
اول از همه بگم پسوند فامیل نویسنده که دوما هست ، در اصل فامیل شوهرش هست که ایتالیایی هست وگرنه نویسنده فیروزه جزایری هست .
عنوان کتاب به نماد نوروز که سنبل هست و نماد کریسمس که درخت کاج هست اشاره میکنه و به نوعی میخواد درگیری نویسنده با فرهنگ ایرانی خودش و فرهنگ آمریکا که به اون جا مهاجرت کرده رو نشون بده .
یه کتاب عالی عالیه عالی . تمام خط های کتاب رو که میخوندم قهقه میزدم باهاش . خیلی از جاهای کتاب من رو به یاد پدرک انداخت که اوایل بهمن ماه فوت شدن . عالی هست این کتاب و بهتون توصیه میکنم حتما بخونیدش .
داستان قسمتی از زندگی نویسنده هست . پدر فیروزه مهندس شرکت نفت هست و در زمان شاه برای یک ماموریت دو ساله به آمریکا میره به همراه خانواده اش که شامل فیروزه ، مادرش و دو برادرش به اسم های فرید و فرشید میشه . اون ها اصالتا آبادانی هستن . عدم آشنایی اونا با فرهنگ آمریکا باعث اتفاقات خنده داری میشه که چون خیلی ساده و بی شیله پیله تعریف شده ، قشنگ میتونی اون صحنه ها رو تصور کنی .
بعد از این دو سال ماموریت اون ها برای یه مدت کوتاهی به ایران برمیگردن اما مجدد با وقوع انقلاب 57 برمیگردن آمریکا و این بار با کل طایفه ی پدری ، طوری که خود فیروزه میگه ما 70 یا 80 نفر بودیم که همه هم نزدیک هم زندگی میکردیم در نیوپورت بیچ کالیفرنیا .
ظاهرا روابط فامیلی این طایفه خیلی قوی بوده از زمان گذشته و این رابطه ی خوب رو حفظ کردن . عمه ها ، عموها ، فرزندانشون ، همه با هم خیلی خوب هستن بدون هیچ بحث و ناراحتی خانوادگی . همه به هم کمک میکنن و حس خوبی نسبت به هم دارن و از ته دل به هم احترام میزارن و همدیگه رو دوست دارن . این خیلی عالیه و من همیشه رویای داشتن چنین طایفه ای رو داشتم و دارم .
میشه گفت شرایط فیروزه برای خیلی از ما ایرانی ها ایده آل ترین حالتی هست که میتــونه اتفاق بیفته ، یه طایفه ی بزرگ که خیلی همدیگه رو دوست دارن همه با هم میرن آمریکا و در کنار هم زندگی می کنن ، این یه رویا هست برای من .
کتاب حجم کمی داره اما عالیه . اگر میخواین روحیه تون شاد بشه حتما این کتاب رو بخونید . با خوندن این کتاب به عمق تفاوت های فرهنگی ایران و آمریکا هم پی میبرید .
اگر این کتاب رو خوندید حتما نظراتتون رو با من در میون بزارید و اگر این کتاب رو نخوندید حتما حتما جز برنامه تون باشه که بخونیدش .