالژیک تاریخ این هنر ارائه می دهد، که متاسفانه در سال های اخیر باهجوم نظام سرمایه داری، تهیه و ساخت فیلم های تجاری سطحی ، فقط سرگرم کننده و تغییر دادن سلیقه مخاطب برای دیدن این فیلم های تهی، سوق دادن تماشاگر به تماشا این نوع فیلم ها،سعی در فراموشی این آثار ماندگار و نابود کردن سینمای متفکر و ارزشمند دارند.
