راه های از بین بردن موریانه

راههای شناسایی و مبارزه با موریانه

موریانه شباهت ظاهری زیاد به مورچه دارد و با توجه به این واقعیت آن را مورچه سفید نیز می نامند . به طور کلی موریانه ها حشرات کوچک به رنگ شیری و گاهی مایل به زرد و قهوه ای بور هستند و در یک اجتماع از آنها نوع جنسی ( نر و ماده ) و غیر جنسی ( کارگران و سربازان ) نیزوجود

دارند .

نر و ماده موریانه بر خلاف مورچه ها و زنبور های عسل بعد از پرواز آمیزشی از هم جدا نمیشوند بلکه با از دست دادن بال به یک زندگی مشترک و طولانی در کنار هم تشکیل می دهند . موریانه ها عموماًبه طور مخفی در محیط های بسته ، زیر زمین ، داخل تنه درختان ، ساختمانها و وسایل چوبی زندگی میکنند .

انواع موریانه :

1 - زیرزمینی : دالانی در زیر زمین حفر میکنند و از طریق سطح زمین خود را به خانه ها میرسانند . ( موریانه های ایران عمدتاً از این نوع اند )

2 – تپه ساز : با توجه به قدرت باروری زیاد جعیت کلنی آنها زیاد است . انتشار آنها بیشتر در آفریقا و تنها یک گونه آن در بلوچستان ایران یافت می باشد .

3 – چوب خشک : جنس نر و ماده این نوع پس از پرواز دسته جمعی ار طریق سوراخهای موجود بر روی چوب وارد آنها شده و کلنی خود را تشکیل می دهند .

اهمیت بهداشتی :

موریانه ها از نظر بهداشتی برای انسانها هیچ مشکلی ایجاد نمیکنند و مشکلات ناشی از این حشرات بیشتر اقتصادی می باشد . چرا که آنها از مواد سلولزی تغذیه کرده و به وسایل چوبی ، کاغذ ، کتاب و هرگونه موادی از این قبیل خسارت وارد میکنند .

اقداماتی که صرفا" جنبه پیشگیری دارد به شرح زیر می باشد:

الف – موریانه های خاکزی

1-دقت در تهویه

2- استفاده از زیر زمین یا ایجاد ساختمان برروی ستون و پایه

3-جلوگیری از مرطوب شدن محیط

4-استفاده از موانع مکانیکی مانند قطعات بتون پیش ساخته به صورت ممتد حداقل 15cm و فاقد هر گونه شکاف تا از رسیدن موریانه های خاک جلوگیری شود.

5-نصب کلاهک در قسمت پایه ساختمان که مانع از بالا آمدن موریانه از پایه می شوند.

6-آغشته کردن محل به سموم شیمیایی مانند دیلدرین Dieldrin ، پنتاکلروفنات سدیم و هگزاکلروبنزن و یا گازوییل و آهک.

7- استفاده از سموم خاک خصوصا در ساختمانهایی که از قطعات بتون ساخته می شوند و امکان بازبینی وجود ندارد

8-پاکسازی محل ساختمان از لانه های موجود و منهدم کردن چوب و فرآورده های چوبی آلوده و ریشه گیاهان

9-مقاوم نمودن الوارهایی که به کار برده می شود

ب – مبارزه با موریانه چوب

این موریانه ها در شاخه های خشک و مرده درختان و الوار بریده در حال خشک شدن زندگی می کنند آنها به صورت دستجاتی کوچک پرواز کرده انتشار می یابند در ساختمانهای جدید هر جا که الوار ساختمانی یا مبلمان چوبی که دارای شکاف یا بریدگی باشد محل جایگزینی موریانه ها است . استفاده از چوب ساختمانهای قدیمی در محلی که موریانه چوب وجود دارداشتباه محض است با این همه موریانه های چوب از طریق انتقال وسایل چوبی آلوده به ساختمانهای جدید منتقل می شوند . تنها راهکار موثر در ساختمانها استفاده از الوارهایی است که نسبت به موریانه مقاوم هستند یا بوسیله مواد موثر ضد موریانه محافظت شده اند، همچنین معدوم نمودن وسایل آلوده و سوزاندن آنها توصیه می شود.

ج – مبارزه با موریانه در ساختمان ها

1 – شناسایی موریانه هایی که خسارت زده اند زیرا اقدامات مبارزه فقط با آگاهی از عادات موریانه ها و اطلاع کافی از نحوه ساختمان سازی آنها امکان پذیر است .

2- مشخص نمودن محل ورود موریانه که با بر داشتن تکه های چوب چوبی امکان پذیر است ضمن اینکه ارتباط موریانه ها نیز از بین خواهد رفت زمانی که ارتباط موریانه های داخل ساختمان با خارج از ساختمان قطع شود موریانه ها به تدریج از بین می روند.

3- استفاده از سموم شیمیایی در خاک که موریانه ها از میان آنها عبور میکنند تا به ساختمان برسند روش متعارفی است مانند استفاده از امولسیون1% کلردان chlordane امولسیون 0/5% دیلدرین ، دیازینون 3- 2 در هزار .

4- برای سمپاشی اماکنی که بر روی بتون پیش ساخته روی خاک بنا شده باید سوراخهایی با فاصله 45-30 سانتیمتر 15 سانتیمتر از سطح داخلی دیوار فاصله داشته باشند ایجاد نموده واز این طریق حشره کش را وارد خاک نمود.

-5 چوب ساختمانهایی که به موریانه چوب خشک آلوده شده اند بایستی بتدریج با مواد شیمیایی محافظت کننده آغشته نموده تا با نفوذ به عمق کافی موریانه های موجود را نابود نماید . برای مبلمان آلوده برای ریشه کن کردن موریانه های چوب خشک از روش تدخین استفاده می شود که این عمل با پوشاندن ساختمان به چادر پلاستیکی و استفاده ازمتیل برد ماید به میزان 1 کیلوگرم در 20 متر مکعب به مدت 24 ساعت صورت می پذیرد.

راههای مبارزه :

1- تغییرات ساختاری : عبارت است از نامناسب کردن محیط ، جهت زیست موریانه ها با انجام روشهای زیر :

• جمع آوری کلیه مواد چوبی از اطراف ساختمان و پاک سازی کامل محیط به طوری که تا عمق 50 سانتی متری خاک ماده ای چوبی در زمین نباشد .

• انجام تهویه مناسب زیر زمین ساختمان و شیب بندی مناسب کف جهت دفع صحیح آب و رطوبت از ساختمان .

• مسدود کردن کلیه درزها و شکافها با مصالح ساختمانی مناسب و مستحکم.

• ایجاد زهکشهای دور کننده رطوبت در اطراف ساختمان جهت کم کردن رطوبت خاک.

2- مبارزه شیمیایی : ایجاد سدی از مواد شیمیایی بین کلنی موریانه ها در داخل خاک و ساختمان جهت جلوگیری از نفوذ آنها به ساختمان با استفاده از روشهای زیر :

الف ) آغشته سازی خاک با استفاده از حفر گودال: این روش در ساختمانهایی کاربرد دارد که از بناهای اطراف فاصله داشته باشد . روش کار به صورت زیر می باشد :

1 – ابتدا گودالی باعرض 30 تا 50 سانتی متر وعمق آن تاکف فونداسیون و در ساختمانهای دارای زیر زمینی تا 30 سانتیمتر پایین تر از کف زیر زمینی احداث می شود.

2 - در طول گودال سوراخهایی با فاصله 30 سانتیمتر حفر کرده و سم مخصوص توصیه شده برای موریانه (امولسیون1% کلردان chlordane امولسیون 0/5% دیلدرین ، دیازینون 3- 2 در هزار ) را به داخل این سوراخها تزریق می شود .

3 - خاک برداشته شده از گودال را با محلول سمی و با غلظت مناسب توصیه شده آغشته نموده .

4 - داخل گودال را با سم و غلظت مناسب سمپاشی کرده .

5 – در نهایت خاک آغشته به سم را داخل گودال ریخته و به این ترتیب در اطراف ساختمان سدی سمی به وجود می آید که مانع از نفوذ موریانه ها خواهد شد .

ب )آغشته سازی خاک با استفاده از روش تزریق سم : این روش در مواردی کاربرد دارد که فاصله ای بین ساختمان و دیوار همسایه وجود نداشته باشد . روش کار به این صورت می باشد :

1 – ابتدا با مته هایی به قطر 12 ، 14 ، 16 و یا 18 میلی متری سوراخهایی را به فاصله 30 سانتی متر و با عمق 40 تا 60 سانتی متر در طول دیوار و اطراف ساختمان ایجاد می کنند .

2 - سپس سم مخصوص با غلظت مناسب به داخل سوراخها به مقدار لازم ( 2 تا3 و حد اکثر 5 لیتر ) تزریق میشود .

3 – بلا فاصله پس از تزریق سم مداخل سوراخ با ملات سیمان مسدود میگردد .