یازده روز از فروردین 1402 گذشت. سلام . راستی عیدتان مبارک.
تصمیم گرفتم کتاب هایی که این مدت خوانده ام را برایتان معرفی کنم؛ و کارم را با «گلی روی داشبورد» اثر نویسنده خوب « نسیم خلیلی» آغاز می کنم .
خانم خلیلی ، تاریخ و ادبیات را خوب می‌شناسد. روش تحقیق و خواندنش بسیار بیشتر از نوشتن اش است اما وقتی می نویسد؛ یک متن استخوان دار از تاریخ و ادبیات معاصر را در اختیارت قرار می‌دهد . از معدود نویسندگانی است که اگر در شبکه های اجتماعی صفحه دارد برای همراه شدن در خلق داستان هایش از تار و پود زندگی قشنگش است . که دعا می کنم دست خدا همراهش باشد.
کتاب دارای دو داستان مجزا است که اولی که نام کتاب را برخود دارد، سرگذشت یک مرد و خاطراتش از ماشین پیکانشان است و این که چه پیوند عاطفی قشنگی با ماشین پیکانشان داشتند و فاخته نیز سرگذشت زنی است که علیرغم سختی زندگی اش با زیستن در جهان تخیلی اش در تلاش است تا دنیایش را رنگامیزی کند .
در داستان اول شخصیت داستان به عمویش که یک مبارز بوده است خیلی علاقمند است و از این که می بیند پس از اعدامش پدر چگونه خاطرات و نشانه های اعدام را نابود می‌کند بسیار غمگین و هراسان می‌شود.در این جا هم مادر است که در سکوت و زیبایی جاودانه اش همراه غم پسر می‌شود و کمکش می‌کند بعضی خاطرات را زنده نگاه دارد.
در داستان های خلیلی زن ها در همان محوطه ساده خودشان هم ، قدرتمندند . جهانشان از بیرون ساده به نظر می‌رسد اما صدها برابر از مردانشان زنده تر و مقاوم ترند.
مردان که دنبال سرزمین موعودشان هستند و کلا در اسمان سیر می‌کنند . اما زنها هستند که زمین را رنگارنگ می‌کنند. حتی اگر مبارزه ای هم باشد از آن زنهاست .
در داستان دوم فاخته زن رنج کشیده داستان ، مانند یک پرنده رها و آزاد است . غم هایش را آواز کوکو می خواند و خوشحالی اش را با خرید یک کفش سگک دارد به پا می‌کند. وقتی آدم می تواند انتخاب کند که چنین ساده خوشحال باشد ، چرا آدم ها سخت می‌گیرند؟!
خوانش کتاب های خانم خلیلی را توصیه می کنم . چون ساده است اما روان ! درست و نگارش آن روزآمد است. نگاهش به تاریخ معاصر درست و با فکت و دقیق است چون می بینم که برای نگارش هر داستان چقدر فیش برداری و مطالعه می کنند . شما با یک داستان هم قصه می خوانید هم غیرمستقیم تاریخ معاصر را... و نسل جدید چقدر لازم دارد این اطلاعات را و با خواندن یک داستان خوب چقدر راحت تر می‌توان حوادث را به ذهن سپرد.
