هدف از نصب راهبند اتوماتیک میله ای ممانعت از ورودی خودروهای غیرمجاز و کنترل تردد وسایل نقلیه می باشد.در ادامه به معرفی و توضیح راهبند های هیدرولیکی و راه بند های الکترومکانیکی می پردازیم.
بخش های اصلی راهبند اتوماتیک میله ای عبارتند از :
میله متحرک راه بند ها عموما از جنس آلیاژ آلومینیوم ساخته می شود تا علاوه بر تامین استحکام موردنیاز، وزن کمی داشته باشد.
مدار فرمان راهبند وظیفه کنترل عملکرد سیستم محرک را برعهده داشته و براساس اطلاعات دریافتی از سنسورهای ایمنی و مطابق با نوع برنامه تنظیم شده، بالا و پایین رفتن میله را کنترل می کند.
بدنه یا شاسی راهبند عموما از جنس استیل رنگ شده ساخته می شود و مجموعه مدار فرمان، سیستم محرک و اهرم بندی انتقال نیرو به میله راهبند در آن قرار داده می شود.
سیستم محرک راه بند از مجموعه فنر و موتور تامین نیروی محرک برای بالا و پایین بردن میله راهبند تشکیل شده است. هدف از بکارگیری فنر، جبران وزن میله راهبند و کاهش نیروی لازم برای به حرکت درآوردن آن می باشد. درصورت وجود فنر، موتور کوچکتری در راهبندها استفاده شده و میزان استهلاک مکانیکی کاهش می یابد.
موتور تامین نیرو در راهبندها به دو گروه هیدرولیکی و الکترومکانیک تقسیم می شود که در ادامه درخصوص ویژگی های هریک توضیح داده خواهد شد.
راه بند الکترومکانیک دارای یک موتور الکتریکی می باشد. نیروی خروجی شفت موتور وارد یک جعبه دنده (گیربکس) می شود تا از طریق آن نسبت قدرت و سرعت شفت متحرک تنظیم شود. مرکز دوران میله راهبند دارای یک سوراخ دندار بوده که بر روی شفت خروجی جعبه دنده متصل می شود. از این طریق زنجیره انتقال قدرت کامل شده و نیروی محرک موتور به میله راهبند منتقل می شود.
ولتاژ تغذیه موتور در راهبند الکترومکانیک ۲۲۰ ولت متناوب و یا ۲۴ ولت مستقیم می باشد. مزیت موتور ۲۲۰ ولت تولید نیروی بیشتر می باشد و برای میله های سنگین تر مورد استفاده قرار می گیرد ولی در مقابل موتور ۲۴ ولت برای محل های پرتردد مناسب تر بوده و امکان استفاده از باتری در هنگام قطع برق برای آنها وجود دارد.
نوع دیگر راهبندها که دارای سیستم محرک الکتروهیدرولیک می باشند به اختصار با نام راهبند هیدرولیکی شناخته می شوند. سیستم محرک در این راهنبدها شامل یک موتور الکتریکی، پمپ روغن، محفظه روغن و سیلندر هیدرولیک می باشد. با روشن شدن موتور، پمپ روغن به حرکت درآمده و روغن را با فشار بالا از مخزن تخلیه و وارد سیلندر هیدرولیک می نماید. با ورود و خروج روغن در سیلندر هیدرولیک، پیستون درون آن به سمت بالا و پایین حرکت می کند. انتهای آزاد پیستون به کمک اهرم بندی به شفت خروجی متصل می شود و از سمت دیگر میله راهبند نیز از مرکز دوارن خود به شفت خروجی متصل می گردد. بدین ترتیب حرکت پیستون درون سیلندر هیدرولیک به میله راهبند اتوماتیک منتقل شده و نیروی لازم برای حرکت آن را تامین می کند.
در حال حاضر راهبندهای هیدرولیکی و الکترومکانیک با سرعت های حرکتی متفاوت (۸/۰ ثانیه تا ۶ ثانیه) و با طول میله های متنوع از ۲٫۳ تا ۸٫۳ متر ساخته می شوند. در هنگام انتخاب مدل راهبند باید به مواردی از قبیل میزان تردد، عرض گذرگاه و لزوم یا عدم لزوم برخورداری از باتری پشتیبان توجه نمود و براساس این موارد و با مشاوره با کارشناسان حوزه راهبند مدل مناسب را انتخاب نمود.
