من سالهای زیادی رو صرف تلاش بی وقفه برای رسیدن به چیز هایی کردم که فکر میکردم ارزوهایم هستند و از قید خیلی چیزا مثل رابطه صمیمی با دوستان و تلویزیون دیدن و عروسی رفتن مهمانی بودن رو زدم تنها به این دلیل که با موفقیت بتونم خوشبخت بشم
اما شکستم در کنکور به من ثابت کرد نه تنها تلاش های من در درس و مدرسه نابوده شده بود بلکه کل زندگیم رو نابود کرده بودم این بود که در به در به دنبال خوشبختی بگردم
خیلی خلاصه بگم، اون چیزی که من بهش رسیدم این بود که خوشبختی دو بخش داره
بخش اول: رضایت از چیزی که الان هستیم و مقایسه نکردن خودمون با ایده ال های صفحات مجازی و احترام به منحصر بفرد بودن عقاید و نظرات خود و دیگران
بخش دوم: پیشرفت کردن در ابعاد مختلف زندگیمون اونم با تصویر ذهنی خودمون و علایق خودمون
تصویر ذهنی خودمون چیه؟ تصویر ذهنی ما تصویری از خود ماست در اینده با جزییات خاصی که البته گاهی این تصویر رو رسانه ها و یا اطرافیان تو ذهن ما میکنن که باید مراقب باشیم این تصویر علاقه قلبی ما باشه نه اطرافیان
چرخ زندگی یا life cycle بطور معمول شامل اجزای زیر هست البته شما میتونید با توجه به نیاز های خودتون این چرخ رو طراحی کنید
.سلامتی (جسمانی / روانی)
.کار و درامد
.روابط اجتماعی (دوستان/ اقوام /همکاران)
.خانواده (پدر / مادر / همسر / فرزندان)
.تفریح
.پیشرفت شخصی (مدرک دانشگاهی، تافل زبان، گواهینامه رانندگی و...)
زمانی که ما در این شیش بعد زندگی تعادل ایجاد نکنیم همیشه ی جای زندگیمان لنگ میزند پیشرفت تک بعدی مساوی با نابودی هست همنطور که خیلی از کسانی که در کارشون پیشرفت چشمگیری داشتن بخاطر تعادل نداشتن در سایر بعد های زندگیشون حس خوشبختی ندارند
با ارزوی خوشبختی برای همه
