حتما این ضرب المثل را شنیده اید که خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند که چه عرض کنم عاقل هم خیال بد کند .
قبلش بگویم من همیشه فکر می کردم لطف که بیش از حد باشد وظیفه می شود اما این روزها به معنی ضرب المثل بالا رسیدم.
لطف و خوبی دو کلمه مترادف هستند , لطف یعنی چیزی که به او بدون چشم داشت هدیه دهی اما خوبی , نشئت گرفته از ذات آدمهاست . همه آدمها به کسی لطف نمی کنند اما همه آدمها خوبی را در خود دارند حتی اگر واقعا آدم خوبی نباشند .
خب این مسئله بسیار اهمیت دارد زمانیکه ما می خواهیم در مقابل بدی دیگران خوب بودنمان را هم حفظ کنیم . نگذاریم بدی دیگران ما را و شیوه زندگیمان را به سمت بدی بکشاند.
مهم نیست در چه سنی باشیم , همین که 80 درصد روحمان خوبی و خوب بودن داشته باشد ممکن است بقیه بخاطر رفتار بد خودشان و خصوصیات بدشان از ما نوعی سو استفاده کند .
اگر می خواهی به کسی لطفی کنی اول بگذار او از تو بخواهد نه آن طور که وظیفه بداند منظورم این است از تو خواهش کند چرا که اگر وظیفه بداند بخاطر پرتوقع بودن اوست , پس تا کسی از تو خواهشی نکرد به او لطف نکن مگر شرایط استثنا مثلا بدانی همسایه ات , همسرش را از دست داده و تو بخواهی ناشناس به او کمک کنی این می شود رسم انسانیت .
خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند !
و خوبی هایت را در حد ظرفیت آدمها نگهدار .
اینکه چطور ظرفیت آدمها را بشناسی , اول یا آخر خودشان سوتی می دهند ,
مثلا همان اول از تو توقعات بیجا می کنند
کلمه تشکر را اصلا به زبان نمی آورند , و اگر تشکر کنند نمی دانند علت تشکر چیست فقط گفته اند که گفته باشد از شما ممنونیم !
تمام خوبی هایت را برای یک نفر خرج نکن که زنگ تفریح او شوی ! بدون توقع خوبی کن اما خوبی وقتی با لطف همراه باشد ظرفیت آدمها را زودتر پر می کند !
حد خوبی را نگه دار !
گاهی نکن, نه بگو , انجام نده تا او بداند اگر بخواهی می توانی انجام ندهی
گاهی به خودت برس و بخاطر خودت نه بگو یعنی به خودت خوبی کن
خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند !
برای خوبی کردن همان آب را تصور کن که اگر کم به گیاه برسد خشک می کند و اگر زیاد به گیاه برسد ریشه اش را می پوساند . این خوبی برای ارتباط با آدمها و دوستان ات است . به ریشه دوستی ات چنان آب بده که آن را خشک نکند و نپوساند !
یا حق
الهه فاخته
منبع : سایت نویسنده الهه فاخته
