کتاب در زمانه پروانه ها نوشته ی خولیا آلوارز

این کتاب در مورد زندگی و مرگ خواهران میرابال هست .

خواهران میرابال چهار خواهر به نام های پاتریا ، دده ، مینروا و ماریا ترزا بودند که با دیکتاتور معروف جمهوری دومنیکن ، رافایل تروخیو ، مخالف بودند و به صورت مخفیانه شروع به مبارزه علیه رژیم کردند .

البته دده زیاد در مبارزات نقشی نداشت و بعد از مرگ خواهرانش ، نگهداری و مراقبت از فرزندان اونا رو بر عهده گرفت . همچنین در حفظ نام و یاد خواهرانش تلاش های زیادی کرد .

جمهوری دومینیکن در آمریکای جنوبی در کنار کشور کوبا قرار گرفته و ظاهرا اولین جایی بوده که کریستف کلمپ در زمان کشف قاره آمریکا ، بهش رسیده و اروپاییان در اونجا ساکن شدند .

داستان کتاب کمی در جزییات با واقعیت تفاوت داره اما تحریفی در اصل داستان اتفاق نیفتاده است . از جمله اینکه در کتاب مینروا تحت تاثیر دوستان و بعد همسرش مبارزات اش رو شروع میکنه اما در واقعیت تحت تاثیر عمویش این کار را می کند .

خواهران میرابال روز 25 نوامبر توسط رژیم تروخیو به قتل رسیدند که این روز به افتخار اون ها توسط سازمان ملل به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده است .

این سه خواهر در جریان فعالیت های خودشون ، نام مستعار پروانه رو برای خودشون انتخاب کرده بودند و نام کتاب از این موضوع گرفته شده است .

من زیاد در مورد داستان کتاب و اتفاقاتی که برای این خانواده افتاد صحبت نمی کنم ، هم به این دلیل که امکان اسپویل شدن هست و هم به این دلیل که در اینترنت مطالب زیادی در رابطه با خواهران میرابال وجود داره که میتونید مطالعه کنید .

شش ماه بعد از قتل خواهران میرابال ، تروخیو بعد از سی و یک سال دیکتاتوری به قتل رسید .

خواهران میرابال زندگی بدی نداشتند ، حداقل به نظر میرسه از لحاظ مالی تامین بودن ، همه شون ازدواج کرده بودن و بچه داشتن ، اما این ها هیچ کدومشون باعث نشدن که بترسن و مبارزه نکنن و شاید به همین دلیل هم هست که روز مبارزه با خشونت علیه زنان ، روز قتل آن ها نامگذاری شده . شجاعت این زنان خیلی برام جالب و بزرگه . اصلا نگران بچه هاشون نبودن که بترسن و بگن وای بدون ما چه به سر بچه ها میاد . در صورتی که من هر لحظه نگران این هستم که اگر من نباشم چی به سر دخترم میاد ، چی کار باید بکنه و از این حرفا . و هر کدوم از این خواهر ها با این که ازدواج کرده بودن ، درآمد داشتن ، خونه و زندگی خودشون رو داشتن ، اما نگفتن ما که زندگی خودمون رو داریم ، ول اش کن ، به ما چه ربطی داره ، سرمون به کار خودمون باشه ، بزار بقیه برن جلو و از این حرفا .

و به خاطر همچین زنان و مردان شجاعی بوده که دیکتاتوری ها به اون شکل سنتی نابود شدند . چون الان هم دیکتاتوری های مدرن وجود دارند . من این کتاب رو همزمان به پایان جنگ 12 روزه با اسراییل در تاریخ 04 / 04 / 04 تمام کردم .