در این کاربرد، رزین‌های تبادل یونی برای حذف یون‌های سمی (مانند مس) و فلزات خطرناک (مانند سرب یا کادمیوم) از محلول استفاده می‌شوند و آنها را با یون‌های بی‌ضررتر مانند سدیم و پتاسیم جایگزین می‌کنند.
برخی از رزین های تبادل یونی کلر یا آلاینده های آلی را از آب حذف می کنند - این معمولاً با استفاده از زغال چوب فعال مخلوط شده در رزین انجام می شود. برخی از رزین های تبادل یونی وجود دارند که یون های آلی را حذف می کنند، مانند رزین های MIEX مبادله یون مغناطیسی. رزین تصفیه آب خانگی معمولاً شارژ نمی شود رزین زمانی که دیگر قابل استفاده نباشد دور انداخته می شود.
آب با بالاترین درجه خلوص برای الکترونیک، آزمایشات علمی، تولید ابررساناها و صنعت هسته ای و غیره مورد نیاز است. چنین آبی با استفاده از فرآیندهای تبادل یونی یا ترکیبی از روش های غشایی و تبادل یونی تولید می شود.
رزین های آنیونی می توانند پایه های قوی یا ضعیف باشند. رزین های آنیون بازی قوی بار منفی خود را در محدوده وسیعی از pH حفظ می کنند، در حالی که رزین های آنیون بازی ضعیف در سطوح pH بالاتر خنثی می شوند. رزین‌های اولیه ضعیف بار خود را در PHبالا حفظ نمی‌کنند زیرا تحت پروتون‌زدایی قرار می‌گیرند. با این حال، آنها پایداری مکانیکی و شیمیایی عالی را ارائه می دهند. این، همراه با نرخ بالای تبادل یونی، رزین های آنیون پایه ضعیف را برای نمک های آلی مناسب می کند.
برای رزین های آنیونی، بازسازی معمولاً شامل درمان رزین با یک محلول پایه قوی است، به عنوان مثال. با هیدروکسید سدیم آبی در طی بازسازی، ماده شیمیایی احیا کننده از رزین عبور داده می شود و یون های منفی به دام افتاده خارج می شوند و ظرفیت تبادل رزین به روز می شود.
رزین تصفیه آب در سنتز آلی استفاده می شوند، به عنوان مثال. برای استری و هیدرولیز. از آنجایی که سطح بالایی دارند و نامحلول هستند، برای واکنش های فاز بخار و فاز مایع مناسب هستند. نمونه‌هایی یافت می‌شوند که در آنها از رزین‌های تبادل یونی OH−-form برای خنثی‌سازی نمک‌های آمونیوم [5] و تبدیل هالیدهای آمونیوم چهارتایی به هیدروکسید استفاده می‌شود. رزین های تبادل یونی اسیدی H+-form به عنوان کاتالیزور اسید جامد برای برش گروه های محافظ اتر و برای واکنش های بازآرایی استفاده شده است. رزین های تبادل یونی در تولید آب میوه هایی مانند آب پرتقال و زغال اخته مورد استفاده قرار می گیرند، جایی که از آنها برای حذف مواد تلخ و بهبود طعم استفاده می شود. این اجازه می دهد تا از منابع میوه ترش یا طعم سخت تر برای تهیه آب میوه استفاده شود.
رزین های تبادل یونی در تولید داروها دارای کاربرد های بسیار زیادی هستند. نه تنها برای کاتالیز کردن واکنش های خاص، بلکه برای جداسازی و خالص سازی مواد فعال دارویی نیز استفاده می شوند. از رزین های مختلفی همچون، سدیم پلی استایرن سولفونات، کلستیپول و کلستیرامین به عنوان مواد فعال استفاده می شود. پلی استایرن سولفونات سدیم یک رزین تبادل یونی بسیار اسیدی است و برای درمان هیپرکالمی استفاده می شود. کولستیپول یک رزین تبادل یون اولیه ضعیف است و برای درمان هیپرکلسترولمی استفاده می شود. کلستیرامین یک رزین تبادل یونی اولیه قوی است و همچنین برای درمان هیپرکلسترولمی استفاده می شود. کلستیپول و کلستیرامین به عنوان سد کننده اسیدهای صفراوی شناخته می شوند. رزین های تبادل یونی نیز به عنوان مواد کمکی در فرمولاسیون های دارویی مانند قرص ها، کپسول ها، آدامس ها و سوسپانسیون ها استفاده می شوند. در این موارد، رزین تبادل یونی می‌تواند عملکردهای مختلفی از جمله طعم و مزه، انتشار طولانی مدت، تجزیه قرص، افزایش فراهمی زیستی و بهبود پایداری شیمیایی مواد فعال داشته باشد.
مراحل عبارتند از:
بستر رزین بک واش برای جداسازی کاتیون از رزین آنیونی.
اجازه دهید رزین جامد شود.
روش دیگر: اجازه دهید آب روی سطح بستر رزین تخلیه شود.
سود سوزآور رقیق شده را به آب غیر معدنی اضافه کنید.
کاستیک را با آب رقیق جابه جا کنید.
اسید رقیق شده را به آب غیر معدنی تزریق کنید.
مراحل اساسی در چرخه بازسازی شامل موارد زیر است:
شستشوی معکوس. شستشوی معکوس فقط در CFRانجام می شود و شامل شستشوی رزین برای حذف جامدات معلق و توزیع مجدد دانه های رزین فشرده می شود.
تزریق احیا کننده
جایگزینی احیا کننده
آبکشی کنید
