چرم هاي مورد استفاده:
اگه از صنعت چرم چيزي نميدونيد اين مطلب رو بخونيد!!
سالانه از پوست يك ميليارد حيوون چرم ميسازند.
گاو،گوسفند،بز،خوك،اسب،گاوميش،گوزن،اليگاتور،شترمرغ و انواع ماهي حيواناتي هستن كه استفاده ميشه ازشون.
مثلا،پوست كانگورو در كيسه بوكس و كفش فوتبال و لباس هاي موتور سواري،از پوست خوك براي لباس و پوشش زين، پوست گوزن در دستكش و كفش منزل، شترمرغ در توليد روكش ماشين.
مارك هاي gucci, prada, hermes, louis از پوست بوقلمون در توليد لباس استفاده ميكنن.
چرم محصول فرعي نيست و ٢٠٪ درامد از سود چرم است.
كارخانه ها و عوارض انها:
امروزه براي دباغي از نمك و ... استفاده نميكنن،بلكه مواد خطرناكي مثل فرمالدهيد، مشتقات قطران ذغال سنگ و مواد داراي سيانيد استفاده ميكنن.
موادي كه استفاده ميكنن داراي كروم هستن و عامل سرطان ريه و سينوس است.
كارگران دباغي در سوئد و ايتاليا ٢٠-٥٠ ٪ از بقيه بيشتر سرطان دارند.
اينجا فقط حقوق حيوانات نيست و حقوق كارگراني كه اكثرا از سرطان رنج ميبرند هم مطرحه براي اونايي كه چشمشون رو روي حقوق حيوانات ميبندن.
مواد سمي ديگر مثل سرب،سيانيد و فرمالدهيد به اب هاي زير زميني نفوذ ميكند و سلامت افراد ان منطقه را به خطر ميندازد.
همچنين مناطقي كه دباغي وجود داره ابتلا به سرطان خون ٥ برابر بيشتر است.
آرسنيك نيز باهث سرطان ريه كارگران ميشود.
سلامتي مصرف كننده:
تمام اين مواد روي چرم و همچنين خز هست و مصرف كننده هم در معرض ابتلا قرار داره.
بيشتر چرم ها در هند و بنگلادش توليد ميشه و مواد بهداشتي رعايت نميشه و حتي برندهاي بزرگ هم كه تضمين ميكنند اصلا اين مورد براشون مهم نيست،چون اطلاعي از مكان توليد ندارن.
اين مواد براي كودكان بيشتر بيماري زاست.
در نظر داشته باشين قيمت محصول اصلا اهميتي نداره.
حقوق بشر:
بيشتر چرم در كشورهاي فقير توليد ميشه چون هم دام ارزونه و هم نيروي كار و كارخونه ها از استثمار كارگرها پول زيادي به جيب ميزنن. در اين كشور ها مردم عمر كوتاهي دارن چرا كه از كودكي تو اين كار هستن و در معرض شديد مواد سمي هستن چرا كه سالن ها تهويه ندارن اصلا. بيشتر كارگران از بيماري پوستي،چشمي،ريوي و انواع سرطان رنج ميبرن.
حداكثر عمر اين افراد ٥٠ سال است،دز اين مورد شهر هزاريباغ بنگلادش رو ميتونيد سرچ كنيد.
با اينكه اين افراد تمام عمر خود را تو كارخونه ميگذرونن اما از شدت فقر اكثرا پياده راه ميرن و پول كفش هم ندارن،اين افراد اكثرا انگشت هاي خودشون رو از دست دادن.
حقوق حيوانات:
حيوانات پرورشي كه از طبيعي ترين حقوق خودشون هم در محل پرورش برخوردار نيستن مثل جاي كم و عقيم سازي و ... ، براي انتقال به محل كشتار مسير طولاني بدون اب و غذا سپري ميكنند و گاهي با دنده هاي شكسته.
در هند كه بزرگترين توليد كننده ي چرم دنياست كشتار گاوها ممنوع است و اين گاوها به صورت قاچاقي به بنگلادش ميروند؛ براي حركت گاوها طنب به دماغ ميبندن كه درد شديد و خونريزي دارند؛پس از حداقل ١٠٠٠ كيلومتر بدون اب و غذا رفتن گاوها بايد ٢٠٠٠ كيلومتر پياده بروند و در بنگلادش جلوي چشم ديگر گاوها در خيابان ذبح ميشوند. اين گاوها تا به مقصد برسند چون جاي كمي دارن گاها زخمي ميشوند و حتي شاخ ها تو بدن همديگه فرو ميرن. بعضا در چشم گاوها فلفل قرمز و تنباكو ميريزند تا از شدت درد راه بروند.
در توليد چرم تودلي، هرچه چرم مرغوب تر باشد سن حيوان پايين تر است. بعضا در اخرين روز حاملگي گاو يا گوسفند را ذبح ميكنن تا از چرم مرغوب تري استفاده كنن. گوسفند قره گل كه سالانه ٤-٨ ميليون راس از اين نژاد را ذبح ميكنند،بره ي ان تا دو روز بعد از توليد پوست فر و خوش خط و خالي دارد و بعد از دو روزگي فر از بين ميرود بنابراين مادر را ميكشند يا بره را دو روز بعد از تولد ميكشند.ايران، افغانستان و ازبكستان عمده توليد كننده ي چرم قره گل هستنز.
چرم خزندگان:
از چرم مار و اليگاتور در لباس ها استفاده ميشود و برند gucci بيشترين استفاده رو از اين موجودات ميكند،اما در نظر داشته باشين براي پرورش ٣٥٠ اليگاتور ١،٨ متري يك خانه ي معمولي كافي است تا مجوز بدهند.
اليگاتور معمولا تا ٦٠ سال عمر ميكند اما نهايتا بعد ٢ سال كشته ميشوند؛ براي كشتن اين حيوانات با ميله ي محكم به سر انها ضربه ميزنند و گاهي اوقات زنده ميمانند و در تمام مراحل پوست كني زنده هستند.
پوست مار را هم زنده ميكنند چون به غلط فكر ميكنند با اينكار چرم نرم تري دارند.
براي شكار مار دور مار را چسب ميزنند و هزاران كيلومتر ميبرند. دم مار را به ميله اي گره ميزنند و با كشيدن انها معده ي انها خارج ميشود و گاه در تمام مراحل زنده هستند.
شايد ما نتوانيم و قدرت اين را نداشته باشيم با برندها مقابله كنيم اما كمترين كاري كه ميتوانيم بكنيم اين است كه از محصولات چرم حداقل براي سلامتي خودمان و رعايت حقوق حيوانات استفاده نكنيم و از برندهاي گفته شده خريد نكنيم.
