بسیاری از خانم‌های باردار فقط با نگاه کردن به سیسمونی دیگران اقدام به خرید وسایل سیسمونی وسرویس خواب نوزاد می‌کنند. در حالی که کافی است با یک نگاه به جیب خود وهمچنین توجه کردن در فامیل متوجه شوند بسیاری از وسایلی که برای نوزادان خود خریداری کرده اند بلا استفاده مانده است .
در اغلب فروشگاه های سیسمونی تا دلتان بخواهد لیست هایی را می بینید که با هم در رقابت اند که کدام یک قد بلندتر و پیچیده ترند اما شما باید برای خرید سیسمونی نوزاد نیازهای واقعی نوزاد را بشناسید تا پول اضافه از جیبتان نرود.
1- آویز تخت نوزاد: شاید برای بسیاری از نوزادان این وسیله ابتدا جذاب به نظر برسد اما طولی نمی‌کشد که دیگر به آن نگاه هم نمی‌اندازند.
2- چراغ خواب نوزاد: نوزادان کمتر از 2 سال معنای ترس را نمی‌فهمند پس خریدن این چراغ نیز سودی ندارد و البته برای بینایی کودک نیز مضر است.
3- دماسنج اتاق: معمولا همه یادشان می رود این دستگاه را چک کنند چون دمای اتاق معمولا مناسب است.
4- کهنه‌شور یا مینی واشر: شما خودتان می توانید لباس کودک را با پودر صابون و یا صابون بچه بشویید. بنابر‌این به یک دستگاه جداگانه برای شستن لباس نوزاد نیاز پیدا نمی‌کنید.
5- صندلی غذا: شاید ابتدا کودک را بتوانید در آن بنشانید اما پس از مدتی او دیگر در این صندلی آرام و قرار نمی‌گیرد و دلش می خواهد در بغل شما بنشیند. پس خریدن آن بی‌فایده است.
6- وان مخصوص نوزاد: برای حمام کردن کودک یک لگن کوچک کافی است. بسیاری از مادران نیز نوزادشان را در آغوش خود می‌گیرند و بدنش را می شویند.
7- شانه و برس: پوست سر نوزادان در چند ماه اول بسیار حساس است و نیازی به شانه کردن ندارد.
8- قنداق فرنگی:
قنداق از آن چیزهایی است که مدت زیادی است ور افتاده، اما معلوم نیست چرا هنوز در فهرست سیسمونی بعضی ها هست. بستن قنداق از نظر همه پزشکان مضر است و به جز این که مانع گردش خون صحیح و تکان خوردن دست و پای بچه می شود، چیز دیگری ندارد .قدیمی ها می گفتند بچه وقتی دست و پایش تکان نخورد، راحت تر می خوابد، اما الان پزشکان معتقدند این کار مانع پیشرفت قابلیت های حرکتی نوزاد می شود.
به تازگی در فروشگاه های سیسمونی وسیله دیگری با عنوان قنداق فرنگی (با مارک the first years) فروخته می شود که کارکردش شبیه قنداق های قدیمی است , پارچه کوچکی که با چسب بسته می شود و نسبتا هم گران است.بعضی ها برای سیسمونی این قنداق را می خرند، در حالی که فرق چندانی با قنداق قدیمی ندارد و به همان اندازه هم بی استفاده است.
9- شنل شیردهی:
شنل شیردهی یک جور پوشش برای مادر است که بتواند در محیط های عمومی و در جایی که دیگران حضور دارند، بدون آن که دیده شود، به نوزاد شیر بدهد. ایده شنل، ایده بسیار خوبی است، اما اغلب عملی نمی شود.از طرفی جنس شنل های موجود در فروشگاه ها معمولا پلاستیک است و زیر آنها خیلی گرم می شود. به همین دلیل نوزاد که معمولا خودش هم به خاطر خوردن شیر غرق در عرق می شود، آن زیر بخارپز می شود!
نکته دیگر آن است که نوزادان دوست دارند موقع شیر خوردن صورت مادرشان را ببینند و شنل مانع این کار می شود. ضمن این که معمولا مادران یکی دو ماه اول تولد فرزندشان را در حال تمرین شیر دادن هستند و به سختی از پس آن برمی آیند، چه برسد به آن که نتوانند به درستی هم او را ببینند.
با همه این حرف ها شنل ممکن است برای افرادی مفید و حتی لازم باشد.افرادی که ناچارند با فرزندشان مدت زیادی را بیرون از خانه باشند و جای خصوصی برای شیر دادن به او ندارند، به هر حال مجبورند با همه این اشکالات از چیزی مثل این شنل استفاده کنند. البته ناگفته نماند که قیمت این شنل ها نسبت به دوخت و پارچه شان بسیار گران است و هر مادری با حداقل دانش خیاطی می تواند با خریدن یک پارچه نخی با یک دهم قیمت شنل های بازار، یک شنل برای خودش بدوزد.
استریلایزر یا دستگاه استریل کننده شیشه شیر و سایر وسایل کودک، وسیله ای است که با حرارت بالا وسایل داخلش را استریل می کند. قیمت این دستگاه ها نسبتا زیاد است و خریدن شان دلیل خوبی لازم دارد. با این حال استفاده آنها در سیسمونی خیلی کم است.
نکته اول این است که استریلایزر کار شستن شیشه ها را انجام نمی دهد. یعنی اول باید خودتان شیشه ها را بشویید و بعد فقط برای استریل کردن داخل دستگاه بگذارید.
نکته دوم این است که هر دستگاهی برای شیشه های مارک خودش طراحی شده و معمولا ارتفاع و جای مخصوص آن فقط به درد همان شیشه ها می خورد.با این حساب اگر چند جور شیشه یا لیوان و چیزهای دیگر داشته باشید، نمی توانید همه را در دستگاه استریل کنید.
همه اینها در حالی است که می توان با کمی جوشاندن در آب یا با استفاده از ماشین ظرفشویی هایی که سیستم خشک کن دارند، وسایل کودک را استریل کرد.به این موضوع، این را هم اضافه کنید که اصولا استریل کردن همه چیز برای کودک برای سلامتش خوب نیست. بچه هایی که بیش از حد استریل بزرگ شوند، احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری ها دارند.
11- تاب برقی:
تاب برقی چیز خیلی خوبی است، اما نه برای همه سیسمونی ها! خیلی ها می گویند اگر تاب برقی نداشتند، نمی دانستند چطور باید بچه شان را آرام کنند، اما بعضی های دیگر هم هستند که معتقدند کاش به جای این که پول شان را برای تاب برقی دور ریختند، چیز دیگری خریده بودند.
واقعیت این است که هیچ دو نوزادی مثل هم نیستند و حتی تاب های مختلف هم با هم فرق دارند.تاب های موجود در فروشگاه ها هر یک مدل خاصی دارند.از زاویه صندلی و نرمی اش بگیر تا مدلی که تاب می خورد و سرعت و جهت حرکتش. با این حساب ممکن است شما پول بدهید و تابی را که خیلی هم گران است بخرید، اما نوزادتان حاضر نشود حتی برای یک دقیقه در آن بماند.اما در تاب برقی نوزاد همسایه تان که خیلی هم ارزان و معمولی است، راحت به خواب برود.
برای حل این مشکل (البته اگر خیلی اصرار به خریدن تاب دارید) باید کمی صبر کنید تا نوزادتان به دنیا بیاید و خودش انتخاب کند.می توانید نوزاد را با خودتان به مغازه ببرید و از صاحب مغازه اجازه بگیرید تا او را درون همه آنها یکی یکی بگذارید. هر کدام که نوزادتان در آن چشم هایش را بست و آرام شد، بخرید و مطمئن باشید.راه دیگر این است که مادرانی را پیدا کنید که کودک بزرگ تر از شما دارند و تاب برقی خریده اند.نوزادتان را به خانه آنها ببرید و برایش یک تاب سواری مجانی درخواست کنید! این طوری می توانید بفهمید نوزادتان از این نوع خاص خوشش می آید یا نه.
12- بالش شیردهی:
این بالش بزرگ علاوه بر اینکه کمکی به شیردهی نمی‌کند بلکه کار تازه مادران را سخت‌تر می‌کند چون ترجیح می‌دهند ماه‌های اول و دوم خودشان بچه را بغل کرده و به او شیر بدهند.
13- شیر‌دوش:
بیشتر برای مادران شاغل و پر‌مشغله مناسب است و مادران خانه‌دار نیازی به این وسیله پیدا نمی‌کنند.
14- عروسک های پشمالو:
یکی از آن چیزهایی که اغلب مادر و پدرها در فروشگاه ها چشم شان را می گیرد و بعدا هم کلی فک و فامیل و دوست و آشنا برای کودک تازه به دنیا آمده هدیه می آورند، همین عروسک های پشمالو هستند. خرگوش های سفید و خرس های چاق و سگ های نازنازی هرچند خیلی خوشگل به نظر می آیند، اما به هیچ وجه برای سیسمونی کودک شما مناسب نیستند.
حداقل تا یک سال و گاهی تا ۳ سال این عروسک ها را باید از دسترس کودک تان دور نگه دارید.نوزادان و شیرخواران علاقه مفرطی به این دارند که همه چیز را در دهان شان بگذارند و پرزهای این جور عروسک ها خیلی راحت در دهان شان می روند و ممکن است حتی خطر خفگی را به دنبال داشته باشند.
فقط وجود تعداد زیادی از این عروسک ها در اتاق کودک هم می تواند احتمال ابتلا به آسم، حساسیت ها و حتی عفونت ریه را در کودک بالا ببرد.به این عروسک ها، عروسک های دارای مو و مژه که ممکن است کنده شوند را هم اضافه کنید.
15- شلوارهای جوراب دار:
شلوارهای تک که جوراب دارند (پایین پاچه شان بسته است) به درد نخورترین شلوارها هستند .نوزادان در ماه های اول زندگی علاقه زیادی به لگد پراندن دارند و همین کار باعث می شود جوراب ها از پای شان در بیایند. وقتی یک شلوار هم به جوراب وصل باشد، معنایش پایین آمدن شلوار هم هست.سرهمی های جوراب دار این مشکل را ندارند، اما آنها هم مثل شلوارهای جوراب دار با یک مشکل دیگر مواجهند: این که خیلی زود برای نوزاد کوچک می شوند. نوزادان در ماه های اول زندگی خیلی زود رشد می کنند و در ماه ممکن است چند سانتی متر بلند شوند.با این حساب طول عمر شلوارهای جوراب دار کمتر از یک ماه خواهد بود و این یعنی یک ضرر واقعی.
16- قابلمه‌های تفلون یا لعابی:
برای کودکان مضر است و بهتر است از ظروف شیشه‌ای یا پیرکس استفاده شود.
ممکن است دوست داشته باشید خیلی از وسایل را بخرید تا به اصطلاح سیسمونی تان کامل باشد؛ اما به این فکر کنید که به جای خریدن چیزهای بیخودی که بعد از مدتی تازگی خود را هم از دست می دهند و به انباری یا سطل آشغال خانه منتقل می شوند، می توانید برای کودک تان یک چیز خوب و به درد بخور دیگر بخرید یا حتی آن را برایش پس انداز کنید.
منبع : سایت ایلیا دکور (www.elia-decor.com)
